Drogi studencie,
Jako osoba, która od najmłodszych lat zmagała się z chorobą psychiczną, studiowanie psychologii na studiach było dla mnie przełomowe. Po raz pierwszy czułem się dobrze, będąc neurodywergentnym. Zacząłem lepiej rozumieć siebie i otaczający mnie świat. To był temat, który nieustannie mnie prowokował — nie mogłem się nacieszyć.
“Wybór studiowania sztuk wyzwolonych jest piętnem, niezależnie od tego, czy jest to psychologia, język angielski, historia czy sztuki piękne.”
A potem, pośród szczęśliwego wyboru studiowania tego, usłyszałem to po raz pierwszy: „Och, psychologia? To leniwy major. To się nie skończyło. Był to pierwszy krytyczny komentarz spośród wielu innych, które miały nadejść. „Powodzenia w znalezieniu pracy!” Komentarze nie stłumiły mojej miłości do tego tematu, ale w końcu sprawiły, że poczułem się skrępowany.
Od tamtej pory czułem ukłucie wstydu za każdym razem, gdy mówiłem komuś, czego się uczę. Zwłaszcza, gdy moją podwójną specjalizacją była filozofia — kolejny przedmiot, który mnie urzekł, ale przez niektórych był uważany za niepraktyczny. Szybko dodawałem: „Ale idę do szkoły podyplomowej, więc ciężką pracę wykonam później”.
Wybór studiowania sztuk wyzwolonych jest piętnem, niezależnie od tego, czy jest to psychologia, język angielski, historia czy sztuki piękne. Nie są uważani za „twórców pieniędzy” – w rzeczywistości stereotyp jest taki, że tworzą głodujących artystów, nadmiernie wykształconych baristów i bezrobotnych marzycieli. W społeczeństwie kapitalistycznym to rzeczywiście wstyd. W idealnym społeczeństwie nawet marzyciele mają swoją rolę.
Od moich rodziców po kolegów z klasy wydawało się, że konsensus był taki, że kierunki STEM, nauki ścisłe i kierunki biznesowe były najlepszym rozwiązaniem. To są kierunki, które pielęgnują inżynierów, naukowców, lekarzy i dyrektorów generalnych – kariery przynoszące prestiż i zysk. Powiedziano mi, że to są szanowani absolwenci.
Szybko zinternalizowałem to przekonanie i zwątpiłem w siebie. Czy po ukończeniu studiów znajdę pracę? Czy zmarnowałem swoją edukację? Czy pewnego dnia będę w stanie coś zmienić? Czy powinienem studiować coś bardziej praktycznego? Przez te cztery lata trzymałem się przekonania, że podejmuję złą decyzję. Ale utknąłem z tym.
“Sztuki wyzwolone zrobiły więcej niż tylko mnie wykształciły: ukształtowały mnie na to, kim jestem.”
Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że chociaż nie zawsze zdobywałem umiejętności potrzebne do wykonywania jednej konkretnej pracy, poszerzałem swój umysł w znaczący sposób. Studiowanie sztuk wyzwolonych nauczyło mnie krytycznego myślenia, rozumienia szerokich i ważnych pojęć, skutecznego i wydajnego pisania, lepszego myślenia i mówcy oraz większej empatii.
To nie tylko mnie nauczyło: ukształtowało mnie w to, kim jestem. Nie zamieniłbym tego na nic.
Niedawny artykuł „Zapomnij o STEM, potrzebujemy MESH”, podkreśla znaczenie edukacji medialnej, etyki, socjologii i historii. Autor, Tim Wise, pisze, że mamy taką obsesję na punkcie STEM, że „zaniedbaliśmy kilka innych obszarów, które są co najmniej równie ważne, jeśli nie bardziej”.
STEM jest oczywiście niezbędny, ale nie jest ostatecznym rozwiązaniem. „Bez równego zaangażowania w wszechstronną edukację obywatelską – badanie przedmiotów, które dotykają relacji między ludźmi, rządem, gospodarką i mediami — całe techniczne know-how na świecie pójdzie na marne”, Wise trwa.
„Z tego powodu sugerowałbym ponowne skupienie się na edukacji MESH… Ponieważ jeśli nie poświęcono im równej uwagi, my może skończyć się na niewiarygodnie bystrych i biegłych technicznie ludziach, którym brakuje wszelkiej zdolności do demokracji obywatelstwo."
“Sztuka ma wartość. Kreatywność ma wartość. Skuteczna komunikacja ma wartość.”
Wise ma rację: STEM i MESH idą w parze jak yin i yang. W każdym społeczeństwie oba są potrzebne. Miejsca pracy w STEM mają znaczenie dla innowacji i postępu społecznego. Wszyscy już to wiemy. Ale to nie jedyne zawody, które mają wartość.
Sztuka też ma wartość. Kreatywność ma wartość. Skuteczna komunikacja ma wartość. Pomysły, które rzucają wyzwanie normom, mają swoją wartość. Łączenie i pomaganie ludziom ma wartość. To wszystko są wyniki studiowania nauk społecznych, humanistycznych, sztuk kreatywnych i nauk miękkich, pięknych kategorii, które składają się na sztuki wyzwolone.
Bo jaki jest sens posiadania odnoszących sukcesy przywódców, jeśli nie są mili, pomysłowi i empatyczni? Liderzy, którzy wspierają sprawiedliwe i egalitarne społeczeństwo? Jaki jest ogólnie sens odniesienia sukcesu, jeśli czujemy się skrępowani i nie możemy być kreatywnymi, wolnymi ludźmi, którymi z natury jesteśmy? Jeśli nie możemy znaleźć swojej wartości poza naszą pracą i karierą?
I chodzi o to, że znajdziesz pracę. Najnowsze raporty udowodnić to. Twój ścieżka kariery nie musi być — i prawdopodobnie nie będzie — linią prostą. W nadchodzących latach będziesz eksplorować wewnątrz i na zewnątrz swojej dziedziny. Doświadczenia życiowe poprowadzą Cię do kariery odpowiedniej dla Ciebie. To może nie być to, czego oczekujesz, kiedy zaczynasz swoją edukację, ale poczujesz się spełniony, kiedy tam dotrzesz.
“Kierunki sztuk wyzwolonych mają znaczenie, ponieważ przygotują cię nie tylko do jednej pracy, ale do każdej pracy.”
Kierunki sztuk wyzwolonych mają znaczenie, ponieważ przygotują cię nie tylko do jednej pracy, ale do każdej pracy. Umiejętności, których nauczysz się, studiując angielski, historię, filozofię i antropologię, są niezastąpione i będą prowadzić do wiecznej nauki — nie tylko w klasie lub w pracy, ale w życiu. I być może właśnie tam nauka jest najbardziej potrzebna.
Tak więc, absolwenci sztuk wyzwolonych, to, czego się uczycie, nie jest bezużyteczne. Nie pozwól nikomu wmówić ci, że jest inaczej.
Miłość,
Belinda
POWIĄZANE CZYTANIE
