Een biarritz, of biarritz groen, is een groen zetten met een diepe geul, of swale, die het midden doorsnijdt. De geul, die op dezelfde manier is gemanicuurd als de rest van de green, loopt meestal van links naar rechts (waardoor een voorste en achterste gedeelte van de green wordt gehalveerd door de wadi). Maar soms loopt de wadi van voor naar achter (waardoor een rechter- en linkerzijde van het groen wordt gehalveerd door de wadi).
Een biarritz is vooral een uitdaging wanneer het gat aan één kant van de swale is uitgesneden en je bal op de andere kant, waarvoor een lange putt nodig is die door de geul moet worden afgelegd en vervolgens langs de andere kant omhoog moet om de hole te bereiken. Sommige golfers kiezen ervoor om over de geul te gooien in plaats van er doorheen te putten. Het is duidelijk dat bij het naderen van een biarritz-green het de golfer betaamt om zijn bal aan dezelfde kant van de swale te krijgen als de vlaggenstok om te voorkomen dat hij over de geul moet putten.
De meeste biarritz-greens zijn te vinden op par-3 holes, maar af en toe verschijnt er een op een par-4. Ze zijn niet erg gebruikelijk in de huidige golfbaanarchitectuur. Maar reuzen uit het klassieke tijdperk van de golfbaanarchitectuur (uit de eerste helft van de 20e eeuw) zoals C.B. MacDonald en Seth Raynor gebruikten vaak de biarritz op één hole van hun golf cursussen.
Het originele gat van Biarritz
Een hole waarvan de green een biarritz is, wordt vaak een "biarritz-hole" genoemd. Wie heeft de eerste biarritz gemaakt?
Het origineel (een "sjabloongat" genoemd in het taalgebruik van de golfarchitectuur) werd gebouwd door Willie Dunn Jr. op een golfbaan in de stad Biarritz, Frankrijk. De cursus is tegenwoordig bekend als de La Phare-baan bij de golfclub van Biarritz. De originele hole was de par-3 van de club, nr. 3, en op het moment dat het werd gebouwd, heette het "Chasm". (Tot op de dag van vandaag zijn "chasm hole" of "chasm green" synoniemen voor een biarritz-ontwerp.)
