Consumer Reports, bandenprogrammaleider Gene Peterson heeft nogal wat gezegd over runflat-banden en waarom hij niet vindt dat ze moeten worden gebruikt, behalve misschien als materialen. Run-flat banden zijn gebouwd met zeer stijve zijwanden, genoeg zodat als de band druk verliest, de zijwanden het gewicht van de auto zullen dragen. Dit kan voorkomen dat u de controle over het stuur verliest, bijvoorbeeld door een klapband, en kunt u blijven rijden totdat een reparatie in veiligheid kan worden uitgevoerd. Dat zijn natuurlijk belangrijke voordelen. Ze wegen volgens Gene echter ruimschoots op tegen de berg nadelen.
Ze rennen als rotsen
Op enkele uitzonderingen na lopen runflat-banden zoals ze op de auto van de Flintstones horen. Begin met een loopvlak dat op schokkend stijf rust zijwanden. Voeg veel meer onafgeveerd gewicht toe. Wat u krijgt, staat niet gelijk aan hoge prestaties of een soepele rit. Vaak genoeg is er niet zo'n groot verschil tussen hoe de banden rijden als ze zijn opgepompt en hoe ze rijden als ze plat zijn. Dat is een beetje een probleem, want...
Ze zien er niet plat uit
Omdat de zijwanden niet instorten als de lucht wegvalt, kun je niet zien wanneer een runflat leegloopt door er alleen maar naar te kijken. Daarom vereisen runflatbanden het gebruik van bandenspanningscontrolesystemen. TPMS-monitoren moeten de bestuurder waarschuwen wanneer de band 25% van zijn juiste spanning heeft verloren, maar de systemen zijn nog steeds wat wankel en duur. Dit was vroeger een probleem voor autofabrikanten die runflat-banden op hun auto's wilden plaatsen, maar is minder geworden nu TPMS-systemen vereist zijn op alle nieuwe auto's. Precies weten wanneer de band lek gaat, is uiterst belangrijk, omdat...
Ze hebben een laag bereik als ze plat zijn
De meeste runflat-banden gaan ongeveer 100 mijl mee nadat ze lek zijn geraakt. Dat is een minimaal fatsoenlijk bereik voordat het volledig uitvalt, maar zelfs een aanzienlijk deel van die kilometerstand zal de band voldoende beschadigen dat deze moet worden vervangen. Dus als je een lekke band hebt die niet gemakkelijk op de weg kan worden gerepareerd, en je bent 30 mijl verwijderd van een plek waar dat wel kan, dan zul je waarschijnlijk toch de band moeten vervangen.
Je zou kunnen denken: 'Ik kan gewoon de reserveband omdoen en de band meenemen om te repareren! Daar is een runflatband voor, toch? Om aan de kant te gaan en je reservewiel aan te trekken voordat de band beschadigd raakt!' maar je zou dan je fout beseffen op het moment dat je stopte en je kofferbak controleerde, alleen om dat te vinden...
Er is geen reserve?
In bijna elke auto die wordt geleverd met OEM-runflatbanden, heeft de fabrikant het niet nodig geacht om een reservewiel te leveren. Het lijkt mij dat de belangrijkste reden waarom autofabrikanten runflat-banden gebruiken, niet is dat ze geen banden hebben veiliger, maar omdat het hen het gevoel geeft gerechtvaardigd te zijn om niet de kosten en het extra gewicht van een reservevelg en band toe te voegen. Volgens Gene heeft tegenwoordig slechts 16% van de auto's nog een full-size reservewiel. 75% heeft een vorm van tijdelijke reserve, meestal een "donut." 4,5% van de auto's heeft lekke banden zonder reserve, en 4,5% heeft een "reparatieset" die meestal neerkomt op een blikje "fix-a-flat" en een draagbare compressor.
Geen reserve hebben is al erg genoeg. Voor mij is het krijgen van een blikje fix-a-flat in de kofferbak alsof je door de autofabrikant in het gezicht wordt geslagen. De onverzettelijke zijwanden van runflat-banden brengen de meeste impactkrachten over op de wielen in plaats van de impact op te vangen, zoals radiale zijwanden doen. Dit maakt het waarschijnlijker dat een botsing het wiel verbuigt of barst, waardoor schade ontstaat die eenvoudigweg niet kan worden gerepareerd met een blikje fix-a-flat. Wat dan? Volgens de autofabrikant sta je er alleen voor, vaak in meer dan één opzicht...
Ze zijn moeilijker te vinden en duurder
Niet zo lang geleden, volgens Gene, was een medewerker van Consumer Reports een auto aan het testen door hem mee te nemen op een reis naar New Hampshire. Terwijl hij daar was, was een van de runflat-banden onherstelbaar beschadigd en bracht hij de auto naar de plaatselijke dealer. De dealer had de band niet en stuurde hem naar een bekende bandenwinkel. Ook de winkelketen kon niet aan de juiste band komen. Om hem thuis te krijgen, verkochten ze de CR-medewerker uiteindelijk een non-run flat band in de juiste maat, maar de verantwoordelijkheid op zich nemen om een niet-standaard configuratie te installeren, dus stuurden ze hem naar nog een andere bandenwinkel die dat wel zou doen. Drie maanden later heeft Gene nog steeds geen vervangende band kunnen vinden.
Toegegeven, niet alle runflat-banden zijn zo moeilijk te vervangen, maar veel zijn helemaal niet gemakkelijk te vervangen vinden, en bijna alle runflat-banden zijn een stuk duurder dan non-run flats in hetzelfde maat.
Mijn advies is altijd geweest dat runflatbanden het gedoe, de prestatiehit en de kosten gewoon niet waard zijn. De beste manier om het leeglopen van een runflat-band aan te pakken is precies hetzelfde als een conventionele band - stop zodra mogelijk en vervang de band voor het reservewiel om te voorkomen dat de band moet worden vervangen, maar autofabrikanten hebben dat grotendeels gemaakt onmogelijk. Omdat TPMS-monitors verplicht zijn op alle auto's, hebben bestuurders nu meestal voldoende waarschuwing voor leeglopen om zelfs een conventionele band te redden voordat deze wordt vernietigd door leegloopslijtage. Runflats biedt gewoon niet genoeg voordelen om alle problemen op te lossen.
