Stemmen in het hoofd van een vrouw diagnosticeren haar hersentumor
In 1984 zat een vrouw thuis te lezen toen ze plotseling een heel duidelijke stem in haar hoofd hoorde. De stem zei tegen haar: 'Wees alsjeblieft niet bang. Ik weet dat het schokkend voor je moet zijn om mij zo tegen je te horen praten, maar dit is de gemakkelijkste manier die ik kon bedenken. Mijn vriend en ik werkten vroeger in het kinderziekenhuis, Great Ormond Street, en we willen je graag helpen.”
Na een reeks medische tests, waaronder psychologische beoordelingen, werd uiteindelijk de patiënt gediagnosticeerd met een groot goedaardig meningeoom (hersentumor). De stem bleef tijdens de medische tests tegen haar praten.
Nadat ze een operatie had ondergaan om de tumor te verwijderen, hoorde de patiënte de stemmen nog een laatste keer nadat ze weer bij bewustzijn was gekomen toen ze hen hoorde zeggen: “We zijn blij dat we u hebben geholpen. Tot ziens."
Ze meldde geen postoperatieve problemen en heeft de stem nooit meer gehoord.
De studie van een patiënte die haar eigen hersentumor diagnosticeerde met behulp van mysterieuze stemmen in haar hoofd werd gepubliceerd door de Brits medisch tijdschrift (BMJ).
Denkbeeldige vriend of familielid op bezoek?
"Mijn grootvader stierf slechts een paar weken na mijn geboorte. Ik heb de man nooit ontmoet, nooit geweten hoe hij eruitzag. Toen ik 5 jaar oud was, begon ik deze man in onze schommelstoel te zien. Ik noemde hem de schommelstoelman. Mijn ouders dachten dat het dat 'denkbeeldige vriend'-stadium was, maar het begon hen dwars te zitten toen ik het ze elke dag vertelde.
"Ze hebben me er uiteindelijk over ondervraagd. Ik vertelde ze elk detail dat ik me kon herinneren en uiteindelijk lieten ze me een foto van een man zien.
"Het was mijn opa.
"Tot op de dag van vandaag ben ik 22, elke keer als ik droom, is hij ergens op de achtergrond. Ik herinner me dat ik droomde over mijn middelbare school afstuderen en ik keek op de tribunes en ik zag hem met mijn ouders. Ik denk graag dat hij gewoon op me let en er is als hij er niet echt is." - Alaconz via Reddit.
Ervaring uit het verleden?
"Enkele jaren geleden, toen mijn dochter iets meer dan 3 jaar oud was, keken mijn man en ik naar een tv-show over 9/11. Het was op of rond de verjaardag van het evenement. Mijn dochter, die in de buurt aan het kleuren was, keek op toen het scherm een vliegtuig liet zien dat een van de gebouwen van het World Trade Center raakte. Ze zei tegen ons: 'Ik ben daar gestorven.'
"Toen ging ze gewoon weer kleuren alsof ze geen woord had gezegd. We hadden nooit met haar gesproken over het concept van de dood, en hadden nooit met haar over 9/11 gesproken. Sindsdien heeft ze er niets meer over gezegd, maar als er nu iets op tv komt over 9/11, zegt ze: 'Ik wil dit niet kijken.' - Vicki Pocock via buitenreligie.com.
"Skeletor," The Hampton Court Palace CCTV Ghost
Het Hampton Court Palace in Surrey wordt beschouwd als een van de meest spookachtige gebouwen in Engeland.
Volgens hun website, wordt het kasteel officieel achtervolgd door minstens drie spoken. Catherine Howard, de schreeuwende dame in de Haunted Gallery, is door de jaren heen meerdere keren gezien door paleisarbeiders en gasten. Sybil Penn, de Grijze Dame van Hampton Court Palace, die door het paleis is gespot sinds haar graf in 1829 werd verplaatst.
Het meest opvallende spook van het paleis moet echter "Skeletor" zijn, de griezelige verschijning die in 2003 werd vastgelegd op de CCTV van het paleis.
Paleisfunctionarissen leggen op hun website uit:
"Drie achtereenvolgende dagen werd het beveiligingspersoneel van het paleis opgeroepen om een bepaalde branddeur bij de introductietentoonstelling van het paleis te sluiten.
“Op de eerste dag was op camerabeelden te zien dat de deuren met grote kracht wijd openvlogen, maar er was niets om te onthullen waarom.
"Op de tweede dag gebeurde hetzelfde, maar deze keer verscheen er plotseling een spookachtig uitziende figuur in historische kleding op het scherm en sloot de deuren."
Ze voegen eraan toe: "De deuren gingen op de derde dag weer open, maar er was geen spoor meer van de spookachtige portier."
Is dit de geest van de beroemdste bewoner van het paleis, Hendrik VIII?
Je kunt de video zelf bekijken en zien wat je ervan vindt! Bekijk het hier op YouTube.
