Czy dostajesz piątkowe przerażające rzeczy?
“W przeciwieństwie do niedzielnych horrorów, które zaczynają się po południu i nasilają się przez cały wieczór, moje piątkowe horrory zaczynają się około 19:00 lub 20:00.”
Nie rozumiem niedzielnych horrorów. Nie należy tego mylić z przechwałką. W rzeczywistości, przy całej tej rozmowie o niedzielnych horrorach w Internecie, czuję się trochę pominięty.
Zjawisko opisane jako intensywne uczucie niepokoju niedzielny wieczór przed powrotem do pracy lub szkoły stał się swego rodzaju modnym słowem w popkulturze. Proste wyszukiwanie w Google hasła „niedzielne przerażające” daje mnóstwo artykułów o tym, jak się ich pozbyć. Jest nawet cały podcast I Firma CBD poświęcony łagodzeniu przyprawiającego o zawrót głowy, charakterystycznego dla niedzielnej nocy strachu.
Choć dziwnie chciałbym móc odnieść się do tego zbiorowego niepokoju, moje powtarzające się napady lęku pojawiają się zwykle w inną noc w tygodniu: w piątki.
Dopiero niedawno zwerbalizowałem moje piątkowe przerażenie mojemu terapeucie. Opisałem to uczucie jako uczucie wstrząsającego niepokoju, który opada na mnie jak gruby, obciążony koc.
“Piątkowe horrory pozostawiają mnie z poczuciem wstrząsającego niepokoju, który opada na mnie jak gruby, obciążony koc.”
W przeciwieństwie do niedzielnych horrorów, które zaczynają się po południu i nasilają się przez cały wieczór, moje piątkowe horrory zaczynają się około 19:00 lub 20:00. Właśnie zrzuciłem buty po długim tygodniu pracy. Być może nalewam sobie kieliszek wina Trader Joe lub przeglądam Netflix, gdy dzieje się jedna z dwóch rzeczy:
Brzęczący telefon, niczym współczesny błazen, ogłasza mnóstwo zaproszeń od znajomych: „Jutro brunch?” „Mam dodatkowy bilet na ten program…” „Co robisz w niedzielę?” Nagle mam za zadanie zastanowić się, czy chcę iść na brunch, zastanawiając się, jak to zrobić grzecznie odmówić przyjęcia dodatkowego biletu i podjąć decyzję, czy chcę poświęcić moją cenną niedzielę na rzecz potencjalnie rozczarowującej wypad.
Alternatywnie, mój telefon nie dzwoni. Ani razu. W rzeczywistości ekran mojego telefonu utrzymuje ciemność przez całą noc, zapalając się tylko po to, by przypomnieć mi o mojej 22:00. pora snu. Zamiast unikać napływu chętnych zaproszeń, muszę rozmyślać o wszystkich fajnych rzeczach, które mogłabym robić — jeździć na rolkach, oglądać film z przyjaciółmi, tańczyć całą noc.
“Ta iz powrotem pomiędzy introwersją a ekstrawersją nie jest dla mnie niczym nowym. To klasyczna salwa ambiwerta między społecznym przytłoczeniem a FOMO, po prostu skoncentrowana na piątkowych wieczorach.”
Ta iz powrotem pomiędzy introwersją a ekstrawersją nie jest dla mnie niczym nowym. To jest ambiwertyk klasyczna salwa między przytłoczeniem społecznym a FOMO, po prostu skoncentrowana na piątkowych wieczorach. To, co sprawia, że czuję się tak intensywnie, to niewypowiedziane oczekiwanie, jakie zawsze miałem co do tego, jak „powinien” wyglądać weekend dwudziestokilkulatka. Taki weekend, który dobrze wygląda na zdjęciach na Instagramie i wywołuje zazdrość, gdy twoi współpracownicy pytają: „Co robiłeś w weekend?”
Nie mogę powiedzieć, czy była to moja obsesja na punkcie literatury młodzieżowej jako nastolatka, czy też oglądanie zbyt wielu nierealistyczne komedie romantyczne o pisarzach mieszkających w Nowym Jorku, którzy zapoczątkowali koncepcję „idealnego weekendu” Dla mnie. Ale ilekroć w piątkowe wieczory popijam wino za pięć dolarów w moim łóżku z IKEA, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że jeśli nie spełnię tego ideału, w jakiś sposób stracę dwudziestkę.
Podobnie jak niedzielne przerażające, piątkowe przerażające wydają się być tak przejmujące, ponieważ wydają się wskazywać na większy problem, który nasz lęk cielesny próbuje oświetlić. Często niedzielne przerażenie jest wynikiem jakiejś formy dyskomfortu w pracy lub niepewności co do wyników w karierze. Z drugiej strony moje piątkowe przerażenie wskazują na coś bardziej skierowanego do wewnątrz. Kiedy dostaję te przerażające myśli, zastanawiam się nad pytaniami, które są prawie niemożliwe do rozwiązania w ciągu jednej nocy. Pytania typu: Z kim czuję się najbardziej związany w moim życiu? Co jest dla mnie ważne? Jak chcę spędzać czas? Czy marnuję czas?
