Alvorens een specifiek register te beschrijven, een overzicht van hoe de stembanden werk is nuttig voor degenen die niet bekend zijn met de manier waarop ze functioneren. De stembanden zijn lange banden die in elkaar klappen of trillen om een geluid te maken. Je kunt meer of minder van de breedte van de ligamenten gebruiken, ze strakker strekken voor hogere tonen en veel speling laten voor lagere. Slechts een deel van de stembanden kan worden gebruikt om hun lengte te verminderen. De vouwen kunnen ook langzamer of sneller trillen. Daarnaast zijn er 'valse koorden' of de vestibulaire plooien bestaande uit fibreus weefsel omhuld door een slijmvlies. Ze worden gebruikt om jagende geluiden in death metal te creëren en zijn ook ontwikkeld door Tibetaanse monniken om lage dreunende geluiden te creëren die over het algemeen als kalmerend worden beschouwd.
Fluitjeregister is het hoogste register
In de vocale pedagogiek zijn de hoofd- en borststem de twee meest voorkomende registers met als doel de twee te combineren om een gemengde of modale stem te creëren. Het fluitregister is het hoogste register dat zangers toegang geeft tot noten boven het hoofd of falsetto-registers. In tegenstelling tot andere registers, weten we niet helemaal zeker hoe het eruit ziet om in een fluitregister te zingen, aangezien de epiglottis het opnemen moeilijk maakt. We weten dat een klein deel van de stembanden wordt gebruikt en dat de epiglottis het strottenhoofd bedekt zoals bij het slikken.
Hoe verschilt het fluitregister van de hoofdstem?
Hoofdstem gebruikt de volledige lengte van de koorden, terwijl het fluitregister dat niet doet. Bovendien bedekt de epiglottis het strottenhoofd mogelijk om een nog kleinere ruimte te creëren. Het geluid is pieper dan de hoofdstem, maar projecteert nog steeds. Velen melden een gevoel van geluid dat uit hun kruin komt tijdens het zingen in het fluitregister, terwijl de hoofdstem aanvoelt alsof het uit het voorhoofd komt.
Waarom heet het Whistle Register?
De namen voor borst- en hoofdstem komen van de sensaties die zangers voelen wanneer ze erin zingen. Het fluitregister dankt zijn naam aan het unieke fluitachtige timbre dat het produceert. Er zijn andere namen voor, zoals flageolet, fluitregister of fluittoon.
Wat is het vocale bereik van het fluitregister?
Over het algemeen ligt het bereik tussen hoge C of C6 en F6, maar velen kunnen het fluitregister nog hoger uitbreiden. Zowel mannen als vrouwen kunnen het fluitregister gebruiken, hoewel maar weinig mannen dat doen. Adam Lopez is een voorbeeld, met het Guinness World Record voor de hoogste noot gezongen door een man op een halve toon boven de hoogste noot gespeeld door de piano.
Wie zingt in Whistle Register
Er zijn veel aria's in de operawereld waarvoor sopranen in het fluitregister moeten zingen. De hoogste sopranen in de operawereld bekend als de "sopraan acuto sfogato' of 'stratosferische coloratura sopranen', staan vooral bekend om hun goed ontwikkelde fluitregisters, omdat ze met gemak boven F6 kunnen zingen en optreden. Veel aria's stellen hen in staat om met deze noten te pronken in cadensen of decoratieve passages die kunnen worden gewijzigd volgens de capaciteiten van de zanger. Susanna Foster en Maria Remolá zijn twee voorbeelden. Lichte en donkere coloraturen hadden ook toegang tot het fluitregister, zoals Beverly Sills en Joan Sutherland. "The Queen of the Night Aria" van Mozart's De magische Fluit en "Una Voce Poco Fa", van Rossini's De kapper van Sevilla zijn twee aria's die typisch een fluitregister bevatten. Mariah Carey is een populaire zangeres die bekend staat om haar zang in het fluitregister, wat ze zowel doet voor opnames als voor... ad lib bij optredens. Ze heeft gezegd dat ze inspiratie heeft opgedaan bij eerdere populaire muzieksterren zoals Minnie Riperton.
