Judy Garland (10 juni 1922 - 22 juni 1969) was een zangeres en actrice die op beide gebieden bijna evenveel bekendheid verwierf. Ze was de eerste solo-vrouw die een Grammy Award voor Album van het Jaar, en het American Film Institute noemde haar een van de 10 grootste vrouwelijke sterren van de Amerikaanse cinema.
Vroege jaren
Judy Garland werd geboren als Frances Ethel Gumm in Grand Rapids, Minnesota. Haar ouders waren vaudeville-artiesten en al snel voegde Frances zich bij haar oudere zussen Mary Jane en Dorothy om de zang- en dansact van de Gumm Sisters te worden. De details blijven duister, maar rond 1934 werden de Gumm Sisters, op zoek naar een meer aansprekende naam, de Garland Sisters. Kort daarna veranderde Frances haar naam officieel in Judy. De groep Garland Sisters ging in 1935 uit elkaar toen Suzanne, de oudste van de zussen, met muzikant Lee Kahn trouwde.
Later in 1935 tekende Judy een contract met filmmaatschappij MGM zonder de gebruikelijke schermtest. De studio wist echter niet goed hoe ze de 13-jarige Garland moesten promoten; ze was ouder dan de gebruikelijke kinderster, maar nog te jong voor volwassen delen. Na een paar mislukte projecten kwam haar doorbraak toen ze werd gekoppeld aan
Priveleven
Het turbulente persoonlijke leven van Judy Garland werd gekenmerkt door verschillende gevallen van liefdesverdriet. Toen Judy Garland 13 jaar oud was, bezweek haar 49-jarige vader aan meningitis, waardoor ze emotioneel kapot was. Jaren later, haar eerste volwassen liefde, bandleider Artie Shaw, weggelopen met actrice Lana Turner waardoor Garland verpletterd achterbleef. Ze kreeg op haar 18e verjaardag een verlovingsring van muzikant David Rose die toen nog getrouwd was met actrice Martha Raye. Na de scheiding waren Judy en David kort getrouwd. Slechts drie jaar later, in 1944, eindigde het huwelijk.
Na een affaire met de legendarische regisseur Orson Welles, terwijl hij getrouwd was met actrice Rita Hayworth, trouwde Judy Garland in juni 1945 met regisseur Vicente Minnelli. Ze kregen een dochter, zangeres en actrice Liza Minnelli. In 1951 waren ze gescheiden. Tijdens de late jaren 1940, werd Garland opgenomen in het ziekenhuis na een zenuwinzinking, onderging elektroshocktherapie om depressie te behandelen, en begon ernstige problemen te krijgen met alcoholverslaving.
In juni 1952 trouwde Judy Garland met haar tourmanager en producer Sid Luft. Ze kregen twee kinderen, zangeres en actrice Lorna Luft en Joey Luft. Ze scheidden in 1965. In november 1965 trouwde Garland met tourpromotor, Mark Herron. Ze scheidden in februari 1969 en ze trouwde in maart met haar vijfde en laatste echtgenoot Mickey Deans.
In 1959 werd bij Judy Garland acute hepatitis vastgesteld en ze vertelde artsen dat ze waarschijnlijk niet meer dan vijf jaar te leven zou hebben. Ze zei dat ze waarschijnlijk nooit meer zou zingen en herinnerde zich dat ze opgelucht was bij de diagnose, omdat het veel van de druk in haar leven verminderde. Ze herstelde echter in een periode van enkele maanden en begon weer concerten te geven.
Filmcarrière
Na haar succes in een reeks films met Mickey Rooney, werd de tiener Judy Garland gecast in de hoofdrol van 1939. De tovenaar van Oz. In de film zong ze wat werd geïdentificeerd als haar kenmerkende nummer 'Over the Rainbow'. Het was een kritische succesfactor en Garland verdiende een speciale Juvenile Academy Award voor haar optreden in beide De tovenaar van Oz en Babes In Arms met Mickey Rooney.
Judy Garland speelde in de jaren veertig in drie van haar meest succesvolle films. In 1944's Ontmoet me in St. Louis ze zong "The Trolley Song" en de kerstklassieker "Geef jezelf een vrolijk kerstfeest." Voor de jaren 1948 De Paasparade, werkte ze samen met de legendarische danser en acteur Fred Astaire. Ze speelde in 1949 In de goede oude zomer met Van Johnson. Het was een van haar grootste kassasuccessen en bevatte het filmdebuut van Judy Garland's driejarige dochter Liza Minnelli.
