The Little Shaman is een spiritueel coach & specialist in cluster B persoonlijkheidsstoornissen, met een populaire YouTube-show en klanten over de hele wereld.
Voordat we over iets anders praten, moet gezegd worden dat genezing niet kan beginnen zolang het misbruik nog aan de gang is. Het kan niet gebeuren. Je kunt niet genezen van misbruik terwijl je nog steeds in een gewelddadige situatie zit. Het is alsof je je haar probeert te föhnen terwijl je in de stromende regen staat. Het is niet mogelijk. Als je nog steeds in de relatie zit, moet je je eerst meer concentreren op het eruit komen, voordat je je probeert te concentreren op genezing. Alles wat je bereikt, wordt ongedaan gemaakt omdat het misbruik nog steeds aan de gang is. Een wond kan niet eens beginnen te genezen als deze herhaaldelijk wordt geopend en verergerd. Het misbruik moet eerst stoppen voordat de genezing kan beginnen.
Nu horen we soms dat genezing binnen een voorgeschreven tijd moet plaatsvinden, of dat als je een voorgeschreven aantal stappen in een bepaalde volgorde volgt, je genezen zult worden. De waarheid is dat het voor iedereen anders is. Niet iedereen heeft dezelfde tools, niet iedereen heeft dezelfde situatie meegemaakt of hetzelfde meegemaakt mate van misbruik gedurende dezelfde periode, dus er is geen manier om echt te zeggen hoe lang het wel of niet moet nemen.
Over het algemeen zijn de stappen voor herstel van misbruik dezelfde, maar de tijd die ze nodig hebben om ze te doorstaan of de manier waarop iemand het doet, is afhankelijk van hen en hun situatie. Genezing is een organisch proces dat van nature plaatsvindt. Iedereen is anders, dus als iemand zegt dat het een bepaalde tijd moet duren, of dat je iets uit de pas loopt of wat dan ook, doe dan wat goed voelt voor jou. Dat is wat telt. Het is jouw leven en jouw pijn en niemand kan je vertellen hoe je dingen moet doen, zodat ze voor jou werken.
Dus hoe weet je dat je genezen bent? Nou, waarschijnlijk hoef je die vraag niet te stellen. Als je echt bent genezen van misbruik, zul je het weten. Mensen zeggen wel eens, je bent nooit genezen, je zult altijd littekens hebben. Littekens zijn genezen. Ze doen geen pijn meer. De plaats waar je een litteken hebt, is misschien niet precies hetzelfde als voor de verwonding, maar het is genezen. Het bloedt niet en is open. Het is niet vers. Dus zeker, we hebben allemaal littekens. Dat betekent niet dat we niet genezen zijn. Het betekent dat we ervaringen in het leven hebben gehad. Dit zijn de dingen die ons maken tot wie we zijn, ten goede of ten kwade. Littekens zijn herinneringen aan waar we zijn geweest en wat we hebben geleerd. Ze zijn niets meer en ze zijn zeker niets minder. Littekens zijn het verschil tussen een slachtoffer en een overlevende. Een slachtoffer bloedt nog steeds. Een overlevende heeft littekens. Misschien is dat de beste manier om ernaar te kijken: als je niet langer een slachtoffer bent maar een overlevende, dan weet je dat je bent genezen.
Waarschijnlijk de beste barometer hiervoor is wanneer je niet langer boos bent. Soms horen we mensen zeggen dat ze genezen zijn van mishandeling, maar als je ze een tijdje hebt horen praten, besef je dat ze nog steeds zo boos zijn. Als je nog steeds boos bent, als het nog steeds zo in je opkomt, ben je er nog niet overheen. Je bent niet verder gegaan. En daar is niets mis mee. Het kost tijd en niemand kan je vertellen hoeveel tijd het kost. Wees voorzichtig om te geloven dat je verder bent dan je in werkelijkheid bent in je herstel. Dit kan mensen verblinden als ze denken dat ze ergens overheen zijn, maar dat is niet zo. Laat de tijd de tijd nemen en probeer de dingen niet te overhaasten.
Soms zullen we merken dat mensen opzettelijk vasthouden aan hun woede omdat ze bang zijn om het los te laten. Ze worden vaak boos of beledigd door de suggestie om het los te laten zodat ze verder kunnen. Ze voelen zich misschien kwetsbaar zonder, of ze kunnen het gevoel hebben dat het loslaten betekent dat ze hun misbruiker van de haak moeten laten. Zodat je het weet, het betekent geen van beide. Je bent eigenlijk meer kwetsbaar als je boos bent, niet minder, omdat woede en andere 'hete' emoties mensen verblinden. En het laat je misbruiker niet los. Het laat jezelf van de haak. Deze persoon heeft al zoveel van je afgenomen. Laat ze ook jouw vreugde niet afnemen. Laat ze je plezier in het leven niet wegnemen. Dat houdt in dat ze je tot slachtoffer blijven maken, zelfs nadat het misbruik is gestopt.
Natuurlijk, als het 3 maanden geleden is, heeft niemand het recht om je woede in twijfel te trekken. Maar als het jaren geleden is en je nog steeds erg boos bent, wil je jezelf misschien afvragen of die boosheid je helpt of dat het je er zelfs van weerhoudt om verder te gaan. Er komt uiteindelijk een punt waarop mensen ervoor kiezen hun woede en haat niet los te laten. Dit doet de misbruiker geen pijn. Het doet alleen de persoon pijn die boos is. Kijk naar narcisten. Ze zijn het perfecte voorbeeld van wat er gebeurt met een persoon die zijn gevoelens niet kan verwerken en verder kan gaan. Zelfs mensen die geen narcist zijn, hebben dat probleem; we kennen allemaal zo iemand, die zijn woede en haat niet kan loslaten. Ze zijn altijd boos op alles. Het zijn vaak bittere, ellendige mensen. Woede is een dief. Het steelt je vreugde en je vermogen om gelukkig te zijn. Niemand heeft het recht om dat van je af te nemen en je kunt ervoor kiezen om dat niet te laten.
Deze inhoud is naar beste weten van de auteur nauwkeurig en waarheidsgetrouw en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.
Dabby-tekst op 06 december 2017:
Zeer krachtig en meelevend artikel.
Ik kan me hierin vinden omdat ik zoveel traumatische ervaringen heb meegemaakt die ik nog niet heb losgelaten. Ik ben nu al een hele tijd in therapie, maar ik vind het moeilijk om van die dingen af te komen.
Bedankt dat je dit schrijft!
