Kinderen komen op de eerste plaats in samengestelde gezinnen
Vraag:
Mijn man en ik zijn geweest iets meer dan een jaar getrouwd. Tot voor kort was alles geweldig. Ik dacht dat ik het belangrijkste in zijn leven was, maar het is me duidelijk geworden dat zijn loyaliteit ligt bij zijn kinderen van zijn eerste vrouw.
Hij heeft twee zonen van 27 en 30, we hebben onze testamenten opgemaakt en hij liet het grootste deel van zijn landgoed na aan zijn zonen. Toen ik hem vertelde dat ik me gekwetst voelde dat hij zich meer zorgen maakte over hoe ze eerlijk zouden zijn als hij zou sterven, vertelde hij me: "Ze zullen altijd op de eerste plaats komen." Ik dacht altijd dat een vrouw op de eerste plaats kwam. Ik dacht dat ik het belangrijkste in zijn leven was. Waarom zet hij mij op de tweede plaats van zijn kinderen?
Lori.
Antwoord geven:
Lori,
Je e-mail deed me denken aan een gesprek dat ik had met een vriend die een stiefmoeder. Ze kwam op een dag boos naar me toe en met dezelfde gevoelens die jij uitdrukt. Het lijkt erop dat ze uit eten wilde, maar haar man koos ervoor om naar een toneelstuk op school te gaan waar zijn dochter in speelde.
Mijn vriend was gefrustreerd, volgens haar, "we brengen nooit tijd samen door, de meisjes hebben altijd iets waar hij bij betrokken wil zijn." Ik ga je hetzelfde vertellen wat ik mijn vriend vertelde. De tijd zal NOOIT komen dat een ouder een echtgenoot voor zijn kind plaatst. Misschien moet je kinderen hebben om dingen te begrijpen en te zien vanuit een ouderschapsperspectief.
De hoogste prioriteit in het leven van de meeste ouders is het voorzien in de behoeften van hun kinderen. Eens een ouder, altijd een ouder en dat ouderlijke instinct houdt niet op bij echtscheiding en hertrouwen. Zijn kinderen zijn al 30 jaar in zijn leven en hij is meer dan waarschijnlijk bereid geweest zijn leven voor hen op te geven vanaf het moment dat ze werden geboren.
Hij stelt zijn kinderen op de eerste plaats omdat hij een vaderlijke band met hen heeft die hij nooit met jou zal ontwikkelen. Ik zeg niet dat hij niet van je houdt en dat je niet belangrijk voor hem bent. Ik denk dat je dezelfde fout maakt die veel stiefouders maken in plaats van de realiteit van de situatie te accepteren.
Jij bent zijn vrouw, zij zijn zijn kinderen. De liefde die hij voor ieder van jullie voelt is anders. Alleen omdat het anders is, wil nog niet zeggen dat het minder liefde is. Het is echter een ander soort liefde. Een ouder heeft onvoorwaardelijke liefde voor hun kind, maar niet voor een echtgenoot.
Uw man heeft tientallen jaren van zijn leven besteed aan het opbouwen van financiële zekerheid voor zichzelf en zijn kinderen. I denk een betere vraag zou zijn: "Waarom zou hij mij het grootste deel van wat hij heeft na een jaar huwelijk nalaten?" Hij heeft een band van 30 jaar met zijn kinderen. Hoe vervelend het ook voor u is, u zult nooit kunnen concurreren met die band. En, in alle eerlijkheid, zou niet willen concurreren.
Je moet proberen te accepteren dat dit een man is die zijn rol als vader eert. In plaats van je buitengesloten te voelen of minder, respecteer hem en wees blij dat je met iemand bent getrouwd die het belang van vaderschap kent. Als je ook kinderen met hem hebt, kun je je veilig voelen dat ze altijd door hun vader zullen worden opgevangen.
