Ook al had hij al geruime tijd geen kwaliteitsmuziek uitgebracht en fungeerde hij vooral als een occasionele roddelfiguur in de jaren voorafgaand aan zijn schokkende dood in 2009, Michael Jackson was en zal altijd een van de grootste supersterren van muziek of andere vormen van entertainment. Hij regeerde delen van vier decennia in een of andere vorm, dus hij verdient zeker een eerbetoon als een hit makend, berekenend talent gezegend met een verbazingwekkende hoeveelheid artistieke veelzijdigheid. Wees getuige van de volgende lijst (in chronologische volgorde) van Jackson's topnummers uit de jaren '80, en dan zouden completisten verder moeten gaan voor meer Michael Jackson-nummers uit de jaren 80.
Jackson's fusie van disco, pop, funk en ziel op zijn doorbraakalbum, Van de muur, was misschien wel de King of Pop op zijn heerlijkst melodieus en pakkend, wat veel zegt als je kijkt naar de enorme aantrekkingskracht van zijn follow-up, Thriller. Dit deuntje wordt onderschat en onderbespeeld, en de relatieve onbekendheid in Jackson's vertrouwde catalogus maakt het een welkome traktatie. Een zwevend refrein ondersteund door een strakke groove in het couplet zou het handelsmerk van de zanger worden. Hier is het prototype.
Met dank aan Epic Records
Dit deuntje biedt nog sterker bewijs dat Jackson zijn hoogtepunt al bijna had bereikt Thriller. Op zijn minst het album van de zanger uit 1980 Van de muur was slechts een paar stappen achter waar hij zou eindigen op zijn volgende plaat, dus in die zin was de eerste helft van de jaren '80 misschien gewoon een comfortabele, plateau-achtige top voor Jackson. Maar wat een glorieuze periode was dat, en dit nummer blijft drie decennia na de release een heel puur soort genot. Hoewel het is geschreven door Rod Temperton en niet door Jackson zelf, is het nummer - met name de levendige brug - uiteindelijk klinkt zo erg van de zanger dat het maar al te gemakkelijk is om de kwestie van auteurschap uit je hoofd te zetten verstand.
Epische platen
,,Het is moeilijk, zo niet onmogelijk om te argumenteren met de conventionele wijsheid dat Jackson op het toppunt van zijn macht was op Thriller, terwijl hij met zo'n gemak van genre naar genre gleed. De zanger dompelde zich vooral onder in een vers stukje rockmuziek waar hij voor "Beat It" nog nooit uit had getrokken, en de bijdrage van Van Halen gitaartovenaar Eddie Van Halen was een belangrijk attribuut waardoor het nummer opviel. Tekstueel is het geen meesterwerk, maar dat is niets nieuws voor Jackson. Zijn belangrijkste kracht is immers altijd zijn beheersing van geluid geweest.
Epische platen
Jackson herleeft zijn talent voor onweerstaanbare beats op deze derde van zijn verbazingwekkende negen nummer 1-singles uit de jaren '80. Het is zeker een van zijn beste nummers, vol woede, passie en complexiteit. Muzikaal is "Billie Jean" gezegend met een handige melodie en een brug die alles overtreft dat het nummer te bieden heeft. Het uitgangspunt van een vrouw die de zanger al dan niet ten onrechte beschuldigt van een onsmakelijke gefladder en een daaruit voortvloeiende zwangerschap, is soms beslist smerig, wat interessant luisteren oplevert.
Epische platen
Hoewel hij niet Jackson's songwriting-stempel draagt, heeft deze zachte en unieke ballad een beklijvende kwaliteit die niet eerder of sindsdien door de King of Pop is uitgebracht. Het is misschien vreemd dat een van de co-schrijvers van "Human Nature" een van de stichtende leden van Toto is, maar wat de bron ook is, de magie van dit nummer valt niet te ontkennen. Veel van die grootsheid komt natuurlijk rechtstreeks voort uit Jackson's verbluffende, berekende vocale presentatie. Het is een van de weinige stemmen die de melodie recht kan doen.
Epische platen
Zoals met veel Jackson-nummers, is het het beste om de tekst in "Wanna Be Startin' Somethin'" niet te nauwkeurig te onderzoeken, tenzij je je wenkbrauwen wilt optrekken van verbazing of een beetje wilt grinniken. Dat gezegd hebbende, legt Jackson hier een verleidelijke groove neer die een eigen leven cultiveert binnen de voorstelling. Niemand kan beweren dat Jackson op zijn hoogtepunt een onweerstaanbaar elektrische artiest was, en onder alle... over het algemeen vergeefse pogingen tot macho-houding, die dynamiek schijnt door in zijn grootste talent, zijn zingen.
De beroemde en theatrale muziekvideo met zijn groovy zombiedansers en filmisch gewicht overschaduwde zeker het nummer dat het er was om te ondersteunen, maar wat altijd doorkomt aan dit epische nummer is een duizelingwekkend gevoel van plezier. Oh, voor de dagen dat Jackson gevoel voor humor had en gebruikte. Maar het andere buitengewone aan dit deuntje is hoeveel het slaagt als een stukje overdaad aan popcultuur (Vincent Price, iemand?) Veel groter dan zijn muzikale kwaliteiten.
Epische platen
Paul McCartney en Jackson werkten ook samen aan "Het meisje is van mij", maar dit deuntje van McCartney's valt vooral op als een optimaliserende kracht voor hun gecombineerde talenten. Dat wil zeggen, de segmenten die afwisselend worden gezongen door McCartney en vervolgens Jackson, brengen niet alleen elke individuele zanger efficiënt in de schijnwerpers, maar vormen een geheel dat groter is dan de som van zijn componenten. Maar uiteindelijk is het aan Jackson om het lied verder te brengen dan louter gezelligheid, met zijn stijgende, unieke uitvoering.
Epische platen
Hoewel sommigen "Man in the Mirror" misschien niet opnemen op een lijst die bedoeld is om te vieren de beste in de muzikale carrière van Jackson, je kan het niet helpen, maar geef het zijn recht. Immers, als je een bericht krijgt van Michael Jackson, kun je niet al te verbaasd zijn als het wordt belast door een breed maar oppervlakkig gevoel van goed en kwaad en goed en kwaad. Hij is gewoon nooit zo ingewikkeld geweest. Toch is er iets boeiends aan dit soort idealisme, laten we gewoon stoppen met vechten en de wereld repareren.
Misschien is het gepast dat een paar jaar geleden een kortstondige band genaamd Alien Ant Farm ons eraan herinnerde hoe leuk dit nogal dwaze deuntje kan zijn. Tegen de tijd Slecht uitkwam in 1987, was Jackson al duidelijk in een subtiele staat van verval. Ja, er kwamen meer nummer 1-singles voor de zanger van dat album dan enig ander, maar alleen de meest die-hard fans zouden beweren dat Slecht is een beter record dan beide Thriller of Van de muur. "Smooth Criminal" is een laatste hoera, waar Jackson afscheid nam van het decennium dat hij regeerde.
