Ondanks haar grote succes in de jaren '60 en '70 met muzikale partner en toenmalige echtgenoot Ike Turner, de ontembare Tina Turner leek aan het begin van de jaren '80 niet klaar te zijn om blijvend succes te hebben als soloartiest. In 1984 transformeerde Turner echter snel in een briljante combinatie van haar krachtpatser soulpijpen met gelikte pop- en rockproductie een muziekicoon uit de jaren 80 en grote hitmaker. Liedjes slim en zorgvuldig kiezen voor een reeks van drie zeer populaire albums gedurende het decennium tweede helft, Turner kwam triomfantelijk tevoorschijn uit jaren van strijd voor zowel persoonlijk als professioneel onafhankelijkheid. Hier is een chronologisch overzicht van de beste Tina Turner solo liedjes van de jaren '80.
"Wat Heeft Liefde Ermee Te Maken"
Voor deze klassieker uit de jaren 80 behield Turner zeker de zwoele rasp van haar rauwe ziel zingen verleden, maar ze omarmde ook een soepele popbenadering die in de zomer van 1984 de mainstream-muziekjackpot bereikte. Het nummer zelf (geschreven door ervaren professionele songwriters Terry Britten en Graham Lyle) heeft een bijna onberispelijke structuur en leent zich goed voor veelzijdige pop-instrumentatie. Dit soort brede aantrekkingskracht hielp dit verdienstelijke nummer naar de top van de pop-hitlijsten in Noord-Amerika en Australië en naar ten minste een Top 10-positie in praktisch elk land in Europa. Uiteindelijk reikt heel weinig over dit nummer niet naar veelzijdige muziekperfectie. En dit blijft waar ondanks jaren van radioverzadiging, geen geringe prestatie daar.
"Beter goed voor me zijn"
Hoewel deze fijne mid-tempo rocker niet de pophits van zijn voorganger wist te bereiken, zou hij kunnen dienen als een nog betere showcase voor Turner's verzameling geschenken. De gehuurde songwriter Holly Knight uit de jaren 80 hielp bij het componeren van een aantal mainstream rockklassiekers uit die tijd, maar deze schroeit gewoon, zelfs als de zwoele, rustige momenten een dikke stemming en spanning opbouwen. De teksten raken zeker thema's van vrouwelijke empowerment die perfect bij Turner passen, maar zonder de verzekerde uitvoering van de artiest zou het nummer niet in de buurt komen van het sublieme niveau dat het bereikt. De videoclip bevat een heerlijk theatrale pantomime-interactie met medewerker Cy Curnin, frontman van De Fixx, die een van de vele mannen van de eerste sessie was om op te spelen.
"Prive danser"
Turner zette haar trend voort om nummers te kiezen die zijn gecomponeerd door gevestigde, gerespecteerde artiesten door dit jazzy deuntje op te nemen dat is geschreven door Mark knopfler en oorspronkelijk bedoeld voor zijn band, Ernstige moeilijkheden. Maar uiteindelijk bleek Knopfler's overtuiging dat het nummer veel beter bij een zangeres paste, volkomen terecht, vooral in het licht van de resulterende klassieke single opgenomen door Turner. Haar kenmerkende stoere, sexy persona werkt hier perfect om niet alleen de bravoure over te brengen, maar ook de kwetsbaarheid die het titelpersonage van de eerste persoon onderscheidt. Wederom danst Turner behendig rond en door verschillende genres om uiteindelijk een gepolijste en emotioneel boeiende uitvoering te creëren. De videoclip van het nummer probeert tevergeefs te suggereren dat de tekst van het lied betrekking heeft op een ballroomdanser in plaats van op een stripper, maar luisteraars zijn slim genoeg om door die onzin heen te kijken.
