Iets moet geven
JACK NICHOLSON (Harry):
Je hebt de laatste tijd veel komedies gedaan. Wat betekent komische timing voor jou?
Ik doe dit al lang genoeg om te kunnen beslissen als een gewone, andere artiest: Dit is wat ik ga doen, en het schokeffect van 9/11 op mij gaf me meteen het gevoel dat ik niets te uitdagends wilde doen of deprimerend. Ik heb dat gedaan. Ik had gewoon het gevoel dat ik naar comedy wilde. Ik wil niet alleen mensen verheffen, maar mezelf, en als ik er eenmaal mee begonnen ben, is het heel moeilijk, komedie. Ik zit nu in de Oscar Wilde-school van sterven is gemakkelijk en komedie is moeilijk.
Hoe delicaat is het als je als personage niet weet wat je doet, grappig is, maar als acteur weet je dat wel?
Het is een delicaat evenwicht, en wat je in deze film vindt, de man heeft een penseel met sterfelijkheid door een hartprobleem. In drama zou je dat hartprobleem spelen of je zou de uitvoering er sterk mee benadrukken. In komedie vond ik in As Good As It Gets, hoe meer ziekte, hoe minder gelach. Daarom is komedie moeilijker. Je kunt naar scènes kijken als je een drama aan het doen bent, zoals: Misschien werkt het, maar in komedie, als je het doet, werkt het of het werkt niet. Je moet het blijven doen totdat het gebeurt, en de vereiste is meer. Dat is de reden waarom, zoals ik al zei, ik het eigenlijk vier van de laatste vijf films die ik heb gemaakt heb bestudeerd, maar de laatste drie waren specifiek dat. Ik wil niet te zwaar zijn.
Hoe resoneert het vinden van liefde op latere leeftijd met jou?
Een van de meest voorkomende gesprekken die ik heb met vrienden van alle leeftijden, nogmaals, vooral halverwege mijn leven mensen, is dat wat hun situatie ook is, als ze er niet in zitten, verlangen ze allemaal naar nog een echt romantische beleven. Dat verheven, heerlijke gevoel dat je zegt dat je het nooit meer zult doen als je er niet bij bent, maar niets staat dit in de weg. Dat is waar ik denk dat dit naar verwijst.
Het is interessant om over deze film te praten, omdat hij moeilijk te verwoorden is. Ze is zo klassiek eenvoudig in de manier waarop ze een film maakt, Nancy Meyers, en het is moeilijk te beschrijven waarom het een unieke film is. Ik weet dat het een unieke film is omdat het script zo goed was. Ik heb bijna twee jaar op rij niet gewerkt. Ik wilde niet werken, maar dit was een script dat ik nog nooit had gezien, nummer één. Het is een fantastisch script, maar ik wist dat het was wat ik zocht. Over Schmidt is een zwarte komedie. De foto van Adam Sandler, Anger Management, is een beetje antiek, een soort goon-komedie. Maar dit is het ding, een van de dingen aan films die ik altijd het leukst heb gevonden. Ik bedoel, Nancy werkte voor Billy Wilder, een van ieders helden - of met Billy Wilder - en dit is echt wat Amerika als niemand anders doet, en waar ik altijd van heb gehouden. Ik bedoel, dit zijn mijn favoriete regisseurs.
Hoe was het werken met Diane Keaton?
Ik heb altijd een enorme genegenheid voor Keaton gehad. Ik denk dat iedereen dat ook doet, dus daar is niets nieuws aan. Ze geeft me echt enorm veel energie om met haar te werken, want net als ik, van binnen, is ze behoorlijk wild in het rondhangen. Je kunt alles tegen Diane zeggen. Ik heb het andere verslaggevers verteld omdat het gewoon in je hoofd blijft hangen, maar soms, haar voorbereiding, loop ik naar haar toe en ze kijkt me in de ogen en zegt: je bent walgelijk. Wat? Je bent walgelijk. En het maakt je aan het lachen. Ze is ook een heel originele denker als persoon.
We hebben een relatie van genegenheid uit het verleden en vinden elkaar erg leuk. Dus het maakt dat deel van de dag, de down-uren, zeker dat deel heel interessant. Ze is niets anders dan fascinerend, en door met haar samen te werken, is ze erg onvoorspelbaar, wat ik leuk vind. Ze is er heel gedisciplineerd in. Ze benadert een script als een toneelstuk, in die zin dat ze het hele script uit het hoofd heeft geleerd voordat je de film begint te maken, en ik ken geen andere acteurs die dat doen. In feite is het bijna een ambachtelijk axioma dat het het beste is als je het elke dag leert en het dan vergeet.
Wat is het gekste dat je ooit voor de liefde hebt gedaan?
(Lachend) Nou, ik heb een paar onverwachte optredens gedaan. Ik ben door de ramen van mensen gesprongen en dat soort dingen. Ik ben altijd bang dat het iemand zal storen als geschenken te extravagant zijn, maar ik heb er een paar weggegooid. Ik heb me verstopt op een dak.
PAGINA 2: Grappig zijn, Oscar-campagnes en romantiek.
