Met zoveel geanimeerde 3D-films omdat ze elk jaar in de bioscoop verschijnen, kan het moeilijk zijn om te bepalen welke films echt die toeslag verdienen die multiplexen vragen voor de extra dimensie. Vooral als je een karrenvracht kinderen meeneemt naar de film, vraag je je misschien af of het de moeite waard is om elk een paar dollar extra uit te geven voor de 3D-versie.
In veel gevallen is het de moeite waard om de extra paar dollars te betalen, omdat het animatiegenre zich van nature leent voor 3D. De volgende films zijn vijf van de beste in het oog springende voorbeelden van 3D-technologie die in animatie wordt gebruikt.
Hoe tem je een draak (2010)
DreamWorks Animation loopt al lang voorop in de 3D-revolutie, dus het is niet verwonderlijk dat het meest indrukwekkende gebruik van de technologie afkomstig is van de en Kung Fu Panda studio. Hoewel ze 3D op indrukwekkende wijze hebben gebruikt in films zoals die van 2009 Monsters vs. Buitenaardse wezens en 2010s, de bekroning van DreamWorks in 3D-animatie is ongetwijfeld die van 2010
Beowulf (2007)
Je kunt Robert Zemeckis bedanken of de schuld geven van Hollywoods obsessie met 3D - afhankelijk van je standpunt over de gimmick - omdat de Terug naar de toekomst filmmaker gaf effectief de aftrap voor de huidige 3D-renaissance met zijn motion-capture-extravaganza uit 2004 De Noordpool expres. Hoewel de technologie relatief goed werd gebruikt in dat Tom Hanks-voertuig, de volgende film van Zemeckis Beowulf bracht 3D naar een niveau van pure onderdompeling waar voor dat moment nog nooit op was gezinspeeld in animatiefilms. Zemeckis en zijn team van animators gebruikten de extra dimensie effectief om de kijker midden in het actievolle universum van de titelheld te plaatsen.
Omhoog (2009)
Hoewel Pixar 3D had toegevoegd aan bestaande films zoals en in heruitgaven, Omhoog was de eerste keer dat de studio de technologie gebruikte tijdens de productie van een van hun films. Hoewel het gebruik van 3D door de film niet zo opzichtig is als dat van zijn concurrenten, Omhoog blijft het allerbeste voorbeeld van hoe 3D kan worden gebruikt om een omgeving te verdiepen en te verbeteren. Zoals regisseur Pete Docter zegt in de productienotities van de film: "[We] hebben veel van dezelfde verhalende elementen gebruikt die we gebruikten en probeerden diepte te gebruiken als een andere manier om dat verhaal te vertellen."
De nachtmerrie voor Kerstmis (1993)
Oorspronkelijk uitgebracht als een standaard 2D-film in 1993, De nachtmerrie voor Kerstmis blijft het beste voorbeeld van een animatiefilm die naadloos is omgezet in 3D in postproductie en voor het eerst in de bioscoop werd uitgebracht in 2006. Het oogverblindende universum bewoond door Jack Skellington en Sally en de rest van de inwoners van Halloween Town komt tot leven met de toegevoegde dimensie, zoals het 3D-proces opmerkt Wekelijks amusement criticus Scott Brown, "produceert niet veel in-your-face schokken, maar [verbetert regisseur Henry] Selick's lapidaire geesten heel mooi." De stop-motion animatiegenre lijkt vooral goed te werken in de context van 3D, waarbij Selick's animatiefilm uit 2009 ook een sterke kanshebber is voor deze lijst.
Bewolkt met een kans op gehaktballen (2009)
de gekkeBewolkt met kans op gehaktballen werkt vooral goed in 3D, omdat de film een uitgangspunt heeft dat op maat gemaakt lijkt te zijn voor de toegevoegde dimensie. Gebaseerd op het boek van Judi en Ron Barrett, volgt de film de dappere held Flint Lockwood (Bill Hader) terwijl hij probeert zijn sardinesetende stad te helpen door een apparaat uit te vinden dat water in voedsel verandert. De spectaculair bedachte 3D-effecten zijn vooral prominent aanwezig tijdens sequenties waarin eetbare items op de kijker vliegen, en er is gewoon iets inherent onweerstaanbaars aan de aanblik van hamburgers, pannenkoeken en (natuurlijk) gehaktballen die op de personages regenen (en, door vereniging, wij).
