Hart van de zaak (Don Henley)
Album: Het einde van de onschuld, 1989
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
Dit nummer zou goed moeten vertalen naar "enkele akoestische gitaar en stem". Zoals met veel van de nummers hier, is de sleutel om "Heart of the Matter" goed te laten klinken, te focussen op de tekst / melodie, de akkoorden en de belangrijkste riff van de originele opname, en de rest te vergeten. Maak je geen zorgen over het nabootsen van het originele tokkelpatroon voor de verzen. Je moet weten hoe je de B mineur akkoord, waarbij bovendien F# in de bas blijft (2e fret op de 6e snaar).
Elke roos heeft zijn doorn (gif)
Album: Doe open en zeg... Aha!, 1988
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
Deze is heel eenvoudig. Begin met het spelen van een iets andere variatie op de G akkoord-je tweede vinger op de derde fret van de zesde snaar, wijsvinger op de tweede fret van de vijfde snaar, derde vinger op de derde fret van de tweede snaar en vierde vinger op de derde fret van de eerste snaar. Nu, wanneer het nummer overschakelt naar C (het is eigenlijk
Wil je me echt pijn doen (Cultuurclub)
Album: Kussen om slim te zijn, 1982
Moeilijkheidsgraad: Gevorderde beginner.
We nemen hiervoor de akkoorden, teksten en melodie Cultuur club classic en gooi de rest weg om het aan te passen aan de akoestische gitaar. Veel van de akkoorden in dit akkoord zijn rechttoe rechtaan, maar er is een korte sleutelwijziging om mee om te gaan in de instrumentale pauze die een aantal verschillende akkoorden introduceert. Voel je vrij om dat gedeelte helemaal over te slaan als het te uitdagend is. Voor het tokkelpatroon - denk aan lichte reggae. Tokkel "down UP down UP" met een kleine nadruk op de opwaartse slagen.
Einde van de lijn (Traveling Wilburys)
Album:Reizende Wilburys Vol. 1, 1988
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
Dit is een klassiek nummer met drie akkoorden dat perfect is voor beginners. Als je eenmaal hebt aangepakt en vertrouwd bent met de D majeur, A majeur en G majeur couplet/koorstructuur, kun je de enige enigszins lastige op akkoorden gebaseerde intro en outro uitproberen. Deze moet heel leuk zijn om te spelen en niet moeilijk te beheersen.
Voorzichtig behandelen (Travelling Wilburys)
Album: Reizende Wilburys Vol. 1, 1989
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
Deze moet leuk en gemakkelijk te spelen zijn op akoestische gitaar, vooral als je je houdt aan het tokkelen van de basisakkoorden. Er is een tweede gitaargedeelte dat een plukpatroon inhoudt over dezelfde basisakkoordvormen - probeer dat nadat u de akkoordvormen en -progressie uit het hoofd hebt geleerd.
Dood of levend gezocht (Bon Jovi)
Album: Glad als het nat is, 1986
Moeilijkheidsgraad: Gevorderde beginner/gevorderd.
Dit nummer kan zo moeilijk zijn als je wilt. Hoewel je echt de akoestische gitaar-gebaseerde intro moet leren, kun je de rest van het nummer gewoon wegkomen met het tokkelen van akkoorden. Als je het originele akoestische gitaargedeelte wilt repliceren, ga je gang, maar houd er rekening mee dat het een beetje lastig is, en niet voor absolute beginners.
Keer op keer (Cyndi Lauper)
Album: Ze is zo ongewoon, 1983
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
De akkoorden zijn in deze vrij eenvoudig, hoewel je F majeur moet kunnen spelen. Om het tokkelen te vereenvoudigen, doe je alleen snelle downstrums - drie keer voor het eerste akkoord in de reeks en vijf keer voor het tweede akkoord in de reeks (herhaal dan). Tokkel bijvoorbeeld aan het begin van het couplet drie keer D mineur met neerwaartse slagen, gevolgd door C majeur vijf keer. Het gitaartabblad voor dit nummer bootst wat oorspronkelijk op een toetsenbord werd gespeeld na. Als het spelen van een volledige D-mineur naar C-majeur aan het begin van het couplet u vreemd in de oren klinkt, overweeg dan: de akkoorden hier vervangen door de derde riff vanaf de bovenkant van het tabblad (nog steeds dezelfde akkoorden - alleen minder) notities).
Geduld (Guns n' Roses)
Album: Leugens, 1988
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
Vergeet de details van het plukpatroon in de originele opname - er zijn talloze akoestische gitaren die verschillende patronen tegelijk spelen, en ze zijn eerlijk gezegd toch lukraak. Concentreer je gewoon op het spelen van de eenvoudige, langzame akkoordwisselingen. Het tabblad gitaar bevat het tabblad akoestische solo, wat niet al te lastig moet zijn voor gitaristen met wat meer ervaring.
Jack en Diane (John Cougar)
Album: Amerikaanse dwaas, 1982
Moeilijkheidsgraad: Gevorderde beginner.
Er zijn verschillende interessante gitaarriffs door Jack & Diane - meestal tijdens het couplet. Besteed hier aandacht aan het ritme - het kan enige oefening vergen om het goed te krijgen. Hoewel de originele versie van het nummer zowel elektrische als akoestische gitaren bevat, vertaalt "Jack and Diane" zich mooi naar een akoestische omgeving. Hoewel niets in dit nummer extreem lastig is, zijn de gitaarriffs tijdens het couplet misschien te zwaar voor absolute beginners.
Ik heb nog steeds niet gevonden wat ik zoek (U2)
Album: De Jozuaboom, 1987
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
De akkoorden hier vertegenwoordigen een zeer vereenvoudigde versie van U2's "I Still Haven't Found What I'm Looking For" (de originele gitaarpartij gespeeld door Edge is veel ingewikkelder). De versie die in het bovenstaande tabblad wordt weergegeven, is bedoeld om te worden getokkeld. Met deze benadering is het nummer eenvoudig te spelen (slechts drie akkoorden). Probeer een snel downstrum-patroon te gebruiken bij het tokkelen van dit nummer.
Dichter bij Fine (Indigo Girls)
Album: Indigomeisjes, 1989
Moeilijkheidsgraad: Beginner.
Deze grote hit uit de late jaren 80 voor de Indigo Girls is een geweldig nummer om te spelen in situaties met een paar zangers en een enkele gitarist. De akkoorden zijn eenvoudig, hoewel het voor absolute beginners even kan duren voordat hun akkoordwisselingen op snelheid zijn. Om mee te spelen met de opname van deze, heb je een capo, geplaatst op de tweede fret.
