De muzikale definitie van melodie

• Deel.
• PINTEREST.
• E-mail.

Melodie is de hoofdtoon van een nummer; het resultaat van een reeks aantekeningen. Melodie wordt als "horizontaal" beschouwd omdat de noten van links naar rechts worden gelezen, terwijl harmonie is "verticaal" omdat de noten tegelijkertijd worden gespeeld (en daarom verticaal in de notatie moeten worden geschreven).

De complexiteit van een lied wordt waargenomen in zijn textuur. Muzikale textuur kan eenvoudig of uitgebreid zijn - en alles daartussenin - en melodie past op de volgende manieren in dit concept:

• Monofoon: Een enkele melodielijn zonder harmonie.
• bifonisch: Twee verschillende, gelijktijdige melodieën (hoewel enige overlap van noten harmonieën kan creëren).
• Heterofonisch: Een licht uitgewerkte melodie met een of twee stemmen en wat intervallen. Overal wordt harmonie gestrooid.
• homofoon: Een enkele regel melodie met harmonie in de vorm van akkoorden.
• Polyfoon: Een compositie met veel stemmen en harmonieën. In de compositie kunnen veel melodieën voorkomen.

Ook gekend als:

• melodie (It)
• melodie (Fr)
• Melodie (D)

Uitspraak:

mell'-oh-dee; mell'-ə-dee.