Huiselijk geweld in het Amerikaanse leger is een aandachtspunt geworden voor het ministerie van Defensie naarmate het bewustzijn van het probleem is toegenomen. Huiselijk geweld is een gecompliceerd probleem en wanneer het een medewerker betreft, kan de manier waarop het wordt behandeld een complex proces zijn dat het slachtoffer misschien niet begrijpt.
Huiselijk geweld waarbij burgers en militairen betrokken zijn
De rol van het leger in een zaak van huiselijk geweld hangt sterk af van de vraag of de verdachte een militair of een burger is.
Als de dader een burger is, heeft het leger geen controle over de zaak. In de meeste gevallen kunnen militairen alleen informatie doorgeven aan civiele autoriteiten. Installatiecommandanten hebben de bevoegdheid om burgers uit militaire installaties te weren, en zij zullen die bevoegdheid uitoefenen om militaire leden te beschermen tegen gewelddadige burgerlijke echtgenoten, indien nodig.
Als de misbruiker een militair lid is, worden situaties van huiselijk geweld op twee verschillende sporen behandeld: het militaire rechtssysteem en het gezinsadvocatuursysteem. Het is belangrijk om te beseffen dat dit twee afzonderlijke systemen zijn.
Het Family Advocacy-systeem
Family Advocacy is een identificatie-, interventie- en behandelingsprogramma - geen strafsysteem. Het is heel goed mogelijk dat de Family Advocacy Committee een bevinding van "gegrond misbruik" zal teruggeven, maar er onvoldoende wettelijk toelaatbaar bewijs zal zijn om straf onder de bepalingen van het leger toe te staan gerechtigheid.
Aan de andere kant moet men zich realiseren dat het Family Advocacy-systeem niet het recht op vertrouwelijkheid geniet onder militair recht (zoals bij aalmoezeniers en advocaten), en bewijsmateriaal dat is verzameld en verklaringen die zijn afgelegd tijdens Family Advocacy-onderzoeken kunnen worden gebruikt in militaire rechtspleging procedures.
Als het (de) incident(en) buiten de basis plaatsvinden, kunnen civiele instanties jurisdictie krijgen over de juridische kant, maar Family Advocacy moet nog steeds op de hoogte worden gesteld. De lokale politie kan het incident al dan niet melden aan de basisfunctionarissen. Ambtenaren van het Ministerie van Defensie (DOD) werken momenteel aan de ontwikkeling van memoranda van overeenstemming met civiele wetshandhavingsinstanties om dergelijke meldingsprocedures vast te stellen.
Regelgeving en reactie op meldingen
Regelgeving vereist dat militaire en DOD-functionarissen elk vermoeden van familiaal geweld melden aan Family Advocacy, hoe klein ook. Het omvat commandanten, eerste sergeanten, supervisors, medisch personeel, leraren en marechaussee.
In veel gevallen zal de commandant of eerste sergeant bij het reageren op een huiselijke situatie de militair persoon om in de slaapzaal/kazerne te verblijven totdat het Family Advocacy-onderzoek is voltooid. Het kan vergezeld gaan van een militair beschermend bevel, een schriftelijk bevel dat het militair lid verbiedt contact te hebben met het vermeende slachtoffer. Veel bases hebben een misbruikt, afhankelijk veiligheidssysteem, waarbij de eerste sergeant of commandant de familieleden onder een valse naam in inkwartiering kan plaatsen.
Wanneer huiselijk geweld wordt gemeld aan Family Advocacy, zal het bureau een caseworker aanwijzen om de veiligheid van het slachtoffer te beoordelen, een veiligheidsplan op te stellen en het incident te onderzoeken. Gedurende het hele proces zorgen de advocaten van slachtoffers ervoor dat aan de medische, mentale gezondheids- en beschermingsbehoeften van het slachtoffer wordt voldaan. Family Advocacy-functionarissen zullen ook de vermeende misbruiker interviewen. De vermeende misbruiker wordt geïnformeerd over zijn of haar rechten op grond van de bepalingen van artikel 31 van de Uniform Code of Military Justice (UCMJ) en hoeft niet met de opsporingsambtenaren te spreken als hij of zij dat niet wil.
