Rietinstrumenten zijn luid genoeg om door een heel strijkorkest te worden gehoord vanwege hun efficiënte gebruik van resonantie. Maar verwijder hun kleine houten stuk, een riet genaamd, en het instrument verliest zijn vermogen om te projecteren. Evenzo kan de stem ook over een orkest worden gehoord, zelfs een vol orkest met toegevoegde koper- en rietinstrumenten. Haal de stembanden weg en het vermogen van de stem om geluid te maken wordt sterk verminderd. Dit kan ertoe leiden dat mensen geloven dat het geheim van hard geluid in de stembanden ligt, maar resonantie is het ware geheim van stemvolume. Bovendien zal het zorgvuldig kiezen van welke boventonen worden versterkt een mooie, evenwichtige stemtoon met zowel warmte als helderheid.
Wat is resonantie?
Resonantie versterkt het geluid. Het past ook de kleur aan en timbre van de stem door bepaalde vocale kwaliteiten boven andere te versterken. Met andere woorden, sommige resonatoren maak de toonkwaliteit van de zanger warm en andere helder. Alle verhogen het totale volume.
Waar komt vocale resonantie voor?
De keelholte is waar de meeste vocale resonantie optreedt. Het bestaat uit de holtes boven het strottenhoofd, inclusief de keel, mond en neusholtes. De namen voor deze drie gebieden zijn de laryngopharynx, oropharynx en nasopharynx. Andere holteresonatoren in het lichaam dragen bij aan stemgeluid, maar worden over het algemeen niet als bewust controleerbaar beschouwd. De luchtpijp is een voorbeeld, waarvan sommigen beweren dat ze toegankelijk zijn door te luisteren naar een diep ratelend geluid en gegrom. De longen zelf en de bronchiën kunnen geluid laten trillen, evenals de larynxholten zelf. Naast holtes reflecteren oppervlakken van het lichaam resonantie en trillen ze als klankborden. Alles tussen de borst en het hoofd draagt bij aan vocale resonantie. Zangers hebben geen controle over oppervlakteresonatoren, maar kunnen ze voelen trillen.
Wat is laryngopharynx-resonantie?
De laryngopharynx bevindt zich in het bovenste deel van de keel tussen de bovenkant van het strottenhoofd en de basis van de tong en voegt warmte toe aan de stem. De ruimte is omgeven door spieren en heeft een buisvormige vorm. Zangers kunnen de diameter en lengte van het strottenhoofd veranderen, maar niet de vorm. Een hoog strottenhoofd verkort de buis en een lagere verlengt deze. Een neutrale larynxpositie is ideaal om te zingen, waardoor de buis ongeveer vier tot vijf inch lang is. De diameter wordt iets verkleind of vergroot door de spieren aan de binnenkant van de buis in of uit te schakelen.
Warmte en volume aan stem toevoegen met behulp van Laryngopharynx-resonantie
Als uw stem te helder is, zal het focussen op laryngopharynx-resonantie uw toon aanzienlijk verbeteren. Als u echter te veel focus op het gebied legt, ontstaat er een ingeslikte toon. Leer resoneren met behulp van de laryngopharynx door een grotere diameter in uw keel te creëren door het strottenhoofd te laten zakken en ontspannende keelspieren. Doe dit door de mond te sluiten en diep te ademen alsof je gaat geeuwen. Je zou de achterkant van de keel moeten voelen vergroten en het strottenhoofd lager. Zoek een neutrale larynxpositie, niet hoger en slechts iets lager dan wanneer u normaal spreekt. Zing een noot op 'ah' terwijl je het gevoel behoudt van een diepe ademhaling voor een geeuw. Hoe worden uw geluid en projectie beïnvloed? Als uw volume en warmte toenemen, heeft u een verhoogde laryngopharynx-resonantie.
Wat is orofarynx-resonantie?
De orofarynx is de ruimte tussen de tongbasis en het zachte gehemelte. De mond, tong, kaak en lippen beïnvloeden de vorm en grootte. Door de kaak te laten zakken, wordt de ruimte groter en de kaak sluiten vermindert zijn ruimte. Door de achterkant van de tong tegen de achterkant van de mond te drukken, zoals in 'ng', ontstaat een zoemend geluid omdat het voorkomt dat lucht door de mond gaat. De orofarynx is waar medeklinkers zijn gemaakt. Terwijl de aanpasbaarheid taal mogelijk maakt; wanneer het als enige resonator wordt gebruikt, wordt het vocale geluid inconsistent of wankel.
Waar moet ik rekening mee houden bij het toepassen van oropharynx-resonantie op zang?
De mond is constant in beweging om woorden te creëren. Als zangers hun energie in de mond concentreren, is het resultaat een inconsistente resonantie. Aan de andere kant, zangers die besteden negentig procent van de tijd op klinkers en focus klinkerresonantie in de laryngopharynx en nasopharynx vinden consistentie van timbre en volume over het hele bereik van hun stem en ongeacht de gezongen woorden. Soms wordt klinkerresonantie gecreëerd in de orofarynx 'mondzang' genoemd. Het betekent dat een zanger niet goed projecteert en ook niet consistent mooi klinkt. Het geluid gaat in en uit en creëert een 'wa-wa'-effect. Leer de mond stil te houden tijdens het zingen van klinkers om dit te voorkomen.
Wat is nasopharynx-resonantie?