"We hebben geen andere held nodig (Thunderdome)"
Zoals soundtrackmuziek gaat, is dit zachte, volwassen, eigentijdse nummer van het Mel Gibson-kaskrakervervolg uit 1985 zeker merkwaardig. Uiteindelijk herinnert het anthemische refrein van het nummer de luisteraars er duidelijk aan dat dit een filmisch themalied is, maar verder blijft de compositie van Britten-Lyle opmerkelijk gecomponeerd en subtiel. Dat betekent niet dat het in de buurt komt van het kwaliteitsniveau dat te vinden is op Prive danser, maar de vocale uitvoering van Turner komt serieus en gepassioneerd genoeg over om het deuntje drie decennia later behoorlijk goed vol te houden. De aanwezigheid van een kinderkoor aan het einde van het nummer is bijna net zo raadselachtig als de aanwezigheid van Turner in de film, maar dit is nog steeds behoorlijk goede filmrock uit het midden van de jaren 80.
"Typische man"
Het enorme succes van Turner op de LP-hitlijst ging zeker door met haar release in 1986, Breek elke regel. Deze lead-off single piekte op nummer 2 in de pop-hitlijsten, ook al bleek het Turner's laatste Top 10 single van het decennium te zijn. De sterke en zelfverzekerde groove van het nummer bewijst dat de megahit-status welverdiend was, maar de impact van Turner's zwoele, uitdagende aanwezigheid zorgt ervoor dat dit nummer nooit momentum verliest. Soepele productiewaarden klinken hier af en toe gedateerd en kunstmatig, maar Turner's oprechte soulintegriteit wint het uiteindelijk van buitensporige muziekimpulsen uit de jaren 80.
"Terug waar je begon"
Ondanks haar gecertificeerde oldies muziek In het verleden leek Turner zich altijd op zijn gemak te voelen binnen het rijk van de mainstream rock. Dat is de reden waarom haar paar jaren 80-samenwerkingen met de Canadese pop-/rockhitmaker Bryan Adams (de andere is 1985's grote hit "It's Only Love") werken zo moeiteloos goed. In het geval van deze single, ook geschreven door Adams en zijn songwritingpartner, Jim Vallance, buigt Turner bijna in hardrock, waarbij extra brandstof en passie wordt geput uit gespierde gitaarriffs, gierende leads en grote, kneuzingen slaat. Turner klinkt als rockzanger behendig even overtuigend als een zangeres die goed bij dans-, pop- of soulmuziek past. Geen wonder dat ze in de jaren '80 zo'n genreoverschrijdende periode van consistent succes kende.
"Wat je krijgt is wat je ziet"
Over genre-verrassingen gesproken, Turner weet dit Britten-Lyle-nummer naar het country-popgebied van Juice Newton te brengen. Dat klinkt als een bizar experiment dat gedoemd is te mislukken totdat het nummer daadwerkelijk in al zijn naadloos ernstige glorie wordt gehoord. De zang van Turner is altijd eindeloos brutaal geweest, en decennia voordat moderne countrymuziek dit voorbeeld volgde door massaal vrouwen te omarmen, creëert dit nummer effectief een winnende country-pop-rock-formule. Maar dat wil niet zeggen dat Turner hier iets levert dat lijkt op cynische, geprefabriceerde pluisjes. Haar performance verkoopt volledig het uitgangspunt van een kunstenaar die in staat is om gender en ras tegelijkertijd te overstijgen.
"Het beste"
Hoewel te vaak omarmd in de kwart eeuw sinds de release als feestelijk voer voor sportevenementen of als inspiratiebron montages, verdient deze glinsterende single uit Foreign Affair uit 1989 ongetwijfeld de aandacht als een belangrijk mainstream rocklied van zijn tijd. Het refrein van het nummer komt waarschijnlijk over als te pakkend voor zijn eigen bestwil, aangezien de centrale hook en het keyboard-powergitaarsjabloon zeker elk gevoel voor subtiliteit missen. Toch loopt de songwriting hier van Holly Knight en Mike Chapman een verraderlijke lijn met zelfvertrouwen, beherend om op de een of andere manier een zeer luisterbare status te behouden ondanks jaren van buitensporige bekendheid op luidsprekers overal.
