Hoewel de Go-Go's een zeer korte carrière in de popmuziek hadden, bevatten de drie studioalbums van de band een aantal kwaliteitsnummers die in de jaren tachtig werden uitgebracht. Ze creëerden nummers variërend van punkachtige rock tot levendig nieuwe golf tot pure pop. Bekijk de beste nummers van deze belangrijke groep in termen van zowel bekende hits als minder bekende albumnummers.
Wij zeggen niets
Hoewel er weinig bewijs is van de Go-Go's punkrock verleden in de stammen van deze pop-confectie, behoudt "Our Lips Are Sealed" zeker een energieke intensiteit die overeenkomt met de kwaliteit van de songwriting. Het nummer werd een top 20-hit. Helaas krijgt Jane Wiedlin, die samen met Terry Hall of the Specials het deuntje schreef, alleen de de fantasierijke brug van het nummer om leadzang bij te dragen, maar ze haalt het beste uit haar moment. Wat de rest betreft, de vocale uitvoering van Belinda Carlisle past perfect bij de speelsheid en uitbundigheid van het nummer, en de band vormt samen een van de beste singles van de jaren '80.
Hoeveel meer
Het geluid van de piek Go-Go is nooit beter geworden dan dit. "How Much More" is een pittige, gitaargedreven new wave-klassieker die het rauwe vroege werk van de band overbrugt met zijn latere gepolijste pop. Het gitaarwerk van Charlotte Caffey en Wiedlin schittert hier echt, want beide leveren passend punchy riffs die goed passen bij de levendige ritmesectie van Kathy Valentine en Gina Schock. Maar het is uiteindelijk de synergie van het hele ensemble die van dit nummer de beste hitsingle van de band maakt die er nooit is geweest. Er is in ieder geval troost in het feit dat dit soort nummers van hoge kwaliteit ertoe hebben bijgedragen dat het debuutalbum van de groep een van de beste van het decennium is geworden.
Wij hebben het ritme
Als kauwgom zoals het bij de eerste inspectie lijkt, is dit misschien wel het meest bepalende volkslied van Go-Go. Het nummer onderhoudt eigenlijk een aanzienlijke link met de punkroots van de groep. Caffey's riffs en leadwerk leunen immers sterk terug op surfmuziek, een grote invloed op vele soorten punkrock. Dit is eigenlijk best logisch, aangezien het dit nummer was dat de Go-Go's op regionaal niveau bekend maakte en de band vervolgens een groot deel van 1980 op tournee in Engeland stuurde. Uiteindelijk werd het de grootste hit van de groep en bereikte het een indrukwekkende nummer 2 in de pop-hitlijsten en nummer 7 in de mainstream rockcategorie in 1982.
Lust om lief te hebben
Op deze klassieke albumtrack van "Beauty and the Beat" brengen Caffey en Wiedlin een fel, stoer nummer dat misschien wel het beste voorbeeld van de groep is van de perfecte fusie tussen rock en klassieke pop. De twee afzonderlijke secties van het nummer zijn beide zeer effectief, waarbij de unieke riffs van het couplet langzaam maar stevig in het hardere refrein worden opgebouwd. In werkelijkheid is Carlisle meestal een betere zangeres van rocknummers dan het soort volwassen hedendaagse tarief dat ze heeft favoriet als solo artiest, wat het toch een beetje jammer maakt dat de Go-Go's niet meer muziek van dit uitbrachten verscheidenheid.
Vakantie
Door voor het eerst toetsenborden in aanzienlijke mate te implementeren, leveren de Go-Go's een veel eenvoudiger pop liedje dan elk nummer op hun eerste album in 'Vakantie'. Maar dat betekent niet dat het een dip in kwaliteit betekent. In feite zijn de melodieën hier schel en zelfverzekerder dan wat de band met eerdere nummers voor elkaar kreeg. Toch beschouwden fans die boos zijn op de steeds diepere stap van de band naar de mainstream waarschijnlijk een overwicht van oorsnoep kwaliteiten om hun woede nog meer te rechtvaardigen over de geliktere productie en het bijna teeny-bopper karakter van de song videoclip.
Hals over kop
Over keyboards gesproken, de elektrische piano wordt bijna het dominante instrument in 'Head Over Heels'. Dat is allerminst een ongewenste ontwikkeling, gezien de algehele topkwaliteit van deze inspanning van het laatste Go-Go-album "Talk Show". Dit kan door en door pop zijn, met een vleugje punk of zelfs new wave (wat was in 1984 in ieder geval behoorlijk vervaagd), maar de kwaliteit van het schrijven blijft buitengewoon hoog, vooral gezien de popmuziek die concurreert met de Go-Go's op de tijd. De band heeft op dit moment misschien scheuren in de basis ervaren, maar dat kun je niet zien aan dit nummer.