Als er sprake is van kindermishandeling, vereist de regelgeving dat lokale kinderbeschermingsinstanties op de hoogte worden gesteld en deelnemen aan het proces.
Na het onderzoek
Na het onderzoek wordt de zaak voorgelegd aan een multidisciplinaire casuscommissie met: vertegenwoordigers van het Family Advocacy Program, wetshandhaving, stafrechtersadvocaat, medisch personeel en kapelaan. De commissie beoordeelt of er aanwijzingen zijn van misbruik en komt tot een van de volgende bevindingen:
onderbouwd
Een zaak die is onderzocht en het overwicht van de beschikbare informatie geeft aan dat er misbruik heeft plaatsgevonden. Het betekent dat de informatie die het optreden van misbruik ondersteunt, zwaarder weegt of overtuigender is dan de informatie die erop wijst dat er geen misbruik heeft plaatsgevonden.
Vermoedelijke
De vaststelling van een zaak is in afwachting van nader onderzoek. De duur van een onderzoek in een verdacht geval mag niet langer zijn dan 12 weken.
niet onderbouwd
Een vermeende zaak die is onderzocht en de beschikbare informatie is onvoldoende om de bewering te staven dat kindermishandeling en/of verwaarlozing of mishandeling van echtgenoten heeft plaatsgevonden. Het gezin heeft geen Family Advocacy-diensten nodig.
Family Advocacy Committee Definities van misbruik
De commissie hanteert bij haar vaststellingen de volgende definities voor misbruik:
Kindermishandeling en/of verwaarlozing
Omvat lichamelijk letsel, seksuele mishandeling, emotionele mishandeling, ontbering van levensbehoeften, of combinaties die het welzijn van een kind schaden of bedreigen door een persoon die verantwoordelijk is voor de welzijn. Het begrip omvat zowel handelen als nalaten van een verantwoordelijke.
Een "kind" is een persoon jonger dan 18 jaar voor wie een ouder, voogd, pleegouder, verzorger, en werknemer van een woonvoorziening of een personeelslid dat buitenshuiszorg verleent wettelijk is verantwoordelijk. De term "kind" betekent een natuurlijk kind, adoptiekind, stiefkind, pleegkind of pleegkind. De term omvat ook een persoon van welke leeftijd dan ook die niet in staat is om in zijn eigen onderhoud te voorzien vanwege een geestelijke of lichamelijke handicap en voor wie behandeling in een militaire behandelinrichting (MTF) is geautoriseerd.
Echtgenoot misbruik
Omvat mishandeling, mishandeling, bedreiging met verwonding of moord, andere vormen van geweld of geweld, of emotionele mishandeling van een partner in een wettig huwelijk wanneer een van de partners militair lid is of in dienst is van het Ministerie van Defensie en in aanmerking komt voor behandeling in een MTF. Een echtgeno(o)t(e) jonger dan 18 jaar wordt in deze categorie behandeld.
Op basis van de aanbevelingen van de commissie besluit de commandant welke actie ondernomen moet worden met betrekking tot de misbruiker. De commandant bepaalt of hij de persoon tot behandeling opdracht geeft en/of disciplinaire procedures probeert op te leggen op grond van de UCMJ. De commandant kan ook proberen het dienstlid van het leger te ontslaan.
Slachtoffers van misbruik en de militaire carrière van een echtgenoot
Slachtoffers aarzelen vaak om misbruik te melden omdat ze bang zijn voor de impact die het zal hebben op de carrière van hun partner. Uit een onderzoek van het ministerie van Defensie bleek dat servicemedewerkers die zijn gemeld voor misbruik 23 procent meer kans hebben om dit te doen gescheiden van de dienst dan niet-misbruikers en iets meer kans op ander dan eervol ontslag. De meerderheid die in het leger blijft, zal langzamer worden gepromoveerd dan niet-misbruikers.
