Ponieważ nie wszyscy z nas są „motyle towarzyskie”
Zdarza się to w większości codziennych miejsc, na przykład kiedy idę do sklepu spożywczego. Czuję się tak, jakby ściskało mi gardło, a w rzadkich przypadkach zamarzam, trzęsę się lub mocno się pocę.
Moja lista zmartwień jest nieskończona.
Po raz pierwszy zauważyłem mój niepokój społeczny—stan zdrowia psychicznego, w którym człowiek odczuwa niepokój w sytuacjach społecznych, często aż do załamania życia — 10 lat temu. W przeciwieństwie do introwersji, w której po prostu znajduje się szczęście we własnym towarzystwie i samotności, mam to sporadyczne pragnienie nawiązywania kontaktów towarzyskich, ale często powstrzymuje mnie strach przed osądzeniem lub powiedzeniem „złego rzecz."
Nie mogę uniknąć świata zewnętrznego, więc musiałem się nauczyć, jak poruszać się po życiu z tym nieustępliwym strachem i zmartwieniem. Chociaż lęk może zawsze istnieć, nie musi kontrolować mnie – ani nikogo innego z lękiem społecznym. Dzięki kilku wskazówkom osoby z fobią społeczną mogą nawet prowadzić satysfakcjonujące życie towarzyskie. Oto jak.
Skieruj swoją uwagę do wewnątrz
Praca wewnętrzna to duża część radzenia sobie z moim lękiem społecznym, ale to nie znaczy, że jest to łatwe. Przez większość czasu nadal martwię się o to, jak inni mnie postrzegają i czuję się zaniepokojony rzeczami, na które nie mam wpływu. Przeniesienie uwagi do wewnątrz – na moje myśli, uczucia, reakcje – wymaga dużo praktyki i uważam, że mantry są pomocnym narzędziem do ugruntowania się i ostatecznego uspokojenia.
Mam dwie ulubione frazy, które lubię powtarzać, kiedy czuję niepokój: I,
Odkryłam swoją, kiedy zdałam sobie sprawę, że w głębi duszy nie obchodzi mnie, co myślą ludzie, i wolę robić rzeczy, które sprawiają mi radość. Powtarzanie sobie tych zdań sprowadza mnie z powrotem do tej prawdy.
Możesz stworzyć swój własny w zależności od tego, co Ci odpowiada. Czasami niespokojne myśli wciąż pojawiają się jak nawracająca gorączka, która nie pęka, więc jest w porządku, jeśli nie sprawią, że twój lęk społeczny całkowicie zniknie. Ale odkryłem, że im bardziej zmień moje skupienie do wewnątrz, tym łatwiejsze stają się objawy.
Znajdź przyjaciół, z którymi czujesz się bezpiecznie
Dla osób z fobią społeczną posiadanie zbyt wielu przyjaciół może czasami być wyczerpujące emocjonalnie lub psychicznie. Zamiast tego mam mały krąg ludzi, którym mogę zaufać i na których mogę się oprzeć.
Ci ludzie szanują moje granice i potrzebę przestrzeni w sytuacjach społecznych. I jestem w stanie dać im znać, kiedy czuję przytłoczony przez interakcje społeczne lub po prostu potrzebuję trochę miejsca. Dlatego jest to pomocne, gdy delikatnie się zameldują (najlepiej za pomocą SMS-a lub rozmowy telefonicznej), jeśli byłeś cichy lub zdystansowany.
Kiedyś myślałam, że jestem niegrzeczna, kiedy oddalam się od ludzi lub dzwonię do znajomych anuluj plany. Ale wiem, że teraz opowiadanie się za sobą to forma samoopieki niezbędne do zdrowych relacji. A kiedy moi przyjaciele szanują te granice, czuję się zatroskana i bezpieczna.
