Country blues, ook wel bekend als 'folk blues', is een voornamelijk op akoestische gitaar georiënteerde blues waarvan vele andere stijlen zijn afgeleid. Het bevat vaak elementen van gospel, ragtime, hillbilly en Dixieland-jazz. De populariteit en hitrecords van originele countrybluesartiesten zoals Charley Patton uit Mississippi of Blind Lemon Jefferson uit Texas hebben talloze muzikanten in het zuiden beïnvloed.
Regionale derivaten
Elke regionale afgeleide van countryblues heeft een stempel gedrukt op het unieke akoestische bluesgeluid. In de Carolinas en Georgia voegden artiesten als Blind Boy Fuller en Brownie McGhee een fingerpicking-gitaartechniek toe om de Piedmont-bluesstijl te creëren. Het akoestische bluesgeluid uit Memphis is ontstaan uit de jugband- en vaudeville-tradities van de stad en werd gedefinieerd door artiesten als Furry Lewis en Will Shade.
Land komt naar Chicago
Chicago was oorspronkelijk een broeinest van countryblues - artiesten van de eerste generatie als Tampa Red, Big Bill Broonzy en Memphis Minnie brachten hun akoestische stijl naar Chicago voordat de populariteit van versterkte instrumentatie het geluid transformeerde in wat nu als "klassiek" Chicago wordt beschouwd blues geluid. Chicago's countryblues leunde zwaar op wat de "hokum" -stijl wordt genoemd, een luchtig geluid dat vaak dubbelzinnige teksten bevat. Ragtime en Dixieland jazz beïnvloedden ook de vroege
Originele Texas Country Blues
In de jaren twintig en dertig ontwikkelden akoestische bluesmannen in Texas een stijl die rijke, complexere gitaarpartijen bood. Het betekende het begin van een blues-trend om leadgitaar te scheiden van ritmespel. De akoestische blues uit Texas was meer afhankelijk van het gebruik van de slide-gitaar, en artiesten als Lightnin' Hopkins en Blind Willie Johnson worden beschouwd als meesters van de slide-gitaar. Andere lokale en regionale bluesscènes - zoals New Orleans, Atlanta, St. Louis en Detroit - hebben ook hun stempel gedrukt op het akoestische bluesgeluid.
Moderne countryblues
Toen de Afro-Amerikaanse muzieksmaak begon te veranderen in de begin jaren 60, bewegend in de richting van soul en rhythm 'n' blues muziek, vond country blues hernieuwde populariteit als de "folk blues" en was populair bij een voornamelijk blank, college-leeftijd publiek. Traditionele artiesten zoals Big Bill Broonzy en Sonny Boy Williamson vonden zichzelf opnieuw uit als folkbluesartiesten, terwijl Piemontese bluesmannen als Sonny Terry en Brownie McGhee grote successen boekten in het folkfestivalcircuit.
De invloed van originele akoestische country blues is vandaag de dag te horen in het werk van hedendaagse bluesartiesten als Taj Mahal, Cephas & Wiggins, Keb' Mo,' en Alvin Youngblood Hart.
Aanbevolen albums
"The Best of Blind Lemon Jefferson" biedt een diepgaande kijk op de talenten van de artiest, terwijl Blind Boy Fuller's "Truckin' My Blues Away" bevat 14 van de beste liedjes en optredens van de zanger/gitarist en is een geweldig voorbeeld van de Piemontese blues stijl.
