Wanneer de meeste mensen denken aan een 'typisch' militair huwelijk, zien ze de ene echtgenoot in het leger (actieve dienst, reserve of wacht) en de andere een burger. In de meeste gevallen zal het gezin, inclusief de kinderen en de hond, het servicelid vergezellen bij niet-gevechtsgerelateerde PCS-bewegingen. Maar tijd uit elkaar, variërend van slechts een paar dagen tot vele maanden, is gegarandeerd. Omgaan met die scheidingen - voor, tijdens en na - is onder de beste omstandigheden een uitdaging. Maar voor de meer dan 20.000 dubbele militaire paren (waar beide echtgenoten in dienst zijn), zijn de uitdagingen nog groter.
Wat als u en uw echtgenoot zich in verschillende takken van de dienst bevinden? Wat als een van jullie in een eenheid zit die vaker wordt ingezet dan de anderen? Wat gebeurt er als u allebei tegelijkertijd wordt ingezet, op verschillende locaties of voor verschillende perioden? Wiens carrière komt op de eerste plaats? En dan is er nog de grootste vraag van allemaal:
Begrijp dat je gescheiden zult zijn
Gezinnen met dubbele dienst zijn onderworpen aan dezelfde verhuizingen en uitzendingen als militairen die getrouwd zijn met een burger. Het is mogelijk dat u tijdens sommige implementaties samen wordt gestationeerd, maar de kans is veel groter dat de implementaties van u en uw partner niet tegelijkertijd plaatsvinden. Als gevolg hiervan zul je meer tijd apart doorbrengen dan gewone getrouwde stellen in de strijdkrachten.
Gezamenlijke partnertoewijzing aanvragen
Elke tak van de service heeft een Joint Spouse-programma, en om zelfs maar een glimp van een kans te hebben om ergens in de buurt van elkaar te worden toegewezen, zul je beide moet het aanvragen. In het kader van die programma's zal het leger proberen je tegemoet te komen (wat ze gemiddeld ongeveer 80% van de tijd doen), maar niemand zal iets beloven - en je zou achterdochtig moeten zijn als ze dat deden. Houd in gedachten dat de militaire definitie van: accommoderen kan anders zijn dan die van jou. Wat ze bedoelen is dat ze zullen proberen je binnen een straal van honderd mijl van elkaar toe te wijzen.
Een gezinszorgplan voltooien
Een Family Care Plan (FCP) is een document waarin staat hoe u uw kind(eren) en andere gezinsleden die mogelijk niet in staat zijn om voor zichzelf te zorgen als u en uw echtgenoot tegelijkertijd worden ingezet tijd. Jullie twee moeten te allen tijde een FCP hebben en je moet deze minstens één keer per jaar herzien om er zeker van te zijn dat deze up-to-date is. FCP's zijn verplicht, en hoewel ze per branche enigszins kunnen verschillen, moet je ze allemaal noemen:
- Een tijdelijke voogd. Iemand die in de buurt woont en ermee heeft ingestemd om uw kinderen 24/7 op te nemen als u zonder kennisgeving wordt ingezet.
- Een langdurige voogd. Iemand - die niet noodzakelijk in de buurt woont - die voor uw kinderen zal zorgen tijdens lange uitzendingen. Dit kan al dan niet dezelfde persoon zijn als de kortdurende voogd.
Word comfortabel om hulp te vragen
Militairen zijn getraind om zelfvoorzienend te zijn, dus hulp vragen is soms moeilijk (vooral als je een marinier bent). Maar je kunt er maar beter aan wennen. Als u en uw echtgenoot tegelijkertijd worden uitgezonden, iemand (of sommige)lichamen) moet voor uw kinderen zorgen en ervoor zorgen dat uw rekeningen worden betaald, het gazon wordt bewaterd en gemaaid, en dat u een huis heeft om naar terug te keren na de inzet.
Leer je aan te passen aan veranderende rollen
Als je gelooft in traditionele moeder-does-x-dad-does-y echtelijke rollen, heb je een probleem. Je dubbele militaire huwelijk zal gewoon niet overleven als jullie twee niet volledig toegewijd zijn aan het wisselen van rollen en verantwoordelijkheden als dat nodig is. U moet allebei voorbereid zijn om alles aan te kunnen om uw huishouden soepel te laten verlopen. Of het nu gaat om het bereiden van maaltijden, de was doen, boodschappen doen, het chequeboek in evenwicht brengen, de kinderen naar de voetbaltraining brengen of ervoor zorgen dat de gezinsauto wordt onderhouden.
Heb een communicatieplan
Het is belangrijk dat u en uw partner bespreken hoe u blijf in contact met elkaar en de mensen terug thuis tijdens dubbele implementaties. Skype, social media, bellen en sms'en behoren tot de mogelijkheden. Maar afhankelijk van waar je bent en wat je opdrachten zijn, kunnen ze al dan niet beschikbaar zijn. Het belangrijkste is om conservatief te zijn. Zeggen dat je elke dag gaat bellen, is een belofte die je niet kunt nakomen. Als gevolg hiervan stelt u de mensen die op uw telefoontje wachten teleur of maakt u zich onnodig zorgen.
Conclusie
Kortom, dubbele militaire huwelijken kunnen en zullen werken. Maar het vergt veel planning, flexibiliteit en wederzijdse steun, net als elke andere uitdagende militaire opdracht.
