Gitaarsnaar buigen 101
Snaren buigen is een gitaartechniek die voornamelijk wordt gebruikt bij het spelen van riffs met één noot en in situaties met een leadgitaar. Effectief gebruik van snaarbochten kan een "vocale" kwaliteit van de gitaar uitstralen. Hoewel het een techniek is die vooral wordt gebruikt door hoofdgitaar spelers, zullen zelfs folkgitaristen met drie akkoorden waarschijnlijk van tijd tot tijd snaarbuigingen moeten gebruiken. Houd er echter rekening mee dat het buigen van snaren op akoestische gitaar een veel grotere uitdaging is dan op elektrische.
Basis buigtechniek
Ons doel voor deze basisbend is om de noot op de 10e fret (de noot A) van de tweede snaar te spelen, de noot een halve stap zodat het klinkt als de noot op de 11e fret (de noot Bb), en breng de snaar dan terug naar zijn ongebogen positie (EEN). Om je oor voor te bereiden op hoe dit zou moeten klinken, speel je de 10e fret van de tweede snaar en schuif je je vinger naar de 11e fret en speel je die. De noot op de 11e fret is je "target pitch" - de juiste toonhoogte van de noot waar je naar streeft in je bocht.
Begin met het fretten van de noot op de 10e fret van de tweede snaar met je derde vinger. Hoewel ze niet verantwoordelijk zijn voor het spelen van noten, moet je tweede vinger achter je derde vinger op de negende fret rusten en je eerste vinger op de achtste fret. De snaren ver genoeg buigen om de toonhoogte te laten veranderen, kost veel moeite - je wilt dat alle drie de vingers helpen bij het buigen.
Nu je vingers in de juiste positie zijn, speel je de tweede snaar en oefen je kracht uit naar boven beweging (naar de lucht), terwijl u nog steeds voldoende druk op de snaar houdt om deze in contact te houden met de frets. Doe een bewuste poging om alle drie de vingers in je bocht te gebruiken, niet alleen de derde vinger. Wanneer je de snaar voldoende hebt gebogen om de gewenste toonhoogte te bereiken, breng je de snaar terug naar zijn oorspronkelijke positie.
De kans is groot dat wanneer je dit voor het eerst probeert, je de toonhoogte niet veel zult veranderen. Dit zal vooral het geval zijn als u probeert te buigen op een akoestische gitaar - ze zijn veel moeilijker om snaren op te buigen. Wees extreem geduldig... de kans is groot dat je deze spieren nog niet eerder hebt gebruikt, en het zal even duren voordat ze sterker worden. Blijf oefenen en je zult het snel onder de knie hebben.
Een iets hardere snaarbuigtechniek
Deze oefening is precies hetzelfde als de vorige, behalve dat we deze keer proberen de noot twee frets omhoog te buigen (een "toon" of een "volledige stap"). Begin met het spelen van de tiende fret en vervolgens de 12e fret om de toonhoogte te horen waarnaar u de noot probeert te buigen. Terwijl je met je derde vinger de noot op de tiende fret van de tweede snaar speelt, kies je de noot en probeer je hem naar de 12e fret te buigen en hem dan terug te brengen naar zijn oorspronkelijke toonhoogte. Onthoud: gebruik alle drie de vingers om de noot te buigen, anders kun je de noot nooit ver genoeg duwen.
Dingen om te onthouden:
- Als het biljet 'dood' is voordat je de bocht hebt voltooid, heb je waarschijnlijk gestopt met het uitoefenen van voldoende druk tegen de toets om de noot te laten klinken. Je moet alle drie de vingers gebruiken
- Zorg ervoor dat je de snaren in de richting van de lucht duwt, niet de grond. Bends worden bijna altijd gedaan op de bovenste drie snaren, omdat ze lichter zijn en gemakkelijker te buigen. Het is gemakkelijker om snaren te buigen op de hogere frets van de gitaar. Beneden in de buurt van de kop, wordt het erg moeilijk om te buigen
- Het kost tijd om deze techniek onder de knie te krijgen, dus wees geduldig.
Verschillende snaarbuigtechnieken
Het tabblad hierboven illustreert drie variaties van een zeer eenvoudige gitaarriff die vaak wordt gebruikt door: BB King. We zullen deze riff gebruiken om enkele manieren te illustreren waarop snaarbuiging wordt gebruikt bij het spelen van leadgitaar. De eerste buigtechniek hierboven, het buigen en loslaten, hebben we al geleerd in les acht - buig de noot een toon omhoog en breng hem terug naar de "normale" toonhoogte. Eerder rechttoe rechtaan.
De tweede techniek wordt over het algemeen gewoon een snaarbocht genoemd. Het verschilt van de eerste buigtechniek doordat de toonhoogte niet wordt gebogen en vervolgens weer wordt teruggebracht naar zijn begin toonhoogte, we dempen de snaar terwijl deze nog gebogen is, zodat je de snaar niet hoort terugkeren naar zijn "normale" ongebogen toonhoogte. Je bereikt dit door de snaar aan te slaan met een neerwaartse plectrum, de noot een toon omhoog te buigen en vervolgens de onderkant van de nog steeds gebogen snaar aan te raken met je plectrum om ervoor te zorgen dat deze stopt met rinkelen. Vervolgens kunt u de gebogen snaar weer in zijn oorspronkelijke positie loslaten.
De derde techniek hierboven wordt een pre-bend genoemd. De pre-bend verschilt doordat je de snaar daadwerkelijk buigt VOORDAT je hem bespeelt. Buig de tiende fret van de tweede snaar tot de 12e fret en sla vervolgens met je plectrum op de snaar. Laat nu de buiging los, zodat de toonhoogte weer normaal wordt. Dit kan lastig zijn, omdat je moet inschatten hoe ver je de noot moet buigen, zonder hem te kunnen horen. Concentreer je op het proberen om de bocht in harmonie te krijgen.
Als je geïnteresseerd bent in deze stijl van gitaarspelen, raad ik je aan om de leer spelen als B.B. King-functie. Het grootste deel van die les is niet moeilijker om te spelen dan het hierboven gepresenteerde materiaal.
