De volgende keer dat je merkt dat je klaagt over een verkoudheid, bedenk dan dat er veel ergere dingen zijn die je zou kunnen krijgen - tenminste als je in een horrorfilm zit. Van het vleesetende virus in 'Cabin Fever' tot de dodelijke prehistorische parasieten in 'The Thaw', de verschrikkingen in de onderstaande films zijn net zo angstaanjagend als alles wat de verbeelding kan oproepen.
Eli Roths opzienbarende debuut over een vleesetend virus dat een weekendje weg in een hut in het bos verpest, is gespannen en ongemakkelijk met een donkere zweem van humor - allemaal goede dingen in een horrorfilm.
Een experimenteel "woede"-virus dat zich vanuit een laboratoriumchimpansee verspreidt, verandert Groot-Brittannië in een woestenij bevolkt door overlevenden en de hyper-gewelddadige "geïnfecteerden", die de ziekte verspreiden door hun besmette te spuwen bloed. Dit baanbrekende Britse epos vestigde een nieuwe standaard voor moderne zombiefilms met zijn ruige, digitale video-esthetiek.
In deze goedkope maar plezierige cultfilm eet een gestoorde en gewelddadige satanische bende vleespasteitjes die zijn verrijkt met met hondsdolheid besmet bloed, waardoor ze nog waanzinniger en gewelddadiger worden. De bendeleden gaan vervolgens op pad om de rest van de stad te infecteren.
De druiven van de dood (1978)
Misschien wel de meest toegankelijke van de Franse erotische horrorfilms van Jean Rollin, "The Grapes of Death", vertelt de verhaal van een klein Frans stadje waarvan de inwoners worden veranderd in moorddadige maniakken door een pesticide dat op de lokale bevolking wordt gespoten druiven. Het is verrassend goed tempo en relatief vol actie voor een Rollin-foto, en met veel sijpelende open wonden, is het bekend geworden als de eerste Franse 'gore-film'.
Iets van een voorloper van "Resident Evil" en "28 Days Later", deze over het hoofd geziene chiller met een indrukwekkende cast (Sam Waterston, Kathleen Quinlan, Yaphet Kotto) vindt plaats in een overheidsfaciliteit die is afgesloten nadat een experimenteel virus de arbeiders heeft besmet, waardoor ze woedend worden maniakken.
"28 Weeks Later" lost een paar plotproblemen op en levert een waardig vervolg op het geweldige "28 Days Later" - hoewel het beste deel van de film misschien wel de eerste 10 minuten zijn.
De gekken (1973)
Zombie-maestro George Romero richt zijn blik op de levenden in dit verhaal van een stad die besmet is met een biologisch agens dat de bewoners tot waanzin drijft. In tegenstelling tot de remake zit deze film uit het Vietnam-tijdperk vol met politiek commentaar, voornamelijk gericht op de militaire strategie achter de schermen om de verspreiding van de ziekte in te perken - ten koste van de mens slachtoffers.
In een verhaal dat alleen kon komen uit de verwrongen geest van David Cronenberg, een vrouw die een experimentele huidtransplantatie krijgt, krijgt uiteindelijk een opening in haar oksel die bloed zuigt van de slachtoffers - die op hun beurt zelf een "hondsdolle" verlangen naar bloed ontwikkelen.
Deze vermelding in de line-up van Ghost House Underground 2009 is "Cabin Fever" ontmoet "The Thing", als dodelijk prehistorische parasieten worden losgelaten op ecologiestudenten die een wolharige mammoet ontdekken in smeltend ijs pet. Het is gespannen en zenuwslopend met een slim commentaar op de opwarming van de aarde.
Een vrouw zoekt wanhopig naar haar vervreemde tienerdochter in een buitenwijk die is afgesloten door een geheime militaire operatie. Het is een spannend verhaal dat zijn lage budget overwint met sterk acteerwerk, geweldige regie en intrigerende, goed afgeronde personages waar we echt om geven. Gespannen, eng en efficiënt verteld, het is deel "The Crazies", deels "Quarantine", deels "Night of the Living Dead"," en iets heel anders delen.
