"Wat kan ik voor je halen, schat?"
zei de barman terwijl hij een papieren onderzetter over de bar schoof. Normaal gesproken zou ik een oogwenk hebben onthouden bij de paternalistische opmerking, maar de vertederende term overrompelde me. Ik bestelde mijn drankje en knipperde een traan weg.
Er was iets zo geruststellends aan dat moment, gekreukt geld overhandigen in ruil voor verzorgd worden. Ik was niet thuis of op het werk, maar ik was ook niet op een nieuwe locatie - ik was op mijn 'derde plaats'.
Een derde plaats is een vertrouwde plek - een 'lokale' zo je wilt - waar je contact maakt met anderen, bekende en onbekende, via een gedeelde interesse of activiteit. Denk aan: Central Perk van 'Friends', The Hub van 'That '70s Show', Proost van... nou ja, 'Proost'. Of als je was ik op de middelbare school, de boekwinkel van mijn stad (oké, dus misschien was het een Borders aan de overkant van de winkelcentrum).
Deze ruimtes pakken ons vaak op ons best - we worden niet belast door de onmiddellijke urgentie van het werk of de stapels wasgoed die nog moeten worden opgevouwen. Ze bieden ons ook een veilige plek om op ons slechtst te verschijnen wanneer dat nodig is, wanneer we gestrest zijn of ons uitgeput voelen. Onze enige verplichting is om te verschijnen, betrokken te zijn en metaforisch onze voeten omhoog te schoppen met onze vrienden en gemeenschap - of alleen als we op zoek zijn naar eenzaamheid. Klinkt leuk, toch?
Maar de derde plaatsen zijn steeds meer een overblijfsel geworden uit de 'vóór tijden', een tijdperk vol drankjes delen en dicht bij elkaar scharrelen op vervallen banken in de kleur van koffie. Terwijl we door onze ruiten navigeren hoe het leven eruitziet, worden we er voortdurend aan herinnerd dat er iets ontbreekt. Omdat het zo is.
Mensen hebben een derde plaats nodig
We moeten allemaal het huis uit, maar dat kan nog niet op dezelfde manier als voor de pandemie. En terwijl het nieuws groter en groter opdoemt, voelen we ons allemaal elke dag een beetje kleiner. Maar derde plaatsen verkleinen onze wereld om bij ons te passen; daar worden we herkend door anderen in een wereld die vaak niet herkent hoe zacht en teder we allemaal zijn.
Ik merk dat het hebben van een derde plek, waar iemand mijn naam kent of op zijn minst mijn gezicht herkent, me helpt om verbonden en aanwezig te blijven. Het is zo gemakkelijk om af te sluiten, om je alleen te voelen in het aangezicht van alles, maar het delen van een glimlach of een vriendelijk woord met een vreemde herinnert ons eraan om empathisch te blijven. Het nodigt ons uit om ons open te stellen voor externe ervaringen, en het vraagt ons om onze waarden te onderzoeken en hoe we ze vasthouden in het bijzijn van vreemden.
Derde plaatsen zijn ook niet alleen voor extraverte mensen (heer weet dat ik een... introvert). Deze locaties kunnen ons een ruimte bieden om alleen te zijn en te lezen of te schrijven, terwijl iemand toch onze drankbestelling herinnert of ons kapsel complimenteert. Het is waar we eenzaamheid kunnen vinden zonder eenzaamheid.
En gemeenschappen hebben ze ook nodig
Derde plaatsen zijn niet alleen goed voor ons als individuen; ze voegen ook levendigheid toe aan onze gemeenschappen. Deze locaties zijn als de telefoonpalen bedekt met posters voor shows, verkoop en verloren huisdieren; we gaan naar hen toe om te leren wat er gebeurt in onze buurt. Dit zijn de mensen met wie we winkelen, onder wie we stemmen en met wie we samen protesteren.
Zelfs terug in de 18e eeuw (en eerder), gemeenschappen verzamelden zich in koffiehuizen om informatie en nieuws uit te wisselen. Cafés werden "penny-universiteiten" genoemd vanwege de manier waarop ze experts en nieuwelingen in staat stelden om ideeën uit te wisselen en van elkaar te leren voor de prijs van een kopje koffie. Je rang, status of geletterdheidsniveau deed er niet toe in deze ruimtes - derde ruimtes kunnen een gelijk speelveld zijn voor iedereen die binnenkomt.
De beste soort derde plaats is toegankelijk en nodigt ons uit om dicht bij mensen te komen die we anders misschien niet zouden ontmoeten. Tegenwoordig zien derde plaatsen eruit als een bar of café met een betaalbaar happy hour, maar ze kunnen er ook uitzien als gemeenschapsruimtes, kerken of bibliotheken. Deze locaties kunnen vooral belangrijk zijn voor senioren en voor iedereen die in gebieden met economische moeilijkheden woont. Door sociale silo's te doorbreken, derde ruimtes brengen mensen in contact.
Hier leest u hoe u uw eigen derde plaats kunt vinden
Derde plaatsen zijn de voedingsstoffen van een bloeiende gemeenschap, maar COVID heeft ons zo veel van deze ruimtes uitgeput en beroofd. Hoe kunnen we elkaar zelfs terug vinden na al het isolement?
Hier zijn een paar opties om in gedachten te houden wanneer het veilig is voor ons en onze gemeenschappen om weer samen te zijn:
Bibliotheken
Speeltuinen (vooral als je kleintjes hebt!)
Coffeeshops
Bars of pubs
De tuin of het terras van een vriend
Een hondenpark
Regelmatige schoonmaakgroepen voor de gemeenschap
Groepstherapie
Een natuurreservaat of staatspark
Boekenclubs
Vrouwen- of jeugdopvang
Vrijwilligersruimtes
Gebieden met gratis wifi (zoals deze voorbeeldlijst voor Los Angeles)
De sleutel is om een plek te vinden waar je je welkom voelt. Je derde plaats zou met een gevoel van gemak moeten komen en uitstel van de wereld moeten bieden zonder je er helemaal uit te verwijderen. En voor tijden dat het geen uitstel kan bieden, kan het je misschien een vriendelijk gesprek, een warm drankje of een rustige ruimte bieden om je gedachten op een rijtje te zetten.
Belangrijk is ook de opkomst van digitale derde plaatsen; voor mij is dat mijn gemeenschap en de huizen die ik heb gebouwd in het intergalactische verkenningsspel 'No Man's Sky'. Voor jou zou dit kunnen zijn Reddit, een groepstekstketen met je studievrienden, of een Instagram-chat met gelijkgestemde mensen die je nog moet voldoen aan. Deze plaatsen zijn perfect voor wanneer we elkaar niet persoonlijk kunnen omarmen, maar ze zijn ook essentieel en geldig voor mensen die zich geen toegang kunnen veroorloven of toegang hebben tot veel van de derde plaatsen die ik hierboven heb genoemd.
Tegenwoordig profiteer ik van de kostbare momenten die ik heb om opnieuw in een gedeelde ruimte te zijn en die kleine glimpen van vriendelijkheid van vreemden te koesteren. Vreemdelingen wiens gelaat geleidelijk verandert in het bekende gezicht van een vriend.
En ik weet zeker dat ik, wanneer ik kan, een gulle fooi zal geven of mezelf zal opruimen om de mensen te eren die helpen mijn heilige derde plaats in stand te houden. Derde plaatsen zijn tenslotte geen plaats om te nemen - ze zijn een plaats om te delen.
