Kleine plastics zijn een groot probleem
Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt als je denkt aan plastic dat ons milieu vervuilt, maar één ding is: wordt duidelijk: plastic microvezels, de kleine vezels die in de was van onze synthetische kleding afkomen, zijn een enorme probleem. Deze vezels zijn minder dan een millimeter lang, te klein om met het blote oog te zien, en komen onze oceanen en rivieren binnen via rioolafvoeren. Alleen de Hudson River stort in Elke dag komen er 300 miljoen vezels in de Atlantische Oceaan.
Eenmaal daar worden ze geconsumeerd door het zeeleven, komen ze in onze voedselketen terecht en verschijnen ze weer aan onze eettafels. Bah. Terwijl wetenschappers pas beginnen te begrijpen hoe dit de menselijke gezondheid kan beïnvloeden, zijn plastic microvezels verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van het plastic afval dat in de oceaan terechtkomt. Dit is wat we weten en wat we eraan kunnen doen.
Waar komen deze kunststoffen vandaan?
Terwijl alle stoffen vervellen als ze worden gewassen, zijn plastic microvezels die afkomstig zijn van
Dit vormt een interessant probleem voor modemerken die gerecyclede plastic flessen in hun textiel gebruiken om afval te besparen en te verminderen. Plastic flessen omsmelten, ze spinnen tot polyestergaren en ze opnieuw in het milieu vrijgeven in de vorm van miljoenen vezelige stukjes zou kunnen blijken te zijn problematischer dan helemaal niets doen.
“Ik ben geen fan van plastic en op aardolie gebaseerde producten, maar we raken ze op geen enkel moment kwijt binnenkort, in onze wereld van gemak", zegt Lydia Wendt, oprichter van een geheel natuurlijke mode en stoffen merk Doek Gieterij.
"Als zodanig zou het misschien niet moeten worden gebruikt in onze zachte goederen, zoals de kleding op ons lichaam en het linnengoed en stoffen in onze huizen. Ik zou liever zien dat het nut ervan wordt gemaximaliseerd in hardwarecomponenten, onze duurzame goederen, die niet zo gemakkelijk in ons lichaam en onze omgeving terechtkomen door gebruik. Het is logischer dat deze op ruwe olie gebaseerde producten in onze auto's en meubels zitten dan in constante intieme contact met ons grootste orgaan van absorptie - onze huid - en het belangrijkste element van moeder natuur voor ons - onze water."
De toxiciteit van microvezels
Om het nog ingewikkelder te maken, worden plastic microvezels meestal behandeld met: giftige chemicaliën standaard in textielproductie tijdens het verfproces of om prestatieverhogende redenen. Deze chemicaliën zijn niet veilig om te worden geconsumeerd door zowel het zeeleven als de mens.
Neem geperfluoreerde chemicaliën (PFC's). Deze worden gebruikt als middel om stof waterdicht te maken en zijn gekoppeld aan: kanker, schildklierziekte, verzwakte immuniteit en andere gezondheidsproblemen. PFK's zijn zo persistent in onze omgeving, door bioaccumulatie in de voedselketen die ze hebben gevonden in het weefsel van ijsberen. En een recente studie vond PFC-vervuiling in de leidingwatervoorziening gebruikt door 15 miljoen Amerikanen in 27 staten. Alsof dit nog niet alarmerend genoeg is, onderzoek uitgegeven door Orb Media ontdekte dat de Verenigde Staten de hoogste besmettingsgraad van microvezels in drinkwater heeft, met 94% van de geteste monsters. Kraanwater werd bemonsterd op locaties zoals congresgebouwen, het hoofdkantoor van het Amerikaanse Environmental Protection Agency en de Trump Tower in New York.
Wat betreft onze voedselvoorziening, dankzij de grootte van microvezels kunnen ze gemakkelijk worden geconsumeerd door vissen en andere dieren in het wild, en een recente studie heeft aangetoond dat vissen uit Indonesië en Californië worden verkocht voor menselijke consumptie waren verontreinigd met plastic vezels. Dit heeft ertoe geleid dat wetenschappers als Gregg Treinish, oprichter en uitvoerend directeur van Adventurers and Scientists for Conservation, om te stoppen met het eten van iets uit het water. "Ik wil geen 50 jaar vis gegeten hebben en dan zeggen: 'Oh, oeps'", zegt Treinish.
Wat kunnen we doen?
Dus terwijl wetenschappers nog steeds proberen de milieu- en gezondheidsbedreigingen van microvezels te bepalen, worden ze nu overal gevonden: onze oceanen, ons drinkwater en onze voedselvoorziening. Wat kunnen we doen?
Kleding kopen die is gemaakt van natuurlijke vezels zoals katoen en hennep is geweldig, maar realistisch gezien zullen ze niet 100% van je garderobe uitmaken. Dit betekent dat we moeten nadenken over hoe we onze synthetische kleding wassen. Een waszak gebruiken zoals GuppyFriend, vermindert de vezels die ze afwerpen en vangt de vezels op die dat wel doen. Na het wassen kun je de vrijgekomen microvezels uit de zak halen en op de juiste manier weggooien. Hiermee kunt u een geschatte 1900 vezels die van een enkel synthetisch kledingstuk kunnen worden afgespoeld uit de oceanen.
Binnenkort is ook de Cora Ball, die u eenvoudig in uw wasgoed kunt doen en het filtert tot 35% van de microvezels per lading, per Cora Ball. Je kunt ook proberen kleding minder te wassen en waar mogelijk aan de lijn te drogen.
Fabrikanten moeten ook een actieve rol spelen bij het voorlichten van consumenten over deze kwesties. Aanbevolen veilige reinigingsmethoden in bijvoorbeeld wasetiketten zouden een stap in de goede richting zijn. Maar de gouden standaard zou zijn om de kwaliteit van de kleding hoog te houden (beter geconstrueerde kleding werpt minder af), natuurlijke stoffen te gebruiken en het gebruik van bekende chemicaliën die gevaarlijk zijn voor het milieu en zeker voor ons voedsel en water.
