Tot de jaren 70 waren alle remsystemen voor auto's in consumentenauto's standaard wrijvingsremmen die met een voet werkten pedaal dat druk uitoefende op remblokken die op hun beurt een metalen schijf of een metalen trommel samenknijpen om de wielen tot stilstand te brengen. Als u in een van deze voertuigen heeft gereden, weet u dat deze remmen gevoelig zijn voor blokkeren op natte of besneeuwde wegen en ervoor zorgen dat de auto slippen in een oncontroleerbare glijbaan.
Ooit was het een vast onderdeel van de rijopleiding om jonge chauffeurs te leren remmen te pompen om de voorwielen onder controle te houden en ongecontroleerd wegglijden te voorkomen. Tot voor kort was dit een techniek die aan de meeste chauffeurs werd geleerd.
Antiblokkeerremsystemen
Vanaf de jaren 70 begonnen autofabrikanten met de Chrysler Imperial een nieuwe remsysteem, waarbij de remmen automatisch snel achter elkaar worden vastgegrepen en losgelaten om: behouden Stuurbekrachtiging van de voorwielen. Het idee hier is dat bij krachtig remmen de wielen blijven draaien, wat de bestuurder in staat stelt om de controle over het voertuig te behouden in plaats van zich over te geven aan wielen die bevriezen en in slippen.
Tegen de jaren 80, ABS-systemen werden gemeengoed, vooral op luxemodellen, en tegen de jaren 2000 waren ze standaarduitrusting op de meeste auto's geworden. Sinds 2012 zijn alle personenauto's voorzien van ABS. Maar er zijn nog steeds veel niet-ABS-voertuigen op de weg, en als u er een bezit, is het belangrijk om te weten hoe de juiste remtechnieken verschillen tussen ABS- en niet-ABS-voertuigen.
Remmen met traditionele (niet-ABS) remmen
Traditionele remmen zijn vrij eenvoudig: u trapt het rempedaal in, de remblokken oefenen druk uit en de auto vertraagt. Maar op een gladde ondergrond is het gemakkelijk om de remmen zo hard vast te klemmen dat de wielen stoppen met draaien en over het wegdek beginnen te glijden. Dit kan zeer ernstig zijn, omdat de auto hierdoor onvoorspelbaar uit de hand loopt. Vandaar dat chauffeurs technieken leerden om dat soort ongecontroleerde slip te voorkomen.
De techniek is om de remmen stevig in te drukken totdat de banden op het punt staan los te komen, en dan iets los te laten zodat de banden weer kunnen rollen. Dit proces wordt snel achter elkaar herhaald, waarbij de remmen worden "gepompt" om maximale remgreep te krijgen zonder te slippen. Het vergt wat oefening om te leren hoe je dit 'net los te breken'-moment kunt voelen, maar het werkt over het algemeen redelijk goed als coureurs de techniek hebben geoefend en onder de knie hebben.
Remmen met een ABS-systeem
Maar "werkt redelijk goed" is niet helemaal goed genoeg als het gaat om een fenomeen dat bestuurders op de weg kan doden, en dus een uiteindelijk werd een systeem ontwikkeld dat bijna precies hetzelfde deed als een bestuurder die op de rem trapte, maar veel, veel sneller. Dit is ABS.
ABS "pulst" het hele remsysteem meerdere keren per seconde, met behulp van een computer om te bepalen of een van de wielen op het punt staat te gaan schuiven en de remdruk op het juiste moment af te laten, waardoor de remproces veel efficiënter.
Om goed te remmen met ABS, drukt de bestuurder hard op het rempedaal en houdt het daar. Het kan een ietwat vreemde en verontrustende sensatie zijn voor een bestuurder die niet bekend is met ABS, omdat het rempedaal tegen je voet zal pulseren en de remmen zelf een knarsend geluid maken. Schrik niet: dit is volkomen normaal. Bestuurders moeten echter niet proberen om op de traditionele manier te remmen, omdat dit het ABS belemmert bij het doen van zijn werk.
Het lijdt geen twijfel dat ABS een beter remsysteem is dan traditionele systemen. Hoewel sommige traditionalisten beweren dat oudere remmen beter zijn, zijn er vele, vele meetstudies die aantonen dat ABS-remsystemen een voertuig sneller stoppen, zonder controleverlies, in bijna alle omstandigheden.
