Różnica między współczuciem a empatią (i dlaczego to ma znaczenie)

Sympatia a empatia — zrozumienie różnicy

Kiedy przyjaciel lub członek rodziny zwierza ci się z trudnego okresu, jak reagujesz? Szukasz srebrnych podszewek? Czy słuchasz uważnie i dajesz im przestrzeń do wygadania się, ramię, w które mogą się wypłakać? Czy łączysz się z własnymi problemami i doradzasz?

“To, czy zareagujemy ze współczuciem, czy empatią, może wpłynąć na to, jak nasi bliscy czują się wspierani w ich trudnościach.”

To, jak reagujemy na innych, może głęboko wpłynąć na nasze relacje. A to, czy zareagujemy ze współczuciem, czy empatią, może wpłynąć na to, jak nasi bliscy czują się wspierani w ich trudnościach.

Ale znaczenie współczucia i empatii często może być mylące i czasami używamy tych dwóch terminów zamiennie, mimo że są one zupełnie różne. Ma to sens, biorąc pod uwagę, że słowo sympatia było używane w języku angielskim od wieków, według Dictionary.com, od połowy XVI wieku, ogólnie oznaczając „zgodność cech”.

Z drugiej strony, empatia weszła do języka potocznego pod koniec XIX wieku w kontekstach psychologicznych i od tego czasu jest używany szerzej, aby oznaczać czyjąś zdolność wyobrażania sobie siebie w innej osobie pozycja.

„Empatia napędza połączenie” wyjaśnia profesor naukowy i autorka bestsellerów Brené Brown. „Empatia to: „Czuję się z tobą”. Sympatia to „współczuję ci”.

Innym sposobem spojrzenia na to jest: współczucie trudom innych, podczas gdy wyobrażasz sobie siebie w butach osoby doświadczającej trudności — ważne rozróżnienie, gdy staramy się wspierać innych i łączyć się z nimi.

“Empatia to „współczuję ci”. Sympatia to „współczuję ci”.”

— Brene Brown

Aby lepiej zrozumieć empatię, to krótkometrażówka animowana z wykładu Royal Society for Arts Browna rozkłada to, co nazywa czterema cechami empatii.

Przyjmowanie perspektywy. Umiejętność wyobrażenia sobie perspektywy innej osoby.
Unikanie osądu. „Nie jest to łatwe, kiedy lubisz to tak bardzo, jak większość z nas” — śmieje się.
Rozpoznawanie emocji. Przypomnij sobie sytuację, w której ty też doświadczyłeś tej emocji.
Przyległy. Poinformowanie drugiej osoby, że rozpoznajesz, jak się czuje.

Kiedy ktoś utknął w ciemnej dziurze i woła o pomoc z dołu, wyjaśnia krótki film, sympatyczną reakcją jest pozostawanie nad ziemią, krzyczenie w dół i potwierdzanie, że na dole wygląda źle Tam. Odpowiedzią empatyczną jest zejście z nimi do dziury i podkreślenie, że już tu byłeś. W filmie animowany niedźwiedź schodzi po drabinie, by dołączyć do smutnego lisa w jej ciemnej, ponurej dziurze – i włącza włącznik światła.

Zauważ, że empatia jest bardziej wymagająca niż współczucie, ponieważ wymaga od osoby oferującej wsparcie połączenia się z trudnymi emocjami. Wspierając kogoś, kto na przykład niedawno przeżył rozwód, a może nawet śmierć w rodzinie, będziesz musiał przypomnieć sobie chwile w swoim życiu, kiedy doświadczyłeś czegoś podobnego sytuacja. A jeśli nigdy nie miałeś dokładnie takiego samego doświadczenia, będziesz musiał przynajmniej wyobrazić sobie, jak trudno byłoby ci przez to przejść - jak byś się czuł, reagował i chciał być traktowany przez ludzi wokół ciebie.

“Łatwo jest okazać współczucie, wyrażając litość, co zwiększa dystans między tobą a cierpiącym, a nawet może spowodować nierównowagę sił.”

Współczucie niekoniecznie jest czymś złym. Trudną cechą współczucia jest jego potencjał alienacji. Łatwo jest okazać współczucie, wyrażając litość, co zwiększa dystans między tobą a cierpiącym, a nawet może spowodować nierównowagę sił. Potrzeba znacznie więcej dyscypliny, aby wyobrazić sobie siebie w sytuacji innej osoby i pomyśleć o tym, czego ona najbardziej teraz od ciebie potrzebuje.

Współczucie jest bardziej egocentryczne, ponieważ dotyczy tego, jak odczuwasz czyjś ból; empatia polega na wyobrażaniu sobie, jak czuje się druga osoba.

I oczywiście to normalne, że chcemy pomóc naszym bliskim, wskazując dobro w ich życiu. Kiedy ktoś cierpi lub przeżywa bolesny okres, naturalnie chcemy rozwiązać jego problemy lub mu pomóc. Ale, jak wyjaśnia Brown, empatyczna reakcja oznacza siedzenie z przyjacielem lub ukochaną osobą, słuchanie ich i po prostu zrozumienie ich bólu – żadne rozwiązania ani srebrna podszewka nie są potrzebne.

Więc następnym razem, gdy znajdziesz się w sytuacji, w której możesz wesprzeć ukochaną osobę, zastanów się nad następującymi kwestiami: Co chciałbym, żeby ktoś mi teraz powiedział, gdybym przez to przechodził? Następnie staraj się słuchać, rozumieć i szczerze współczuć osobie, której oferujesz wsparcie.

„Jeśli podzielę się z tobą czymś, co jest bardzo trudne”, mówi Brown, „wolałbym, żebyś powiedział:„ Nawet nie wiem, co teraz powiedzieć. Tak się cieszę, że mi o tym powiedziałeś’. Prawda jest taka, że rzadko kiedy odpowiedź poprawia coś. To, co czyni coś lepszym, to połączenie”.