Tijdens het decennium tussen 1910 en 1920 begonnen de zaden van de jazz wortel te schieten. New Orleans, de levendige en chromatische havenstad waarin ragtime was gevestigd, was de thuisbasis van een aantal ontluikende muzikanten en een nieuwe stijl.
Louis Armstrong
In 1913 werd Louis Armstrong naar een jeugddelinquentiehuis gestuurd, waar hij cornet leerde spelen. Slechts vijf jaar later verloor bandleider Kid Ory zijn stercornetspeler, Joe "King" Oliver, aan meer lucratieve bezigheden in Chicago. Ory huurde Armstrong in en hielp een talent te creëren dat de koers van de muziek zou veranderen.
Dankzij de grote populatie voormalige slaven in New Orleans in die tijd, was de blues in de gedachten van veel van de muzikanten van de stad. Componisten als W.C. Handy hielp het geluid beroemd te maken, maar niet voordat het werd geherstructureerd en verfijnd.
Het was rond deze tijd dat de blues zijn normale 12-maats vorm aannam, en toen fanfares de blues speelden voor uitbundige dansers. Handy's "St. Louis Blues” werd een populaire hit, en Louis Armstrong speelde later een van de bekendste vertolkingen ervan.
De bekendheid van Stride Piano
Samen met een gestandaardiseerde bluesvorm, zag dit decennium de bekendheid van stride piano. Het ritmische concept begon met ragtime en verspreidde zich al snel over het hele land. Het meest bekend, dankzij Scott Joplin en James P. Johnson had de passtijl stevig voet aan de grond gekregen in New York City, waar het tijdens de Harlem Renaissance van het volgende decennium leidde tot verdere ontwikkelingen in de jazz.
De eerste jazzopname ooit
De eerste jazzopname ooit werd gemaakt in 1917. De Original Dixieland Jazz Band, onder leiding van cornetist Nick LaRocca, nam “Livery Stable Blues” op. Er wordt niet gedacht dat de muziek de meest authentieke of best uitgevoerde jazz van die tijd, maar het werd een hit en hielp de lont aan te steken die leidde tot de jazz rage.
Freddy Keppard, een trompettist die werd beschouwd als een van de beste muzikanten van zijn tijd, kreeg in 1915 de kans om op te nemen. Hij sloeg het aanbod af omdat hij bang was dat muzikanten zijn stijl zouden stelen als er een opname van zijn spel zou circuleren.
Belangrijke geboorten:
- 1917 - Thelonious Monk en Dizzy Gillespie
- 1918 – Ella Fitzgerald
- 1919 – Art Blakey
