Gehandicapte perspectieven op toegankelijke kleding
Toen ik vier jaar oud was, kreeg ik de diagnose neurodiversiteit. Ik ben geboren met ontwikkelingscoördinatiestoornis (DCD) en sensorische verwerkingsstoornis (SPD). Neurodiversiteit maakt winkelen moeilijk. Ik heb altijd rekening moeten houden met een aantal zintuiglijke prikkels die me irriteerden. Zoemende lichten in het winkelcentrum maken het bijvoorbeeld moeilijk om me op mijn omgeving te concentreren.
Evenzo kunnen stoffen waar ik gevoelig voor ben, leiden tot fysieke of mentale pijn. Wol verzuurt mijn humeur en is altijd een van mijn minst favoriete onderdelen van de winters in Toronto geweest. Maar ik ben ook kieskeurig in wat ik draag. Ik hou van felle kleuren en patronen, stippen en kledingstukken met artistieke flair. Ik kleed me zoals ik me kleed, omdat kleding een methode is om helderheid in mijn leven te brengen - mijn kleding is iets waar ik controle over heb.
Als ik geen kleding kan dragen waarin ik me prettig voel, voel ik me een stuk minder zelfverzekerd. En aanpasbare kledingopties geven zelden prioriteit aan comfort, vertrouwen en waardigheid. Niemand zou moeten kiezen tussen je goed voelen en toegankelijke kleding dragen.
Wat ontbreekt er in adaptieve kleding?
Adaptieve kleding is kleding die verstelbaar, toegankelijk en functioneel is voor mensen met een handicap. Het is ook een bloeiende niche in de mode-industrie. In 2019, zoekopdrachten naar aangepaste kleding steeg met 80 procent. Ondertussen is de huidige marktwaarde van adaptieve kleding: meer dan 50 miljard Amerikaanse dollars. De benadering van de reguliere kledingmerken voor aanpasbare kleding is echter verre van perfect.
In het boek van Alice Wong, “Handicap Zichtbaarheid, "Het essay van Sky Cubacub, "Radical Visibility: A Disabled Queer Clothing Reform Manifesto", onderzoekt de tekortkomingen van de pogingen van reguliere ontwerpers om kleding voor gehandicapten te creëren:
Een belangrijke oorzaak van dit probleem is in de eerste plaats toegang tot aangepaste kleding. Er zijn enkele opties, maar veel van de meest populaire direct-to-consumer-merken hebben het creëren van een adaptieve kledinglijn helemaal vermeden. Volgens Vogue-bijdrager Adrienne Gaffney, vormt het vereiste niveau van medische kennis een hoge toetredingsdrempel.
De hoge toetredingsdrempel voor gehandicapte ontwerpers vormt ook een drempel voor gehandicapte consumenten die ofwel niet in staat zijn om: zich een specifiek kledingmerk veroorloven of niet ergens wonen waar ze gemakkelijk aanpasbare kledingopties kunnen vinden die ze eigenlijk Leuk vinden.
Mode en functionaliteit combineren
Gelukkig introduceren gehandicapte ontwerpers aangepaste kledingopties die de waardigheid en het vertrouwen van mensen met een handicap terugbrengen, terwijl toegankelijkheidsbarrières uit de vergelijking worden gehaald.
Eleanor Howie, bijvoorbeeld, kon geen aantrekkelijk ondergoed vinden voor haar bruiloft en huwelijksreis. Nadat ze begin twintig een borstamputatie had ondergaan, kreeg ze te horen dat ze klinisch ondergoed moest dragen. Elk paar klinische lingerie dat ze kon vinden, was verkrijgbaar in verschillende tinten 'nana'-beige. Om dit probleem op te lossen, creëerde Howie haar eigen lingeriemerk, dapper, die het fysieke comfort en de medische eisen van klinisch ondergoed combineert met de vrolijke esthetiek van de beha's die je overal kunt kopen.
Een andere ontwerper die het verschil maakt, is Keisha Grieves, de oprichter van Meisjes chronisch rocken, een lijn van t-shirts bedoeld om mensen met chronische ziekten te inspireren om vertrouwen in zichzelf te hebben. Grieves creëerde Girls Chronically Rock om mensen met een handicap eraan te herinneren dat ze rocken, ongeacht hun handicap. Haar werk combineert haar passie voor mode met haar doorleefde spierdystrofie.
Niet alleen mensen met een lichamelijke beperking hebben ook aangepaste kleding nodig. Michelle Hammer, de ontwerper van schizofreen NYC, startte een modellijn die alles omvat, van knopen en draagtassen tot t-shirts en artwork. "Ik sta in mijn pop-upwinkel in NYC met al mijn inventaris en praat de hele dag met mensen over psychische aandoeningen", vertelt ze me. "Nadat ik mensen heb verteld dat ik schizofreen NYC heb gemaakt omdat ik schizofreen ben, stellen de meeste mensen zich voor me open en vertellen ze me hoe psychische aandoeningen hen op de een of andere manier in hun persoonlijke leven hebben beïnvloed."
Berichten in het werk van Hammer zijn onder meer "wees niet paranoïde, je ziet er geweldig uit" en "het is geen waanidee, je bent ongelooflijk." Deze ontwerpen en berichten bevorderen een vriendelijke maar waarheidsgetrouwe discussie over geestelijke gezondheid en afbraak de stigma.
Hamer bevat ook de Rorschach-test in haar kunst om de geestelijke gezondheid te helpen normaliseren - "een reeks van 10 symmetrische vlekken. Het onderwerp geeft aan wat ze zien. Deze dia's worden in dezelfde volgorde getoond om moderne observaties in lijn te brengen met historische prestaties."
"Meestal is de test gewoon zwart", vertelt ze me. “Als een persoon met schizofrenie naar deze test kijkt of gewoon door het leven gaat, ziet hij de dingen anders. Ik heb ervoor gekozen om mijn kunstwerk in de vorm van deze tests te plaatsen, omdat nu iedereen die ernaar kijkt het anders ziet. [Ik] zet mensen anders aan het denken en begin een gesprek.”
Kleding maken waar we ons allemaal goed in voelen
Als we nadenken over het kopen van een nieuwe outfit, denken we vaak aan kosten, stijl en duurzaamheid. Maar we moeten ook gaan nadenken over toegankelijkheid en aanpassingsvermogen. Merken en ontwerpers moeten nadenken over hoe mensen van alle niveaus er op hun best uit willen zien en zich op hun best willen voelen.
Mijn advies aan ontwerpers die graag adaptieve kledingopties willen introduceren, is dit:
Als je niet dezelfde handicap hebt als de mensen voor wie je aangepaste kleding ontwerpt, vraag dan zoveel mogelijk input kan van uw doelgroep om een kledinglijn te creëren die echt adaptief is - dit betekent functie, mode en comfort. Zelfs als je dezelfde handicap hebt als je doelgroep, is de ervaring van iedereen anders. Extra input helpt je hoe dan ook een bredere doelgroep te bereiken.
