Als je een balletles hebt gevolgd, is de kans groot dat je hebt horen praten over 'eerbied'.
Eerbied ziet er meestal uit als een buiging of een buiging, en het is de laatste oefening van a balletles, waarin de balletdansers de leraar en begeleider respecteren en erkennen.
Het is ook een buiging of buiging na a uitvoering om het applaus van de menigte te erkennen.
Eerbied omvat meestal bogen (voor mannen), buigingen (voor vrouwen) en port de bras. Het is een manier om de ballettradities van elegantie en respect te vieren.
Variaties van het ritueel
Hoewel enige vorm van eerbied gebruikelijk is aan het eind van ballet danslessen, het kan veel verschillende uitdrukkingen hebben. Vaak is het een simpele buiging die klas na les herhaald wordt. In andere lessen kan de eerbied een meer gedetailleerde reeks port de bra's en passen zijn (wat slechts een extra manier kan zijn om de bewegingen te oefenen voordat de les eindigt).
Eerbied kan ook klappen omvatten of kan zelfs worden opgenomen in een routine die wordt uitgevoerd als onderdeel van een show.
Een bijzonder dramatische buiging of buiging wordt een grande eerbied genoemd.
Eerbied kan ook respect betuigen aan je danspartner, de andere dansers in je klas of groep, het publiek, de dirigent en de pioniers van ballet die nu weg zijn.
Over het woord zelf
Eerbied (ray-vay-rahnss) is een Frans woord dat verwijst naar respect tonen aan iemand met gezag (zoals een leraar) door een buiging of buiging.
