Ja, het vonkt vreugde. Wat nu?
Een keer per jaar hebben mijn partner en ik, laten we het maar noemen, een "verhitte discussie" over de manieren waarop we er respectievelijk voor kiezen om onszelf (en ons gedeelde huis) van objecten te ontdoen.
Ik beschouw mezelf meer bedachtzaam dan sentimenteel; in plaats van bijvoorbeeld een verjaardagskaart te bewaren die mijn familie me ooit heeft gegeven, bewaar ik degene waarin ze met de hand iets hebben geschreven dat tijdloos en betekenisvol aanvoelt. Ik houd ook vast aan dingen die voelen alsof ze het moment vastleggen: niet elk tijdschrift, maar degene die niet meer in druk zijn. Niet elke krant, maar die met koppen die de geschiedenis aankondigen. Niet elke dvd en cd - ik heb niet eens een apparaat om af te spelen! - maar minstens één van elk om over jaren te onthouden hoe we ooit dergelijke kunst hebben geconsumeerd.
In 2019, toen Netflix debuteerde met "Tidying Up with Marie Kondo", werden kijkers aangemoedigd door de gelijknamige organisatieadviseur om onze ruimtes op te ruimen door te bepalen welke items "vreugde in ons veroorzaakten". En dat deden we! (
Maar niet alles moet worden gedoneerd of weggegooid; als we eenmaal onze bezittingen hebben geparseerd en opgesplitst, met aandacht voor wat we met recht willen houden, wat gebeurt er dan? Hoe kunnen we de stukken eren die voor ons betekenis hebben, zonder ze naar een doos in de kelder te verbannen? We vroegen een paar experts om tips!
Documenteer en toon ze
Hoewel deze tip misschien het meest voor de hand liggend lijkt, is het niet altijd de gemakkelijkste. We willen vaak ruimte creëren, niet minder, dus ons bewust zijn van het archiveren en tentoonstellen van onze stukken kan net zo belangrijk zijn als de stukken zelf.
Voor objecten die niet plat liggen, zijn schaduwvakken het beste. Zegt gecertificeerd professional organizer (CPO) Sara Bereika van Virginia's Abundance Organizing: "Ze beschermen het item en geven je de mogelijkheid om het aan de muur te hangen, wat vaak helpt om ruimte te maken in elk huis."
Voor stukken die niet kunnen worden bewaard of opgeborgen, stelt ze voor om foto's te maken, en dat in de loop van de tijd toe te voegen, het kan duidelijker worden dat het object zelf niet per se belangrijk was, maar de herinnering die het met zich meebrengt in plaats daarvan. Eenmaal digitaal of op film vastgelegd, kunnen we de foto's samenvoegen tot een album of plakboek die trots in onze huizen kan worden weergegeven en met anderen kan worden gedeeld.
We kunnen ook over onze bezittingen schrijven, zelfs als we beschouw onszelf niet als woordensmeden. “Schrijf op hoe het object je laat voelen, wat het symboliseert, hoe het je helpt als je je down voelt, waar het vandaan komt”, zegt Bereika. Dit kan het voor zowel onszelf als anderen gemakkelijker maken om hun betekenis te begrijpen.
En voor items die te belangrijk zijn om in een doos of in een boek te worden gebonden, wordt aanbevolen dat ze het altaar krijgen dat ze verdienen. We kunnen een ruimte in ons huis creëren, zelfs een kleine, die heilig en speciaal is -hier zijn een paar tips om dit te doen- en we kunnen het versieren met ons kostbaarste bezit. “Bouw een heiligdom”, zegt Bereika. "Geef het een ruimte waar je het regelmatig kunt eren." Is dat niet de reden waarom we ze willen houden?
Hergebruik ze
We zijn grote fans van upcycling: het proces van het hergebruiken van ongewenste, verkwistende of nutteloze items. (In feite, zo geven we nieuw leven aan onze oude saus potjes en truien.) Hoewel de praktijk van upcycling vaak doordrenkt is van duurzaamheid als middel om onze ecologische voetafdruk te verkleinen, kan het net zo goed worden toegepast op sommige van onze geliefde bezittingen. "Probeer creatieve en praktische ideeën voor hen te vinden", zegt psycholoog uit New Jersey Dr. Nikki Lacherza-Drew.
Zo kunnen we oude t-shirts van vrienden en familieleden omtoveren tot kussenslopen. We kunnen de kragen van onze overleden huisdieren als “linten” rond plantenpotten. En Bereika voegt eraan toe dat zelfs edelstenen gemaakt kunnen worden van de as van een dierbare. ("Het neemt minder ruimte in beslag en je kunt het overal dragen", merkt ze op.)
Een paar van onze redacteuren hebben zelfs wijnetiketten en colaflessen gekregen die hun partners upcycled op de zoetste manieren! 😊
Geef ze door aan een geliefde
Sentimentele rommel is de moeilijkste vorm om aan te pakken, erkent collega CPO Diana N. Quintana, die ook gespecialiseerd is in chronische desorganisatie. "Vaak vinden mensen de items niet eens leuk, maar [ze] drukken hun schuld uit omdat ze het object niet willen." Hoewel het gemakkelijk kan zijn om afstand te doen van objecten die in slechte staat verkeren staat of onherstelbaar is, gelooft Quintana dat het afscheidsproces net zo pijnloos kan zijn als de stukken niet alleen naar iemand gaan die we kennen, maar naar iemand die we kennen die hen.
Ze stelt voor om een weggeeffeestje te geven. Om te hosten, kunnen we vrienden uitnodigen, snacks en drankjes bereiden en de stukken laten zien waarvan we klaar zijn om afstand te doen - net zoals we zouden doen voor een werfverkoop, maar zonder de prijskaartjes.
Bereika is het daarmee eens en suggereert dat de genodigden mensen zijn die onze gevoelens waarderen, bereid zouden zijn om mee te doen en/of te delen in de herinneringen die de objecten bevatten. Zo splitsten zij en haar zus het servies van hun grootmoeder. "Het was een groot bedrag en erg sentimenteel voor ons vanwege de manier waarop ze het heeft verkregen", zegt ze. Geen van beiden had echter de hele collectie nodig, dus verdeelden ze deze gelijkmatig en kunnen ze er nu allebei van genieten - met ruimte over.
Dit geeft ons de kans om de stukken te eren door hun verhalen te delen. "Vier [het item] door het verhaal te vertellen van aan wie het toebehoorde en hoe het in uw bezit kwam", zegt Quintana. "Geef het dan aan de persoon die het wil."
En als het idee om zoiets ceremonieel te hosten overdreven is, "ben je misschien niet zo gehecht als je zou denken", zegt Bereika.
Sentimentele items zijn items waar we waarde aan toekennen, vaak verweven met emotie of traditie. En of we nu besluiten om ze in onze dagelijkse baan te houden, of ze op te ruimen met het doel ze op te ruimen of af te sluiten, we kunnen dit doen zonder schuldgevoel. Er is altijd meer dan één manier om een herinnering te eren.
