Sabrina uwielbia pisać o miłości, życiu i wszystkim pomiędzy w szczerym, ale humorystycznym podejściu.
Moi rodzice są małżeństwem od prawie 30 lat, z czego od 28 lat jestem w pobliżu. Jako widz, aktywny uczestnik i rezultat ich zjednoczenia zauważyłem kilka rzeczy, które utkwiły mi w pamięci. Zmieniło to moje zdanie o małżeństwie, czasami na lepsze, a czasami na gorsze. Niezależnie od tego, jak wszystko inne w życiu, nauczyłem się, że małżeństwo należy przyjmować dzień po dniu. A jeśli małżeństwo moich rodziców w ogóle coś pokazało, to przede wszystkim daje mi nadzieję, że może dwoje ludzi, którzy naprawdę się kochają, w końcu da sobie radę.
1. Wolny duch i odpowiedzialny dorosły. Każda osoba na planecie należy do jednej z tych dwóch kategorii. Tak więc nieuchronnie każde małżeństwo ma jednego lub dwóch tego typu ludzi. Zawsze jest najlepiej, gdy jest tylko jeden z nich, ponieważ równoważą się nawzajem. Jeśli masz dwa wolne duchy, nic nigdy nie zostanie zrobione, ponieważ nikt nie jest wystarczająco odpowiedzialny, aby to przeżyć. Na szczęście dla moich rodziców, moja mama jest odpowiedzialną osobą dorosłą, a tata wolnym duchem. Wydaje się, że to działa w ich przypadku, ponieważ w razie potrzeby równoważą się nawzajem.
2. Dowcipniś i poważny. Może to zabrzmieć jak zabawa, ale jeśli dwóch dowcipnisiów poślubi się nawzajem, nie jestem pewien, jakie życie mieliby z tą zabawą. A dwoje poważnych ludzi razem brzmi jak bardzo nudne małżeństwo. Znowu jeden z nich jest zawsze idealny. Jeśli chodzi o moich rodziców, to mój tata jest dowcipnisiem, a mama poważna. Nie oznacza to, że nie ma dobrego poczucia humoru, ponieważ na pewno ma. Po prostu wie, kiedy należy go używać, a kiedy nie. Z drugiej strony tata nie tak bardzo. Mój tata ma jedno z tych poczucia humoru, do którego trzeba się przyzwyczaić. Dorastając z nim, spodziewam się, że w każdej chwili z jego ust wyjdzie coś przypadkowego i najprawdopodobniej zabawnego. Inni ludzie nie są tak gotowi na jego szczególny rodzaj humoru w jednej chwili. I tu wkracza mama. Daje mu znać, kiedy może mówić coś publicznie, a kiedy lepiej zachować to dla siebie, dopóki nie wróci do domu.Każdy dzień to szansa na nowy i zabawny żart taty.
3. Wydający i oszczędzający. Moja mama oszczędza, a tata wydaje. Potrzebują się nawzajem, w przeciwnym razie nie mielibyśmy pieniędzy, ponieważ dwóch wydających wydałoby każdą ostatnią złotówkę, ale dwóch oszczędzających wydałoby jak najmniej, a to też nie jest zabawne. Oszczędzającym jest zwykle ten, kto równoważy książeczkę czekową w gospodarstwie domowym i płaci wszystkie rachunki na czas, więc jest to duża odpowiedzialność. Moja mama jest tą, która to robi i potajemnie wydaje mi się, że to lubi. Instynktownie mój tata wie, że to właściwa decyzja dla ich małżeństwa, ponieważ robi to od 30 lat i nigdy się nie pomyliła. Jeśli chodzi o decyzje dotyczące dużych pieniędzy, jak kupno nowego samochodu lub domu, zawsze rozmawiają o tym razem i decydują, co ma sens dla nich obojga. W niektórych małżeństwach osoba, która równoważy książeczkę czekową, to ta, która sama podejmuje wszystkie decyzje dotyczące pieniędzy, które moim zdaniem nie są słuszne lub sprawiedliwe w stosunku do drugiej osoby. W małżeństwie musi być równowaga, zwłaszcza jeśli chodzi o finanse, ponieważ od tego zaczyna się wiele problemów.
