In muziek zijn er, net als in veel andere talen, taalregels die je moet kennen en termen die je zullen helpen begrijpen wat je leest. Het is belangrijk om te begrijpen wat een natuurlijke noot is, wat het 'natuurlijke symbool' over een muzikant vertelt wanneer het in notatie is geschreven, en wat een toevallig teken precies is.
Muziek als taal
Muziek heeft een alfabet als basis van zijn taal. Als je eenmaal het alfabet van een taal hebt geleerd en het geluid dat elke letter vertegenwoordigt, kun je lezen. Net zoals er grammaticaregels zijn in gesproken talen, zijn er muziekregels, termen die je moet kennen, en tekens die lijken op leestekens die u helpen om vloeiend te lezen, schrijven en spelen muziek.
Natuurlijke tinten
In het muzikale alfabet heeft elke noot een naam gebaseerd op het Latijnse alfabet (hetzelfde als het Engelse alfabet). Er worden zeven letters gebruikt in een muzikaal alfabet namelijk: A - B - C - D - E - F - G. De beste manier om te illustreren wat een natuurlijke toon of natuurlijke toon is, is door te kijken naar a
De toonladder van C majeur, alle acht noten van het octaaf van de ene C naar de volgende, wordt soms beschouwd als een natuurlijke majeur schaal omdat al zijn noten natuurlijke noten zijn. Elke andere majeur toonladder heeft ten minste één scherp of plat.
Toevalligheden
Slijpsel en flats zijn twee soorten accidenten. Het symbool voor een flat ziet eruit als een kleine letter "b", terwijl het symbool voor een scherpe eruit ziet als een hekje "#". Een noot platdrukken betekent deze met een halve stap verlagen; een noot scherpen betekent hem met een halve stap verhogen. Alle zwarte toetsen op een pianotoetsenbord worden als accidenteel beschouwd.
In muzieknotatie worden voortekens geplaatst voor de noot die ze veranderen. Het effect van voortekens houdt de hele maat aan vanaf het punt in de maat waarop het begint, waarbij bestaande kruizen of flats en de toonsoort worden genegeerd. Het effect wordt opgeheven door een maatstreep.
Er zijn af en toe dubbele kruizen of flats, die de aangegeven noot met een hele toon verhogen of verlagen. Als een noot een voorteken heeft en de noot wordt herhaald in een ander octaaf binnen dezelfde maat, dan is het voorteken niet van toepassing op dezelfde noot van het andere octaaf.
Een natuurlijk teken
Een natuurlijk teken is een ander type voorteken dat wordt gebruikt om elke toets die scherp of afgeplat is, teniet te doen. Het kan een vlak of een scherp van dezelfde maat opheffen, of het kan het opheffen van de toonsoort die aan het begin van de bladmuziek wordt genoteerd. Als een noot bijvoorbeeld C scherp is, zou een natuurlijk teken de noot terugbrengen naar zijn natuurlijke toon, namelijk C. Op dezelfde manier, als een noot in F flat is, zal een natuurlijk teken die noot terugbrengen naar zijn natuurlijke toon, namelijk F.
Een natuurlijk teken ziet eruit als een vierkant met een stok die omhoog gaat vanaf het kwadrant linksboven van de vierkant (zoals een "b") en een andere stok die naar beneden gaat vanaf het kwadrant rechtsonder van het vierkant (zoals a "Q").