Zelfs als een zaak van huiselijk geweld buiten de basis wordt behandeld in het civiele strafrechtsysteem, is strafrechtelijk veroordeling of zelfs een misdrijf met huiselijk geweld kan een einde maken aan het leger van een militair carrière; het Lautenberg-amendement van 1996 op de Gun Control Act van 1968 maakt het onwettig voor iedereen die is veroordeeld voor een misdrijf van huiselijk geweld om vuurwapens te bezitten. De wet is van toepassing op wetshandhavers en militairen.
Bescherming voor echtgenoten en afhankelijke personen
Veel militaire echtgenoten weten niet dat de federale wet financiële bescherming biedt aan de echtgenoot als de lid wordt ontslagen voor een misdrijf waarbij sprake is van misbruik van de op dat moment huidige echtgenoot of een persoon ten laste kind. Het maakt niet uit of de kwijting een door de krijgsraad opgelegde punitieve kwijting is of een door de commandant geïnitieerde administratieve kwijting. De sleutel is dat de reden voor het ontslag moet zijn voor een delict van afhankelijke misbruik.
De term "betreft misbruik van de huidige echtgenoot of een kind ten laste" betekent dat het strafbare feit is gericht tegen de persoon van die echtgenoot of een kind ten laste. Misdrijven die kunnen worden aangemerkt als "misdrijven van afhankelijke misbruik" zijn misdrijven zoals aanranding, verkrachting, sodomie, mishandeling, mishandeling, moord en doodslag. (Dit is geen uitputtende of exclusieve lijst van delicten van afhankelijke misbruik, maar wordt alleen ter illustratie verstrekt.)
Slachtofferbetalingen
De duur van de betalingen mag niet langer zijn dan 36 maanden. Als het militair lid minder dan 36 maanden militaire dienstplicht had op het moment van het ontslag of het opleggen van de krijgsraad, dan is de duur van de betalingen de duur van de verplichte dienst van het lid, of 12 maanden, afhankelijk van wat is groter.
Als een echtgenoot die betalingen ontvangt, hertrouwt, eindigen de betalingen met ingang van de datum van het hertrouwen. De betaling wordt niet verlengd als een dergelijk hertrouwen wordt beëindigd. Als de betalingen aan de echtgeno(o)t(e) eindigen als gevolg van hertrouwen en er is een kind ten laste dat niet in hetzelfde huishouden woont als de echtgeno(o)t(e) of lid, worden betalingen gedaan aan het kind ten laste.
Als het militair lid dat het misbruik heeft gepleegd in hetzelfde huishouden woont als de echtgenoot of het ten laste komende kind: vergoeding verschuldigd is, eindigt de betaling met ingang van de datum waarop het lid begint te wonen in een dergelijke huishouden.
Indien het slachtoffer een kind ten laste was en de echtgenoot actief betrokken is geweest bij het strafbaar feit of om het militair lid actief te hebben geholpen of bijgestaan bij dergelijk gedrag jegens dat kind ten laste, krijgt de echtgenoot geen transitievergoeding een vergoeding.
Naast de overgangsuitkeringen, als de militair in aanmerking kwam voor pensionering en de pensionering werd geweigerd vanwege het strafbare feit, kan de echtgenoot nog steeds een verzoekschrift indienen bij een echtscheidingsgerecht voor een verdeling van het gepensioneerde loon volgens de bepalingen van de Wet op de bescherming van voormalige echtgenoten van geüniformeerde diensten, en het leger zal de betalingen honoreren. (Opmerking: volgens deze bepaling eindigen dergelijke betalingen bij hertrouwen).