“Naturą bycia osobą jest bycie w ciągłym ruchu, zadawanie pytań i poczucie, że zawsze ścigasz się z czasem.”
Trudno w takich momentach pamiętać, że jestem złożonym człowiekiem i nie muszę przypisywać sobie jednej etykiety (introwertyk/ekstrawertyk). Naturą bycia osobą jest bycie w ciągłym ruchu, zadawanie pytań i poczucie, że zawsze ścigasz się z czasem. Tu przydała mi się terapia. Po obszernej dyskusji z moimi piątkowymi strachami mój terapeuta, ona i ja wymyśliliśmy, jak mogę praktycznie zwalczyć przytłaczające uczucie niepokoju i odpowiedzieć na niektóre z tych ogólnych pytań.
1. Przejmij kontrolę nad swoją przestrzenią fizyczną
Pierwszą taktyką, jaką wymyśliliśmy, było przejęcie kontroli nad moją fizyczną przestrzenią. Częściej niż nie, kiedy dostaję przerażenia, moje mieszkanie jest zaniedbane i wydaje się ciemne i opuszczone, podobnie jak mój nastrój. Zamiast dąsać się w całej tej negatywnej energii, poświęcam czas na oczyszczenie przestrzeni. Otwieram okna i zapalam światło. Palę kadzidełka lub zapalam świeczkę. Puszczam dobrą muzykę i składam pranie, które leży na moim łóżku od tygodnia. Zwykła zmiana mojej przestrzeni fizycznej powoduje ogromną zmianę mojego nastroju, a weekend zaczyna wydawać się nieco mniej zniechęcający.
2. Idź trzeźwy
Inną (mniej ekscytującą) taktyką jest rezygnacja z tego kieliszka wina. Chociaż miło jest zrelaksować się przy kieliszku taniego Sauvignon Blanc w piątkowy wieczór, stwierdzam, że moje przerażenie jest o wiele mniej intensywne, kiedy pomijam alkohol. Zamiast tego myślałem o sposobach leczenia siebie które nie zawierają alkoholu, jak pieczenie ciasteczek lub wypróbowanie nowego przepisu na obiad. Zgodnie z ogólną praktyką upewniam się, że sprawdzam siebie, zanim sięgnę po wino, zamiast nalewać kieliszek z przyzwyczajenia.
3. Stwórz Plan Weekendu
Poświęcam trochę czasu na ocenę, jak chcę, żeby wyglądał mój weekend. Czasami mam ochotę być towarzyskim motylem; innym razem chcę być trochę bardziej pustelnikiem. Przede wszystkim pragnę bardziej zrównoważonego weekendu, dlatego staram się zaplanować jeden dzień czasu dla siebie i jeden dzień czasu dla innych. Kiedy już mam w głowie plan weekendu, czuję się lepiej przygotowany do odpowiedniego dostosowania moich planów. Czasami oznacza to odrzucanie zaproszeń, którymi naprawdę nie jestem zainteresowany, a nawet anulowanie planów jeśli muszę.
Innym razem, jeśli mam ochotę na bycie towarzyskim, skontaktuję się z przyjacielem, którego nie widziałem od jakiegoś czasu, lub spędzę kilka godzin w domu mojej rodziny. Poruszanie się po uczuciach innych ludzi na temat tego, jak chcę spędzić czas w weekend, nie zawsze jest łatwe. Jednak ważniejsza jest dla mnie kontrola nad tym, jak spędzam czas, niż zaspokajanie pragnień innych.
4. Stwórz swój własny idealny weekend
Kiedy pracujesz od 9 do 17, łatwo jest uważać weekendy za pewnik, zapełniając kalendarze wydarzeniami i spotkaniami towarzyskimi, które nie przynoszą Ci radości. Ale weekend ma nas naładować i dać nam energię na nadchodzący tydzień. To znaczy, nawet Bóg potrzebował dnia na odpoczynek po stworzeniu wszechświata (przynajmniej tak słyszałem).
Ostatnio staram się przeformułować mój „idealny weekend”, tak aby nie opierał się na tym, co przeczytałem w książkach lub widziałem w filmach, ale na tym, co wydaje mi się właściwe. Dzięki tym nowym sposobom myślenia piątkowe wieczory stały się czymś, czego można się spodziewać, a nie strachem. Stały się przypomnieniem, że mam kontrolę nad własną narracją i że mogę być kimkolwiek jestem w danym momencie.
Czy odczuwasz weekendowy niepokój? Podziel się swoimi ulubionymi sposobami radzenia sobie z tym w komentarzach poniżej!
POWIĄZANE CZYTANIE
