„W tym trudnym i pełnym wyzwań czasie dzieje się w moim życiu coś wspaniałego. Ta dychotomia emocji we mnie wywołuje poczucie winy. Chociaż wiem, że poczucie winy nie jest w żaden sposób pomocne ani produktywne, to źle jest doświadczać radości w takim czasie jak ten. To także męczące, gdy czuję tak wiele na raz. Wszelkie pomocne wskazówki byłyby bardzo mile widziane”.
Gratulacje! Gdybyś mnie teraz usłyszała, wiedziałabyś, że ci kibicuję. Nie jesteś sam w tej dwoistości. Nikt nie wie, jak się czuć podczas pandemii, bo nikogo tu wcześniej nie było. Jeśli potrafisz znieść trochę lekkomyślności, widzę to w ten sposób: w naszym szlaku są kawałki czekolady, które sprawiają, że reszta bałaganu smakuje tylko trochę lepiej. To jest kawałek czekolady. nawet wtedy, gdy inne rzeczy są trudne.
Często znajduję się w podobnych spiralach – czuję się winny, że dobrze się bawię, a potem osądzam siebie za czuć się winnym. A potem czujesz się winny, że osądzasz siebie? To labirynt umysłu, z którego nie mogę łatwo uciec. Pierwszą rzeczą, którą polecam, to zrobić sobie przerwę i dokładnie określić, skąd bierze się poczucie winy. Czy wynika to z obaw o to, co pomyślą inni? Czy to wstyd, czy coś, na co nie zasługujesz? Zrobiłeś to, kiedy powiedziałeś, że poczucie winy nie jest produktywne, ale w porządku jest to odczuwać i jest w porządku, aby głębiej to zbadać.
Z tego, co czytam w twoim pytaniu, w rzeczywistości nie brzmi to jak podręcznikowa wina. Zamiast tego, brzmi to bardziej jak dobrze umięśniony mięsień empatii, proszący cię o wyjście poza siebie w tym pięknym momencie świętowania. Wykorzystaj tę empatię jako sposób na połączenie tego „coś wspaniałego” z otaczającym cię światem. Mam tu na myśli znalezienie sposobów na zrobienie czegoś, co wydaje się honorować zarówno twoje świętowanie, jak i otaczającą cię społeczność. Wesprzyj lokalnego winiarza lub piekarnię, jeśli masz taką możliwość, i zdobądź coś smacznego. Napisz listy do znajomych i podziel się wiadomościami, a także poproś ich, aby odpisali, jak wytrzymują ten czas. Wykorzystaj swoją radość, aby wzmocnić siebie, wspierając innych, którzy stoją w obliczu doświadczenia bez tego szczęśliwego wydarzenia.
Jeśli martwisz się, co inni mogą pomyśleć o tym, że teraz odczuwasz radość, niewiele z tego masz pod kontrolą. Jeśli publicznie udostępniasz swoje wiadomości, istnieje różnica między byciem radosnym a byciem radosnym ze względu na „polubienia” i walidację w mediach społecznościowych. Brzmisz szczerze, troskliwie i uroczo, i mogę tylko mieć nadzieję, że twoja społeczność wzrośnie do ciebie we wzajemnym świętowaniu.
Ostatecznie zadbaj o siebie. Chroń swoją radość i chroń także swój smutek. O ile nie dostałem notatki, ludzie nie powinni odczuwać tylko jednej emocji. Jesteśmy zdolni do wielkiej złożoności. W szczęśliwe dni miej w sercu stan świata. W smutne dni przyjmij swoją nową radość bez poczucia winy i wstydu. Jest miejsce na jedno i drugie.