De nasopharynx bestaat uit de neusholten boven het zachte gehemelte en voegt een heldere kwaliteit toe aan de stem. Terwijl zangers moeten vermijden zingen door de neus door het zachte gehemelte overmatig te laten zakken, met wat lucht die door de neusholten stroomt, is het stemgeluid helder, mooi en geprojecteerd. Hoge noten zijn gemakkelijk te zingen en te horen. Door de neusgaten wijd open te zetten, worden ook de vorm en grootte van de nasopharynx aangepast. Veel zangers leren hun zachte gehemelte op te heffen door een geeuw te imiteren, die het gehemelte hoog genoeg opheft om de resonantie van de neus-keelholte volledig af te sluiten. Terwijl geeuwen studenten vertrouwd maakt met het zachte gehemelte, moet u voorzichtig voorkomen dat het gehemelte zo hoog wordt geheven tijdens het zingen.
Helderheid en volume aan stem toevoegen met behulp van Nasopharynx-resonantie
Onervaren zangers sluiten de ruimte bijna automatisch af, vooral als ze de toonladder opzingen. U kunt de nasopharynx-resonantie testen door uw neusgaten samen te knijpen terwijl u zingt. Sommige medeklinkers zullen het gevoel hebben dat ze niet kunnen zingen omdat ze grote hoeveelheden lucht nodig hebben om door de neusgaten te gaan. Dit zijn: 'm', 'n' en 'ng'. Als al je noten aanvoelen als deze drie medeklinkers, dan zing je te nasaal. Als je in plaats daarvan trillingen voelt in de brug van je neus als je die aanraakt, dan zing je met nasopharynx-resonantie. Als er geen sensatie wordt gevoeld, probeer je dan voor te stellen dat je in de zingt masker van het gezicht, of het gebied onder de ogen waar een Mardi Gras-masker elkaar raakt (de neusbrug en bovenste wangen). Het hele gebied moet zoemend of vol trillingen aanvoelen.
Gebruik je verbeelding om te resoneren
Resonantie wordt sterk verbeterd door een gefocuste toon voor te stellen. Je kunt je voorstellen dat je geluid uit je voorhoofd komt voor hoge noten of uit je kruin. Het richten van de toon of zingen in het masker van je gezicht zal ook een grote invloed hebben op je vocale resonantie. Deze fantasieën werken bij de een beter dan bij de ander. Als je leert wat werkt, is een vriend of stemleraar met een getraind oor van vitaal belang. Je stem klinkt anders van binnenuit dan van buitenaf, dus specifieke feedback zal je begeleiden om de mooiste klankkwaliteit te creëren. Hoewel opnemen en luisteren naar jezelf zingen misschien beter is dan raden hoe je klinkt, voelen veel studenten zich er ongemakkelijk bij resonantie verandert omdat ze niet langer "klinken als zichzelf". Een beetje geruststelling van een professional of semi-professional kan een lange weg gaan in deze gevallen.
Resonatoren integreren
Hoewel je je misschien op het ene deel van de keelholte kunt concentreren terwijl je vertrouwd raakt met resonantie, gebruiken professionals alle ruimtes om te resoneren. De combinatie van zowel heldere als warme kwaliteiten maakt een stem interessant en brengt zijn natuurlijke uniciteit naar voren. Vermijd het imiteren van andere zangers, want uw stem kan heel anders zijn dan die van hen. Hoewel je misschien met succes als iemand klinkt door je resonantiekamers te veranderen, helpt dit je niet om je volledige vocale potentieel te bereiken. Overfocus op één gebied van de keelholte is schadelijk. Als u zich bijvoorbeeld alleen op de laryngopharynx concentreert, kan een zanger worden ingeslikt of te donker klinken. De orofarynx is zo divers dat door erop te fixeren inconsistent geluid heen en weer gaat van hard en zacht. Te veel nasopharynx-resonantie maakt zangers overdreven helder. Het gebruik van de gehele keelholte over het hele bereik van uw stem zorgt voor balans in volume en timbre. Dr. Clayne Robison, een prominente stemcoach in Utah, sprak de integratie van resonantie uit als een "krokante banaan" met twee zwarte uiteinden. Het ene zwarte uiteinde staat voor nasopharynx-resonantie en het andere voor laryngopharynx-resonantie. De analogie vertegenwoordigt de twee aan weerszijden en biedt ook een enigszins buisvormige vorm die lijkt op de binnenkant van de keel om te visualiseren. Op deze manier bekeken, vertegenwoordigt het midden van de banaan de orofarynx tussen de twee uitersten. Leer de hele keelholte te gebruiken terwijl je zingt en het resultaat is mooi, luid, langdurig en prijzenswaardig.
Waarom je meer tijd zou moeten besteden aan vocale resonantie
Vocale resonantie verbetert de projectie, vocale schoonheid en articulatie. Resonantie is als leren rolschaatsen of fietsen. Het kan enige tijd duren om de vaardigheid onder de knie te krijgen, maar eenmaal geleerd is het nooit verloren. Dat is waarom het de meeste waar voor je geld heeft, in termen van inspanning versus resultaat. Andere vocale vaardigheden, zoals adembeheer, vereisen dat spieren constant in vorm zijn. Veel populaire zangers hebben de vaardigheid van vocale resonantie onder de knie en vermijden het gebruik van andere vaardigheden door: liedjes zingen met korte zinnen, een smal stembereik, gemakkelijk te articuleren woorden en minder dynamiek variaties. Als je alleen maar eenvoudige liedjes goed wilt zingen, is het logisch om je vocale reis te beginnen door eerst de vocale resonantie te begrijpen en te beheersen. Oefen deze om je op weg te helpen tien vocale warming-ups om de resonantie te verbeteren.