Papa's dubbelganger
"Ongeveer tien jaar geleden (ik was 8 jaar) was ik bij mijn vader op bezoek bij hem thuis.
"Mijn stiefmoeder was in de keuken en ik in de familiekamer.
"We zagen allebei mijn vader, gekleed in een rood flanellen overhemd en een blauwe spijkerbroek, vanuit de woonkamer de hoek omlopen en de trap op lopen. Ik volgde hem en riep zijn naam terwijl hij de trap op ging. Hij draaide zich om en keek me aan, ging naar de bovenkant van de trap en ging de hoek om. Ik riep zijn naam nog een keer, en vanuit de woonkamer stak mijn vader zijn hoofd boven de bank en vroeg wat ik wilde. Hij had de hele tijd op de bank geslapen, maar zowel mijn stiefmoeder als ik zagen hem DUIDELIJK, gekleed in de kleren die hij de hele dag aan had, vanuit de woonkamer de trap op.
"Het was het vreemdste wat ik ooit heb gezien. Zowel mijn stiefmoeder als ik herinneren het ons nog en praten er tot op de dag van vandaag over.
"Bovendien was het klaarlichte dag, dus het was geen griezelige illusie van de nacht."
-GeweerslingerBill op Reddit.
Het griezelige voorgevoel van een kind
"Toen mijn oudste zus klein was, ongeveer 3, vroeg ze mijn toen zwangere tante om haar op te tillen om haar vast te houden. Mijn moeder zei dat ze zei: "ze kan je niet optillen, schat, ze heeft een baby in haar buik." En toen zei mijn kleine zusje "die baby is dood!" Mijn moeder raakte in paniek, maar mijn tante en oma waren in orde en vertelden mijn moeder dat het allemaal goed was, ze was nog maar een peuter en wist niet wat ze was gezegde. Nou kijk, mijn tante gaat de volgende dag naar de dokter voor een routine zwangerschapscontrole en de baby was dood. Geeft me de willies als ik eraan denk."
- stanleythemanley44 via Reddit.
schaduw persoon
"Ik woonde in een huis in Laguna Beach dat er al sinds de jaren twintig stond. In zijn geschiedenis was het een speakeasy, een bordeel en een huis voor het smokkelen van illegale immigranten geweest.
"Op een dag hadden mijn nieuwe vrouw en ik ruzie. Ik kan me niet eens meer herinneren waar het over ging. Ze liep het blok af om een kop koffie te halen en af te koelen, en ik was alleen in huis. Vanuit mijn slaapkamer kon ik over de gang naar de badkamer kijken, dan door de badkamer en door de andere gang. Ik stond bij mijn dressoir en ik zag net beweging vanuit mijn ooghoeken en keek daar naar beneden.
"Er was... en eerlijk gezegd, ik krijg er kippenvel van als ik het, 17 jaar later, een zwarte figuur typ. Het was misschien een meter hoog en het was slechts vaag humanoïde. Het leek op zwarte krabbels, alsof iemand een menselijke vorm had gekrabbeld, maar de krabbels bewogen, als vonken van elektriciteit, dat is de beste manier om het te beschrijven. Er was geen geluid dat ik me kon herinneren. Ik herinner me duidelijk dat toen ik het zag, ik niet bang was, net als, WTF? Toen merkte het dat ik ernaar keek. Ik kan niet zeggen dat het zich omdraaide, het concentreerde zich gewoon op mij, denk ik. DAN was ik bang. Ik bewoog niet, schreeuwde niet, niets; Ik was gewoon bevroren, want het kwam gewoon op me af, het rende door de gang naar me toe.
"Ik heb geen idee wat het betekende, maar zodra het de badkamer binnenkwam, sloot de deur die het dichtst bij me was gewoon dicht. Toen schreeuwde ik. Ik schreeuwde om mijn vrouw. Ze was niet thuis. Ik ging naar buiten, het daglicht in, en ging pas weer naar binnen toen ze ongeveer 10 minuten later thuiskwam."
- makeskiskill via Reddit.
Een jonge man in Lansing, Michigan hoort een vreemd tweetonig fluitje dat uit het niets lijkt te komen. Vreemd genoeg werd dit incident zijn hele leven met willekeurige tussenpozen herhaald, en het gaf hem altijd een gevoel van intense angst. De laatste keer dat hij het geluid hoorde, slaagde hij erin om... Maak een video van de fluiter, hoewel hij nog steeds niet dichter bij het uitzoeken is wie (of wat) hem in de gaten lijkt te houden en hem volgt, waar hij ook gaat.