4. Droga do serca mężczyzny prowadzi przez żołądek. Obserwując małżeństwo moich rodziców, zdecydowanie uznałem to za prawdziwe. Czasami tata nie jest w dobrym humorze, ale po tym, jak dostanie coś słodkiego, jak lody czy sernik, znów jest szczęśliwy. Dobry stek po długim dniu również załatwia sprawę. Nie ma nic skomplikowanego w tym, że dobrze odżywiony człowiek jest szczęśliwym człowiekiem. Pod tym względem mężczyźni są dość prości. Jeśli chcesz, żeby był szczęśliwy, po prostu daj mu przekąskę lub coś słodkiego do żucia.
5. Mężczyźni potrzebują pielęgnacji i opieki. Większość kobiet leży w ich naturze troszczyć się o innych, niezależnie od tego, czy jest to pies, dziecko czy mąż. Moja mama zdecydowanie podtrzymuje ten pomysł. Opiekuje się tatą. Robi mu obiad. Ona pierze jego ubrania (szczerze mówiąc, nie jestem pewien, czy wie, jak obsługiwać pralkę i suszarkę). Zapewnia mu również czysty dom. To jej sposób na pokazanie mu, że jej zależy na nim. Mama jest w zasadzie sercem i duszą naszego domu. Ma najlepszą radę, odpowiedzi na wszystkie życiowe pytania i w zasadzie wie wszystko o wszystkim. Myślę, że wielu mężczyzn nie może się doczekać tej części małżeństwa, ponieważ w ten sposób mogą skupić się na swojej pracy, która jest ich sposobem na opiekę nad rodziną. Potrzebują tylko kogoś, kto zaopiekuje się codziennymi domami, podczas gdy nie robią bekonu.
6. Kompromis. Dr Phil zawsze mówi to zdanie w swoim programie: „chcesz mieć rację, czy chcesz być szczęśliwy?” Dotyczy to samego rdzenia małżeństwa. Czasami nie warto tracić czasu na kłótnie, nawet jeśli wiesz, że masz rację. Kompromis jest ważny w każdym małżeństwie i czasami ktoś musi się poddać. Moi rodzice musieli iść na kompromisy w małżeństwie, inaczej nie przeżyliby razem 30 lat. Koniec końców musisz tylko zdecydować, za co warto iść na kompromis, a co nie.
7. Każdy ma złe dni. Jeśli dwoje ludzi spędzi razem 30 lat, nieuniknione są też złe dni. Ludzie stają się nastrojowi, zepsuci, chorzy, zmęczeni i różne inne rzeczy mogą mieć swoje żniwo. Ważne jest, aby wziąć to pod uwagę, gdy jesteś w związku małżeńskim. Nikt nie obiecuje ci na całe życie szczęśliwych dni, tylko większość z nich, jeśli jesteś z właściwą osobą. Humor pomaga, gdy nadchodzą te złe dni. Fajnie jest czasem się śmiać, kiedy coś idzie tak źle, że nie masz pojęcia, jak kiedykolwiek będzie dobrze. Dobrze też nie brać niczego zbyt poważnie, zwłaszcza gdy wiesz, że to tylko zły dzień, a nie złe życie. W dobrym małżeństwie samo posiadanie siebie wystarczy, aby każdy ciemny dzień był trochę jaśniejszy.
8. Mężczyźni są jak dzieci. Moja mama ma w zasadzie dwoje dzieci; ja i mój tata. Tak, technicznie jest dorosły. Ma pracę i żonę, ale tak naprawdę jest tylko dzieckiem w sercu. Potrzebuje kogoś, kto się nim zaopiekuje i powie mu, że wszystko będzie dobrze. Myślę, że wiele kobiet o tym zapomina, ponieważ fizycznie mężczyźni są znacznie więksi od nas. Uważamy, że tylko dlatego, że są duże i silne, nie potrzebują kogoś, kto by się nimi opiekował, ale tak jest, naprawdę. Mężczyźni opiekują się kobietami fizycznie, będąc silnym gatunkiem (zazwyczaj) i pracując nad utrzymaniem swoich rodzin. Mogą również nosić ciężkie rzeczy i naprawiać rzeczy w domu (mam nadzieję). Ale mężczyźni potrzebują kogoś, kto zaopiekuje się nimi emocjonalnie. Pod koniec dnia potrzebują kogoś, kto ich przytuli (a może nawet więcej), aby dać im do zrozumienia, że są kochani i otoczeni opieką. Fakt, że dziewczyny są bardziej dojrzałe, nigdy się nie zmienia. 30-letnia kobieta i 30-letni mężczyzna będą różnili się od siebie na poziomie emocjonalnym i dojrzałości. Mogą górować nad nami na 6 stóp, ale ten mały chłopiec w nich nigdy tak naprawdę nie odchodzi. I chce się bawić. TERAZ.
