De wilde aanval is een formatie die vaak wordt gebruikt in Amerikaans voetbal om te profiteren van mismatches die zijn ontstaan door de verschuiving van vaardigheidsspelers. De formatie is een variatie op de enkelvleugelige aanval - de voorloper van het jachtgeweer, waarbij de quarterback een paar meter van het midden staat en hem de bal gooit in plaats van hem te overhandigen. In de wilde aanval daarentegen wordt de quarterback over het algemeen in het achterveld vervangen door een rennende back of ontvanger die een directe snap vanuit het midden maakt.
Shotgun-formatie
Opererend vanuit het jachtgeweer, en in het algemeen gebruik makend van een man in beweging om de verdediging te dwingen de dreiging van buitenaf te respecteren, een wilde "quarterback", na een moment hebben om de verdediging te onderzoeken, de mogelijkheid heeft om de bal aan de man in beweging te geven terwijl hij passeert, de bal zelf te rennen of een doorgang. Al deze actie en de verscheidenheid aan potentiële wapens maken het moeilijk voor een verdediging om te verdedigen.
Samen met verwarrende tegenstanders, zorgt de rotatie van personeel voor een 11-op-11-aanval in de running game in plaats van de 10-tegen-11-situatie die zich gewoonlijk voordoet wanneer een quarterback niet meer bij het spel betrokken raakt zodra hij de bal aan de running geeft rug.
In de rotatie van spelers wordt de quarterback soms uitgesplitst naar een brede ontvangerpositie terwijl een rennende back achter het midden staat. Op andere momenten wordt de quarterback volledig uit het spel gehaald en vervangen door een speler die gespecialiseerd is als een wilde quarterback. Sommige teams voegen graag een extra toe aanvallende lijnwachter een maken ongebalanceerde lijn ook.
NFL-variaties
Sommige NFL-teams gebruiken variaties op de wilde aanval. Tijdens het seizoen 2008 gebruikten de Miami Dolphins bijvoorbeeld de wilde kat-formatie zes keer in één wedstrijd om versla de zwaar bevoorrechte New England Patriots, die volgens Havey. een winning streak van 21 wedstrijden behaalden Groen.
Miami-coach Tony Sparano had running backs Ronnie Brown en Ricky Williams in het achterveld als ontvangers. "Na een directe snap rende Brown bijna onaangeroerd door de verwarde Patriot-verdediging naar de eindzone om de Dolphins een 14-3 voorsprong te geven", schrijft Greene op een bepaald moment in de wedstrijd. Williams floreerde ook onder het wildcat-systeem zoals het werd gebruikt tijdens het spel - en gedurende het hele seizoen van de dolfijnen dat jaar.
Dood van de wilde kat?
Maar niet iedereen is een fan van de wilde kat. blekerverslag, een sportnieuwswebsite, roept op tot de "dood van de wilde kat", en dringt erop aan dat de formatie tot rust wordt gebracht. "De enige teams die de wilde kat vaak gebruiken, zijn teams die geen quarterback hebben. De dolfijnen zijn het voorbeeld dat in ieders gedachten springt", merkt de website op bij het verwijzen naar Miami in 2008. "Ze hebben twee goede running backs en nul goede quarterbacks."
Wat je mening over deze specifieke voetbalstrategie ook is, de wilde formatie kan tot spannende acties leiden en zelfs de beste verdedigingen in de war brengen, zoals het spel Miami-New England illustreerde.