"Carriers" onderzoekt de wanhoop van de mensheid te midden van een zeer besmettelijke wereldwijde pandemie. Donker, emotioneel en opzettelijk tempo, het is net zoveel drama als horror, het vermijden van uitgespeelde Hollywood-theatrics, gestileerde gore en elke schijn van een gelukkig einde.
De infectie in "Splinter" komt met dank aan een vreemd wezen - zoiets als een buitenaardse stekelvarkenschimmel, en parasiet die zich door het lichaam van de gastheer verspreidt en het overneemt, of de gastheer nu dood of levend is, heel of in onderdelen. De film neemt een eenvoudige, vintage monsterfilmvorm - onbekend wezen, hulpeloze slachtoffers gevangen in een afgelegen benzinestation - en doordrenkt het met een griezelige moderne gevoeligheid en een boeiend gevoel voor humor.
Deze opvallende horrorfilm speelt een beetje als een low-budget 'quarantaine', met inwoners van een brownstone in New York City die vechten tegen een knaagdiervirus dat slachtoffers verandert in mensetende ratachtige wezens. Het knettert van de ruige onafhankelijke filmenergie en voert een taak uit waar films met 20 keer hun budget moeite mee hebben: echt drama genereren met realistische personages waar je echt om geeft.
In "The Stuff" komt de infectie van een ijsachtig voedsel dat een levend wezen blijkt te zijn dat mensen van binnenuit opeet en ze in hersenloze drones verandert. Een donkere satire van consumentisme, het ware 'virus' van de film zou menselijke hebzucht kunnen zijn.
Infectie (2004)
De meeslepende Japanse film "Kansen" ("Infection") speelt een beetje als "Assault on Precinct 13" ontmoet "Cabin Fever", als het personeel van een verwaarloosde, onderbemand, afgelegen ziekenhuis neemt met tegenzin een patiënt op die is geïnfecteerd met een ziekte die je gek maakt voordat je organen smelten tot een groene slijm. De arbeiders worstelen om de besmetting het hoofd te bieden terwijl ze een mislukte operatie proberen te verdoezelen die hen hun baan zou kunnen kosten.
De gekken (2010)
Terwijl het origineel het verhaal nam van een klein stadje dat gek werd door een biologisch wapen en het behandelde met een zware boodschap anti-establishment toon, de remake is meer actiegericht, vooral gericht op de frontlinie strijd van de stedelingen om te vechten de besmette.
Rillingen (1975)
In deze low-budget maar spannende vroege speelfilm van David Cronenberg die apocalyptische chaos combineert met een sociaal statement over de seksuele promiscuïteit van In de jaren '70 creëert een gekke dokter een slakachtige parasiet die een combinatie is van een afrodisiacum en een geslachtsziekte en deze loslaat op de inwoners van een Canadees hoogbouw.
Naaktslakachtige buitenaardse parasieten komen neer in een kleine stad en fungeren als een 'bewuste ziekte' die de lichamen van stedelingen overneemt en gebruikt om zich te voeden en voort te planten. "Slither" is een waanzinnige, fantasierijke combinatie van monsterfilm, buitenaardse invasie film, infectiefilm en brutaal feest.
In dit Italiaanse gorefest verspreidt een bovennatuurlijke plaag zich door een bioscoop, waardoor het publiek in bloeddorstige demonen verandert. De film heeft een hoog tempo, over-the-top actie en een sfeervolle soundtrack die de opwinding van de strijd om te overleven verhoogt.
Slim geschreven en uitstekend geacteerd, deze Canadese film is ongewoon ingetogen en biedt meer psychologische spanning dan regelrechte actie door het verhaal van een gewelddadige waanzin verspreid door de gesproken woord.
