Passé is een beweging in ballet waarbij één been het staande been passeert (vandaar de naam) en dicht bij de knie glijdt. Het been komt in een gebogen positie terecht, met de voet recht boven de knieschijf van het staande been, waardoor een driehoekige vorm ontstaat.
Passé wordt soms verward met de ballet positie, retiré de cote. Terwijl passé de eigenlijke beweging is, is retiré de positie. Ze worden echter vaak verwisseld.
Je vindt de passé ook in andere dansvormen, zoals jazz, modern en meer.
Wat is de perfecte passé?
In klassiek ballet blijkt de danser meestal het gebogen been te hebben en is de houding lang.
In meer geavanceerde balletlessen kun je de leraar horen die dansers instrueert om hun passé op te heffen.
Maar je kunt je passé te hoog optrekken. De knie mag niet hoger worden geheven dan de heup. Probeer je dijbeen evenwijdig aan de grond te krijgen.
Een ideale passé moet op 90 graden worden gehouden, hoewel dit een prestatie is die zelfs profs kan ontgaan. In het verleden waren lagere passés acceptabeler, met de knieën zelfs naar de grond gericht, maar aangezien de balletbars in de loop der jaren hoger zijn geworden, hebben dansers nu strengere verwachtingen.
Een van de lastigste details van een goede passé is om het been op te heffen zonder de heup te veel op te tillen. Werk hieraan door vooraf de heup te strekken en de heup ontspannen te houden.
De passé-beenbeweging is een onderdeel van een pirouette.
Meer over het woord zelf
Wortels: Passé (spreek uit als pah-zeggen) komt eigenlijk van het Franse woord "geslaagd". Naast dans, hoor je dit woord misschien worden gebruikt om iets te beschrijven dat niet langer in stijl is of over zijn hoogtepunt heen is.
Ook gekend als Met pensioen gaan.
