Een flutofoon ziet er misschien uit als speelgoed, maar het is een legitieme pre-band instrument behorend tot de windfamilie.
De voordelen als eerste instrument zijn meervoudig. Het is goedkoop, gemaakt van duurzaam en lichtgewicht plastic en vereist weinig ademkracht, in tegenstelling tot een echte fluit of klarinet. Het mondstuk is bij de meesten bekend en wordt gebruikt als een gewoon scheidsrechtersfluitje.
Basis
Een flutofoon heeft de vorm van een klarinet. Het heeft een voet lang cilindrisch lichaam met gaten langs de lengte. Het instrument heeft één gat aan de onderkant. De duim van de linkerhand wordt gebruikt om dit gat te bedekken tijdens het spelen. De wijs-, middel- en ringvinger van de linkerhand worden gebruikt om de bovenste drie gaten te bedekken, en de pink wordt niet gebruikt. De rechterduim ligt op de duimsteun langs de onderkant, terwijl de wijs-, middel-, ring- en pink van de rechterhand worden gebruikt om de onderste vier gaten te bedekken.
Om het instrument te bespelen, bedek je de juiste gaten die overeenkomen met de vingerzetting van de noot en blaas je zachtjes door het mondstuk. De hoeveelheid adem die wordt gebruikt, helpt bij het creëren van veranderingen in luidheid, zachtheid en nadruk van de noten.
Het mondstuk is afneembaar en kan ook worden gebruikt om de flutofoon te stemmen. Door het mondstuk uit te trekken, wordt de toonhoogte verlaagd. Door het naar binnen te duwen, wordt de toonhoogte verhoogd.
Om middelste C te spelen, zijn alle holes, inclusief die aan de onderkant, bedekt.
Een flutofoon is een opstapje om jonge kinderen te helpen het concept van: bladmuziek lezen.
Flutofoon versus andere instrumenten
Net als bij een concertfluit wordt een fluit in C geworpen. Andere populaire instrumenten die in C worden geworpen, zijn de piano, viool, hobo, fagot en harp. Je kunt een volledige chromatische toonladder spelen op een flutofoon.
Het is vaak een beginnersinstrument omdat jonge kinderen het leuk vinden om een instrument te bespelen dat relatief eenvoudig te leren en te bespelen is.
Verschil tussen flutofoons en blokfluiten
Een blokfluit, ook wel blokfluit genoemd, is een ander beginnersinstrument dat veel voorkomt bij jonge kinderen. De geschiedenis gaat terug tot de barokke muzikale periode van componist Johann Sebastian Bach. De flutofoon is uitgevonden in 1943. De twee instrumenten spelen vergelijkbare noten. Het belangrijkste verschil is dat de flutofoon iets gemakkelijker te gebruiken is voor jongere kinderen. Jonge kinderen kunnen beginnen op flutofoons en daarna vlot doorstromen naar blokfluiten.
| Flutofoon | Recorder | |
|---|---|---|
| Adembeheersing | Flutofoons zijn gemakkelijker te bespelen omdat er minder luchtcontrole nodig is. | Recorders hebben meer controle en kracht nodig om te spelen. |
| Toon | Flutofoons hebben een minder verfijnde toon vanwege het fluitende mondstuk, wat het een schrille kwaliteit kan geven. | Blokfluiten hebben een zachtere toon met meer concertbandkwaliteit. |
| Vingergaten | De vingergaten van de flutofoon hebben groeven waardoor je gemakkelijk kunt zien of je de gaten goed afdekt. | Op recorders zijn de gaten glad. |
| Veelzijdigheid | Een flutofoon kan minder noten spelen dan een blokfluit. | Een blokfluit kan alle noten spelen. |
| Prijs | Flutofoons zijn iets minder duur en kosten ongeveer $ 5. | Recorders kosten ongeveer twee keer zoveel, ongeveer $ 10. |