Extra dingen moeten cast-interviews geven:
Diane Keaton en Keanu Reeves.
AANVULLENDE MIDDELEN:
"Somethings Gotta Give"-foto's
"Iets moet trailer, credits en nieuws geven"
Ben je grappig in het echte leven?
Is het een vaste regel voor jou om met jongere vrouwen te daten?
Nee, dat heeft niets met mij te maken. Ik date allerlei soorten. Ten eerste date ik niet. Ik kan geen afspraakjes maken. Ik ben daar een beetje fobisch voor, maar nee, ik date met iedereen, van alle leeftijden.
Ben je nu meer een romanticus dan toen je jonger was?
Dat is misschien wel de grootste misvatting over mij, ik ben altijd een romanticus geweest. Ik ben een diepe, sentimentele romanticus. Ik vond het doen van deze foto, het meest verfrissende voor mij was dat ik veel dingen op deze foto deed die ik in het leven doe. Er was kwetsbaarheid en een directe benadering in veel van de scènes die wanneer ik ze zou doen, en ik was niet voorbereid hiervoor, en ik zou klaar zijn met de scène, en ik zou denken, Wow, ik denk niet dat ik dat ooit echt op film heb gedaan voordat. Eenvoudige dingen, zoals ik al zei, die mij niet vreemd zijn.
Je zei ooit dat wanneer fans je ontmoeten, dat soms belangrijk voor ze is. Hoe denk je over je relatie met je publiek?
Ik heb mijn oorspronkelijke baan bij MGM gekregen om filmsterren te zien, dus ik weet wat de impact daarvan is. Als ik naar een museum ga en ik sta daar naar een schilderij van Van Gogh te kijken en ik kijk naast me en Ik zie negen mensen naar me kijken, dat illustreert op de een of andere manier waarom ik meer oplettend ben om tegen te komen mensen. Het is gemakkelijk om te vergeten omdat je niet wilt krijgen, Hé, ik ben een filmster. Dat wil je niet krijgen, maar het is ook gemakkelijk om te vergeten hoe zinvol dat is.
Gisteravond stond ik in de lobby van het restaurant waar ik zat, en ik had net als gewone New Yorker-gesprekken met de mensen over heel veel dingen. Ik weet dat het New Yorkers zijn, maar de kans is groot dat het misschien niet de meest levendige herinnering aan hun leven is, maar dat zullen ze zich altijd herinneren. Dit gaat echt over positie. Je moet er objectief over zijn, maar mijn burgerzin-thema in de interviews tegenwoordig, ik word altijd beïnvloed door wat ik lees, en het is dat we verantwoordelijk moeten zijn voor onze eigen acties. We moeten daar beginnen. We worden zo meegesleurd in de conflicten van de wereld en in deze film denk ik dat mensen dat uiteindelijk gaan geloven. In deze film gaat hij weg en ontdekt dat hij verantwoordelijk moet zijn. Het komt van mijn generatie, we zijn nogal sentimenteel.
Wat zou je tegen potentiële kaartkopers zeggen om ze Somethings Gotta Give te laten zien?
Ik denk dat het authentiek opbeurend is en een oprecht boeiende film die je een goed gevoel zou moeten geven over het leven. Het is echt romantisch, en het is heel, denk ik, nauwkeurig waargenomen. Ik heb genoeg films gezien en bekeken en in genoeg films geweest, en wanneer deze film je grijpt, laat hij niet meer los. Je merkt niet dat je gaat, wanneer gaat het me halen? Van moment tot moment is het zo origineel materiaal en emotioneel zo logisch dat het gewoon meeslepend is. Zo opbeurend, romantisch, meeslepend, origineel en eerlijk. Diane Keaton en Nancy [Meyers] zijn twee van de mensen met de meeste integriteit die ik ben tegengekomen. Ik bedoel, je speelt niet met deze individuen.
Moet je op dit punt in je carrière campagne voeren voor een Oscar?
Weet je, ik heb nooit echt campagne voor ze gevoerd. Ik voelde me daar gewoon niet prettig bij. In het begin was er niet de intensiteit van campagne voeren en natuurlijk deden andere mensen dat voor een deel namens mij. Ik ben er nu wat meer ontspannen over geworden omdat iedereen het doet, maar ik bekijk het alsof de Oscars goed zijn voor iedereen. Dat is het enige, gemakkelijkste dat je over hen kunt zeggen. En echt, om kritisch te zijn over iets over hen, het is alleen ondertekenaar. Het is niet echt. Ik heb ze altijd als een geweldige avond beschouwd. Iedereen houdt van ze. Niemand raakt gewond of dit of dat. Overigens heb ik me in die zin nooit bijzonder populair bij hen gevoeld, want onthoud, ik heb er misschien een paar gewonnen, maar ik heb er veel verloren, en het is de tak van de acteur die mij nomineert. Ik ben nu oud genoeg, en ik begin me af te vragen, wanneer krijg ik de Oscar van een oude jongen?
Iets moet cast-interviews geven:
Diane Keaton en Keanu Reeves.
