Kiedy byłem młodszy, czułem się odpowiedzialny za zapewnienie wszystkim wokół mnie w porządku. Jestem najstarsza z czwórki, więc naturalnie chciałem chronić, pielęgnować i zapewnić wszystkim bezpieczeństwo i opiekę. To w końcu przeniknęło do moich romantycznych związków.
Przychodzi mi na myśl jeden związek. Spotykaliśmy się przez kilka miesięcy, zanim zdałem sobie sprawę, że nie jestem gotowy na tego rodzaju zobowiązanie. Chciałem popracować nad sobą i nie czuć się obciążonym związkiem, o którym wiedziałem, że nie jest przeznaczony donikąd. Ale nic nie powiedziałem, przynajmniej nie od razu.
Z perspektywy czasu to poczucie winy, które czułem na myśl o zakończeniu rzeczy. Nie chciałem skrzywdzić kogoś, na kim mi zależało. Był świetnym facetem i nie zrobił nic złego. Zastanawiałem się, czy nie jestem samolubny, bo chcę przestrzeni. Zajęło mi tygodnie, zanim wszystko się skończyło, a potem poczułem się okropnie. Czuję się winny. Czułem się samolubny. Przede wszystkim czułem, że moje pragnienie pracy nad sobą nie było prawdziwym ani ważnym powodem.
Relacje są bałaganiarskie. Często pojawia się poczucie winy, gdy sprawy się kończą, zwłaszcza w pozornie świetnym związku. Nie zamierzam tu siedzieć i mówić, żebyś nie czuć się winnym o zerwaniu z byłym. Powiem tylko, że pomimo poczucia winy zrobiłeś słuszną rzecz. Zrobiłeś odważną rzecz. O wiele łatwiej jest nam zrezygnować z dbania o siebie w imieniu innych. Szczególnie w przypadku kobiet często mówiono nam, że egoizmem jest traktowanie priorytetowo siebie, naszych pragnień i potrzeb.
Ale to, co zrobiłeś, nie jest samolubne; to intuicyjna, odważna i niezbędna praca dla wzrostu i długoterminowego zdrowia. Prawdopodobnie nie muszę ci mówić, że odpychając swoje potrzeby i ukrywając emocje, tylko opóźniasz nieuniknione załamanie. Najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić dla naszych relacji, to najpierw zadbać o siebie. To jak to stare powiedzenie o kochaniu siebie, by dobrze kochać innych.
Tak więc, jeśli chodzi o porady praktyczne, sugeruję kilka rzeczy. Najpierw zacznij od przyznania się do winy. Zapisz to, jeśli to pomoże (oto kilka wskazówek dotyczących założenie dziennika). Przywitaj poczucie winy i smutek, które odczuwasz w swoim pokoju. Może to zabrzmieć głupio, ale spróbuj rozmawiać z tymi emocjami, pytając, dlaczego się pojawiły i czego mogą cię nauczyć. Kiedy poczujesz się gotowy, uwolnij swoją winę, swój związek i odpowiedzialność, którą nadal ponosisz. Twój związek się skończył; nie jesteś za to odpowiedzialny ani za swojego byłego. Ufaj, że znajdzie uzdrowienie i pójdzie dalej. Uwierz w to dla niego.
Wreszcie twoja kolej, aby przejść dalej. Jest to oczywiście o wiele trudniejsze, niż się wydaje, i czasami będziesz musiał powtarzać ten proces codziennie, jeśli nie co godzinę. Ale uwolnij się od związku i poczucia winy. Rób to, na co masz ochotę: dbaj o siebie. Pracuj nad sobą tak, jak zamierzałeś.
Potwierdź, zwolnij i idź do przodu. Jestem przekonany, że znajdziesz swoją drogę i spojrzysz wstecz na tę decyzję z wdziękiem i wdzięcznością.