"We zagen een figuur een kano besturen op ongeveer 20 meter uit de kust. Sarah besloot meer bier uit de auto te gaan halen en liet me alleen om naar deze mysterieuze persoon te staren. En toen floten ze natuurlijk naar me. Mijn hele lichaam was bevroren en bedekt met kippenvel. Het was de exact dezelfde fluiter uit mijn kindertijd, meer dan een decennium eerder. Ik keek naar de figuur, maar het was veel te donker om te onderscheiden wie het kon zijn. Ze droegen een hoed. Toen ze loodrecht op de kust van mij stonden, stopten ze met peddelen, draaiden de kano recht naar me toe en floten recht naar me toe. Ik was zo bang dat ik opstond en tegen hen riep 'wie ben jij???' Ze zeiden niets, floot nog een paar keer, draaiden de kano 180 graden en peddelden uit het zicht."
Je kunt het hele verhaal lezen hier.
Wilson Hall aan de Universiteit van Ohio (West Green)
Kamer 428 in Wilson Hall is permanent gesloten. Studenten aan de Ohio University, de negende oudste openbare universiteit in de VS, mogen niet zoveel zoals de slaapzaal betreden vanwege de vele meldingen van spoken en gevaarlijke spookachtige activiteit in de Kamer.
Wilson Hall is naar verluidt gebouwd op een Indiase begraafplaats (want dat loopt altijd goed af). Spiritualisten beweren dat het gebouw zich in het midden van een pentagram bevindt dat wordt gevormd door vijf van dergelijke oude begraafplaatsen, waardoor deze geografische positie extra bevoegdheden van veiligheid of kwaad verleent.
In de jaren 70 stierf een mannelijke student onder mysterieuze omstandigheden in kamer 428. Jaren later gebruikte een vrouwelijke student wat zij zag als de "energie" van de kamer om rituelen te oefenen zoals: astrale projectie, waarin wordt gezegd dat de menselijke geest het lichaam verlaat en naar believen rondreist. Niet lang nadat ze er ingetrokken was, stierf ook deze student, naar verluidt door het doorsnijden van haar eigen polsen.
Sinds deze twee studentendoden heeft iedereen die in de kamer woonde op alle uren van de dag en nacht vreselijk enge gebeurtenissen gemeld. Voorwerpen vloog door de kamer en sloeg tegen de muren. Studenten hoorden stemmen fluisteren en zelfs schreeuwen, ook al was er niemand. De deur ging vaak open en sloeg dan vanzelf weer dicht. Nog vreemdere, demonische gezichten verschenen steeds in de houtnerf van de kamerdeur. Hoewel de school de deur vele malen heeft vervangen, kwamen de gemartelde, griezelige gezichten elke keer weer terug.
Uiteindelijk werd de kamer te angstaanjagend en de universiteit vreesde dat er nog een student zou overlijden, dus besloten ze de deur voor altijd te sluiten. Dit is het enige bekende geval waarin tot nu toe een slaapzaal in de VS is afgesloten.
Foutje in de matrix?
"Toen ik een jaar of twintig was, een paar jaar geleden, droomde ik steeds over een vrouw met lang zwart haar genaamd Aurora (spreek uit: A-roar-uh). Het waren verschillende dromen, maar om de een of andere reden kwamen haar duidelijke gezicht en naam er altijd in terecht. Het kwam op het punt dat ik gefrustreerd en verward wakker werd, proberend haar naam te googlen of erachter te komen hoe ik met haar verbonden was. Na een paar maanden kwam ze niet meer opdagen en ik verwierp het, omdat ik dacht dat mijn brein gewoon een 'klootzak' was.
"Snel vooruit, een paar jaar later, Halloween 2009, ben ik in de auto met een vriend gestopt bij een tankstation. Ik sta op het punt om uit te rijden en in te voegen op een snelweg wanneer ik een telefoontje krijg van een willekeurig nummer, dus ik stop de auto maar niemand nam op.
"Er was een persoon achter me die ongeduldig werd, naar me toeterde en vervolgens voor me uit zwenkte in plaats van 2 seconden te wachten tot ik me bewoog. Als ze de snelweg oprijden, verliest een zilveren Civic de macht over het stuur en botst tegen de auto die voor me uitreed. Ik belde de politie en wachtte bij het tankstation tot ze zouden komen. Blijkt dat de bestuurders van beide auto's zijn overleden. Ik zou het 100% zijn als ik dat telefoontje niet had gekregen. Uit dankbaarheid en nieuwsgierigheid een paar uur later teruggebeld, 3 keer overgegaan en naar de voicemail gegaan. 'Hallo, je hebt Aurora bereikt, spreek je naam en nummer in.' Ik heb in mijn leven nog nooit zo'n kippenvel gehad.
"Ik heb de volgende dag opnieuw gebeld, omdat ik zo in de war was over de hele situatie. Een vrouw antwoordt, we raken aan de praat, ik vertel haar mijn hele verhaal inclusief de dromen die ik had. Ze vertelt me dat ze niet weet hoe ik aan haar nummer ben gekomen en dat ze me nooit heeft gebeld voor zover ze zich kan herinneren. Vreemd. Vraag haar of ze een facebook heeft om te bevestigen of ze inderdaad de vrouw in mijn dromen is.
"Check haar facebook, godverdomme, zij is het."
-Sarax11 op Reddit.