9. Robienie rzeczy, które każdy lubi. Nie sądzę, żeby moja mama kiedykolwiek lubiła chodzić do sklepu z artykułami dla majsterkowiczów. Naprawdę, naprawdę nie. Ale i tak to robi, bo wydaje się, że tam mój tata naprawdę dobrze się bawi. On natomiast uważa, że spędzanie czasu w centrum handlowym to okrutna i niezwykła kara w sobotnie popołudnie, ale idzie, bo wie, że to ją uszczęśliwia. Morał z tej historii: aby mieć szczęśliwe małżeństwo, musisz robić rzeczy, które nie zawsze sprawiają przyjemność twojemu partnerowi, a oni z kolei zrobią to samo dla ciebie.
10. Małżeństwo jest wieczne. Myślę, że to koncepcja, o której zapomniało to pokolenie. Przy współczynniku rozwodów wynoszącym 50%, ludzie nie traktują już małżeństwa poważnie. Ale to poważna sprawa. Powinieneś wybrać partnera na resztę swojego życia. Nie tylko przez kilka lat, aż pojawi się ktoś lepszy. Albo dopóki nie będziesz mógł ich dłużej znieść. To powinno być na zawsze. Rozumiem, że mogą pojawić się pewne okoliczności i spowodować rozwód, ale to ma być wyjątek, a nie reguła. To powinno być rzadkie. Rzadki jak tęcza. Nie w 50% przypadków. Sprawia mi to smutek, ponieważ oznacza to, że połowa moich przyjaciół, którzy się pobrali, rozwiedzie się. Więc jaki był sens wielkiego ślubu i przebrania, skoro ma trwać tylko kilka lat?
Myślę, że właśnie tam moi rodzice to pojmowali. Oboje mieli po 30 lat, kiedy się pobrali. To nie był romans z liceum; oboje byli wykształconymi w college'u dorosłymi, którzy robili karierę i wiedzieli, że chcą dojrzałego, dorosłego związku, który doprowadziłby do małżeństwa. Moi rodzice umawiali się na randki przez trzy lata, zanim się pobrali. To brzmi jak długi czas, ale tak naprawdę nie jest. Zajmuje trochę czasu, aby naprawdę kogoś poznać i zdecydować, z kim chcesz spędzić resztę życia.
Kiedy byłam młodsza, byłam zawstydzona, ponieważ moi rodzice byli dużo starsi niż rodzice moich znajomych. Większość ludzi miała dzieci w wieku około dwudziestu kilku lat, podczas gdy moi rodzice mieli mnie, gdy byli po trzydziestce, więc byli co najmniej dziesięć lat starsi od innych rodziców. Teraz jednak jestem z tego dumny. Cieszę się, że wiedzieli, czego chcą, zanim sprowadzili mnie na ten świat.Wolałbym mieć starszych rodziców, którzy są mądrzy i dojrzali, niż młodych, którzy zmuszaliby mnie do zostania dzieckiem po rozwodzie.
Ta treść jest dokładna i prawdziwa zgodnie z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego profesjonalisty.
© 2017 Zielone Oczy1607
John Coviello z New Jersey 14 sierpnia 2017:
Dobry wgląd w to, jak twoi rodzice pozostawali w związku małżeńskim przez 30 lat, i dobra rada dla par małżeńskich. To wymaga wielu kompromisów i znalezienia wspólnej płaszczyzny. Myślę, że wielu ludzi nie jest na to przygotowanych po ślubie.
