Sinds digitale multitracking de industriestandaard is geworden, is opnemen met veel tracks betaalbaar en gemakkelijk geworden; je bent niet langer beperkt tot een bepaald aantal tracks, en zelfs in een bescheiden, thuisopnamestudio heb je onbeperkte mogelijkheden.
Dat is niet altijd zo geweest -- en door dezelfde principes toe te passen die klassieke opnametechnici gebruikten, kun je geweldige opnamen maken met beperkte middelen.
Laten we gaan zitten met de originele multitrack-meesters van deze mix, Stevie Wonder's "Superstition", en kijken hoe een hit kan worden geproduceerd met slechts een paar tracks. Je zult er misschien versteld van staan -- als je dit denkproces op je eigen opnamen toepast, kun je met beperkte middelen werken en je opnamen schoon en overzichtelijk houden.
Op deze mix hebben we 16 kanalen om mee te werken: 8 kanalen van Clavinet, 1 kanaal van bas, 3 kanalen van drums (kick, overhead links en rechts), 2 kanalen van zang, 2 kanalen van hoorns.
Drums in slechts drie tracks
"Bijgeloof" heeft een erg sterke ritmesectie; wat nog verrassender is, is dat de drums in slechts drie tracks zijn vastgelegd.
De drums zijn opgenomen met slechts drie kanalen: Kick, Overhead Left (inclusief hi-hat) en Overhead Right (inclusief ride-cimbaal). Hier is de mp3 van de drums zelf.
Dit is indrukwekkend in zijn eenvoud -- luister naar het grote stereobeeld en hoe ingewikkeld het algehele geluid is, ondanks de analoge ruis op de opname. Er is ook heel weinig verwerking - en het is een bewijs van hoe goed drums kunnen klinken met slechts drie nummers!
Verrassend genoeg is de baslijn van dit nummer geen echte basgitaar -- het is een synth baslijn, onderdeel van het indrukwekkende synthwerk dat in dit album is gestopt.
Laten we de synth bas toevoegen. Zo klinkt het nu. Je zult horen hoe de drumtracks heel goed bij de bas passen, waardoor geweldige low-end naar het lied.
Een interessant stukje trivia -- het kickdrumpatroon, een van de meest herkenbare kenmerken van dit nummer, werd eigenlijk gespeeld door Stevie Wonder zelf.
In vier tracks - met weinig compressie en zonder gating - wordt een hele ritmesectie geboren. Vergelijk dat eens met de 15-20 tracks die we tegenwoordig gebruiken, en je zult zien hoe indrukwekkend dit is. De eenvoud van de drumopname haalt het beste in de speler naar boven - je hebt niet meerdere herkansingen en patches om slecht spel of slechte techniek te verbergen.
Het draait allemaal om de Clavinet
The Clavinet -- gespeeld door Stevie Wonder -- is het middelpunt van dit nummer. Verrassend genoeg, wat klinkt als een solide eenzame keyboardmelodie, zijn eigenlijk 8 tracks door elkaar gemixt. Luister naar dit filmpje
Laten we dan de volgende twee kanalen toevoegen. Hier is hoe het klinkt. Het klinkt in het begin misschien een beetje verwarrend - maar door de laatste drie kanalen toe te voegen, volgt de Clavinet "lijm" samen -- je hebt lead, ritme en "effecten" -- waardoor de ander een wasder, reverb-achtig geluid krijgt elementen. Creatief gepand, bieden deze een ongelooflijke textuur voor de rest van het nummer om op te rusten. Dit is wat we hebben met alle acht Clavinet-kanalen samen.
Nu we onze ritmesectie en de Clavinet-sectie hebben, laten we ze bij elkaar optellen. Klinkt geweldig tot nu toe!
Stevie's zang toevoegen
Stevie's zang bestaat uit twee delen - beide zingen verschillende melodie- en harmoniepartijen. Laten we eerst naar de hoofdstem luisteren -- en wat me verbaast is de hoeveelheid bloed uit de rest van de studio.
Je hoort duidelijk de drums en Clavinet die live op de achtergrond wordt gespeeld. Nutsvoorzieningen, laten we naar de tweede stem luisteren -- het is bijna hetzelfde, met kleine variaties. Deze twee tracks alleen al vormen het vocale geluid voor het nummer - dus laten we ze aan al het andere toevoegen, en dit is wat we hebben. Houd er rekening mee dat dit ook minimaal wordt verwerkt - de kans is groot dat een nivelleerversterker (voorloper van de moderne compressor) werd gebruikt op de vocale tracks.
Tot nu toe hebben we alles, minus de blazerssectie. Zo klinkt het tot dusver.
Het toevoegen van de hoorns...
Het laatste element van dit geweldige nummer is de fantastische blazerssectie. Hier is een clip van de hoorns zelf. Dit is, nogmaals, opgenomen in slechts twee tracks - hard-rechts en hard-links gepand. Dit is een van mijn favoriete clips (het is iets langer dan onze andere clips, omdat de hoorns pas na 45 seconden binnenkomen); niet alleen hoor je de spelers opwarmen en bespreken hoe ze zich het beste voor de microfoons kunnen positioneren, je hoort ook Stevie op de achtergrond scratchvocals zingen.
Als de hoorns eenmaal zijn gemengd en langzaam achter al het andere zijn gebracht, heb je een ongelooflijk dikke, getextureerde mix.
Luister naar het eindresultaat
Heb je je exemplaar van "Bijgeloof" gekregen? Luister naar de eerste anderhalve minuut van het nummer -- en je hoort de volledige mix waaraan we hebben gewerkt.
Nu je hebt gehoord wat je kunt doen met slechts 16 tracks, pas dit dan toe op je opname; onthoud, soms is minder meer -- een eenvoudig, solide geluid is veel beter dan een groot, slordig geluid.