In 1950 verwierf Judy Garland de reputatie moeilijk te zijn tijdens het filmen van nieuwe projecten. Ze werd beschuldigd van het tonen van een gebrek aan inspanning, terwijl drugs en alcohol ook het op tijd verschijnen voor shoots bemoeilijkten. In 1954 maakte Garland een gevierde comeback in de tweede filmversie van Een ster is geboren. Haar optreden kreeg lofbetuigingen van zowel critici als publiek, en ze ontving een Academy Award-nominatie voor Beste Actrice. In 1961 verdiende ze een Academy Award-nominatie voor beste vrouwelijke bijrol in Oordeel in Neurenberg, maar haar dagen als Hollywood-topactrice waren voorbij.
Muziek carriëre
De laatste twee decennia van Judy Garland's leven werden gedomineerd door haar succes als zangeres in concerten, tv-shows en op plaat. In 1951 lanceerde ze een zeer succesvolle tournee door Groot-Brittannië en Ierland met optredens voor een uitverkocht publiek. De liedjes van vaudeville-legende Al Jolson stonden centraal in haar concerten. Tijdens de tour beleefde Garland een wedergeboorte als performer. In 1956 werd ze de best betaalde entertainer ooit in Las Vegas en verdiende $ 55.000 per week voor een verloving van vier weken.
Judy Garland's eerste optreden op een tv-special vond plaats in 1955 op de Ford Star Jubilee. Het was CBS' eerste full-scale uitzending in kleur en kreeg geweldige beoordelingen. Na drie succesvolle tv-specials in 1962 en 1963 kreeg Garland haar eigen wekelijkse serie, De Judy Garland-show. Hoewel het na slechts één seizoen werd geannuleerd, De Judy Garland-show verdiende vier Emmy Award-nominaties, waaronder voor Best Variety Series.
Op 23 april 1961 gaf Judy Garland een concert in Carnegie Hall dat velen beschouwen als het hoogtepunt van haar live-optredenscarrière. Een dubbelalbum van de show stond 13 weken op nummer één in de albumlijst en verdiende een Grammy Award voor Album van het Jaar. Nadat haar tv-serie eindigde in 1964, keerde Garland terug naar het concertpodium. Ze trad in november 1964 live op in het London Palladium met haar 18-jarige dochter, Liza Minnelli. Een Australische tournee in 1964 werd desastreus toen Garland te laat het podium betrad en beschuldigd werd van dronkenschap. Judy Garland's laatste concertoptreden vond plaats in Kopenhagen, Denemarken in maart 1969, drie maanden voor haar dood.
Dood
Op 22 juni 1969 werd Judy Garland dood aangetroffen in de badkamer van een huurhuis in Londen, Engeland. De lijkschouwer stelde vast dat de oorzaak een overdosis barbituraten was. Hij gaf aan dat de dood een ongeluk was en dat er geen bewijs was van zelfmoord. Garland's De tovenaar van Oz co-ster Ray Bolger zei op haar begrafenis: "Ze was gewoon versleten." Hoewel aanvankelijk begraven op een begraafplaats in de staat New York, in In 2017 werd op verzoek van de kinderen van Judy Garland haar stoffelijk overschot overgebracht naar de Hollywood Forever-begraafplaats in Los Angeles, Californië.
Nalatenschap
Judy Garland's reputatie als een van de grootste entertainers aller tijden blijft sterk. Sinds haar dood zijn er meer dan twee dozijn biografieën over haar geschreven en ze werd door het American Film Institute op nummer 8 vermeld als een van de grootste vrouwelijke filmsterren aller tijden. Het American Film Institute noemde haar uitvoering van "Over the Rainbow" ook het beste filmnummer aller tijden. Vier andere, "Have Yourself a Merry Little Christmas", "Get Happy", "The Trolley Song" en "The Man That Got Away" staan in de top 100. Garland ontving postuum een Lifetime Achievement Grammy Award in 1997. Ze is twee keer vermeld op Amerikaanse postzegels.
Judy Garland wordt ook beschouwd als een icoon van de homogemeenschap. Er zijn verschillende redenen voor die status, maar de meest voorkomende zijn identificatie met haar persoonlijke worstelingen en haar relatie met de kampcultuur. In de late jaren zestig werd in nieuwsverslagen van Garland's nachtcluboptredens minachtend commentaar geleverd op homoseksuele mannen die een onevenredig groot deel van het publiek uitmaakten. Velen noemen "Over the Rainbow" ook een inspiratie voor de alomtegenwoordige regenboogvlag van de homogemeenschap.