To powiedziawszy, budowanie przyjaźni i osiągnięcie poziomu zaufania może być trudne. Kiedy poznajesz nowych przyjaciół, kieruj się swoimi zainteresowaniami i znajomymi miejscami. Jeśli barista w Twojej zwykłej kawiarni zainicjuje małą rozmowę, rozważ pozostanie kilka minut dłużej, aby zobaczyć, dokąd potoczy się rozmowa. Jeśli współpracownik zaproponuje, że przedstawi cię komuś, z kim myśli, że się dogadujesz, bądź na to otwarty. Przyjęcie odrobiny dyskomfortu może pomóc zbudować małe, ale satysfakcjonujące życie towarzyskie.
Stwórz strategię wyjścia
To moja wskazówka numer jeden dla osób z fobią społeczną. Staram się również planować większość moich działań towarzyskich w miejscach publicznych lub znajomych miejscach, z których mogę szybko wyjść, jeśli zajdzie taka potrzeba – np. kawiarnie i restauracje. Świadomość, że mogę iść, gdy czuję się przytłoczona, daje mi poczucie komfortu i kontroli, zwłaszcza gdy wydarzenie towarzyskie obejmuje osoby, których nie znam. I często posiadanie strategii wyjścia oznacza, że czuję się wystarczająco bezpiecznie, aby nawiązać kontakty towarzyskie i zostać dłużej.
Tak jak nie powinieneś się wstydzić mając plan wyjścia, nigdy też nie powinieneś się wstydzić korzystania z tego planu. Jeśli pojawienie się oznacza, że zostaniesz tylko przez 30 minut, to w porządku! Samo pokazanie się i zmierzenie się ze swoim niepokojem jest warte świętowania.
Pozyskaj wsparcie społeczne
Mam kilku przyjaciół, na których polegam, jeśli chodzi o wsparcie społeczne podczas większych lub dłuższych wydarzeń towarzyskich — takich jak sieci konferencje i wyjazdy służbowe poza miasto. Te motyle towarzyskie przyjaciół, więc warto pozwolić im prowadzić rozmowy i radzić sobie z przedstawianiem się, gdy jesteśmy wszyscy razem.
Na przykład niedawno zgodziłem się spotkać z dwoma kolegami dziennikarzami, których poznałem online podczas wizyty w ich mieście. Rozmawialiśmy wcześniej kilka razy, więc nie byli zupełnie obcy, ale nadal byłem zdenerwowany (choć podekscytowany) przed oficjalnym spotkaniem z nimi. Towarzyszył mi jeden z moich przyjaciół wsparcia społecznego, a kiedy wszyscy się spotkaliśmy, wykorzystał swoje umiejętności społeczne, aby swobodnie porozmawiać z dwoma dziennikarzami. Kiedy byłem zdenerwowany lub zamarłem, mój przyjaciel rozpoznawał moją potrzebę pomocy i kontynuował rozmowę. Dzięki temu wsparciu społecznemu mam teraz dwóch nowych przyjaciół z „prawdziwego życia”.
Jeśli masz już znajomych, którzy oferują wsparcie społeczne, pozdrawiam Cię! Jeśli nie, nie martw się. Być może masz już kogoś w swoim bliskim gronie przyjaciół, którzy chcą udzielić takiego wsparcia; po prostu musisz zapytać. Zdziwisz się, jak wiele osób jest chętnych do prowadzenia rozmów lub przedstawiania Cię innym, gdy czujesz się nieswojo w środowisku społecznym.
Twoja wersja „społecznościowa” nie musi pasować do żadnej formy do wycinania ciastek, ani nie musi być tym, czym społeczeństwo uważa za „normalne”. Lęk społeczny może być nieprzewidywalny, a czasami możemy nawet polegać na profesjonalna pomoc i terapia by nas poprowadzić.
Pamiętaj tylko, że robisz, co w twojej mocy, a każda interakcja społeczna jest warta świętowania. Ostatecznym celem jest zbudowanie działającego życia społecznego — w którym czujesz się komfortowo, bezpiecznie i otoczony ludźmi, którzy cię rozumieją i szanują. To uosobienie troski o siebie i samoświadomości.
