Zanim oprogramowanie zostanie wysłane do użytku publicznego lub komercyjnego, programiści spędzają godziny na usuwaniu każdego błędu, a produkt pozostaje w zawieszeniu, dopóki wszyscy interesariusze nie będą usatysfakcjonowani.
Giganci oprogramowania z Doliny Krzemowej, tacy jak Google i Facebook, często dostarczają popularne produkty na rynek pomimo błędów o niskim priorytecie w ich oprogramowaniu. Inwestorzy i miliony lojalnych użytkowników będą tolerować aktualizacje oprogramowania i tymczasowe załamania w produktach oferowanych przez te firmy.
Większość firm programistycznych nie ma tego luksusu. Klienci chcą, aby produkty działały zgodnie z reklamą i słusznie są zaniepokojeni, jeśli istnieją nienaprawione luki w zabezpieczeniach.
Dlaczego umiejętności testowania są potrzebne?
Przy tak wielu dostępnych opcjach tworzenia oprogramowania klienci nie zastanawiają się dwa razy, zanim wyrzucą produkt, jeśli produkt śmierdzi zmarnowanym czasem i pieniędzmi. Firmy produkujące oprogramowanie muszą przeprowadzać rygorystyczne testy swoich produktów przed udostępnieniem ich klientom. Testy te dostarczają następujących informacji:
- Podkreślają różnice między pierwotną koncepcją a ostatecznym rezultatem.
- Weryfikują, czy oprogramowanie działa tak, jak zaplanowali projektanci.
- Oceniają cechy i jakość.
- Potwierdzają one, że produkt końcowy spełnia wymagania klienta.
Testowanie przebiega zgodnie ze ścisłym planem, aby zoptymalizować nakład pracy, czas i pieniądze, jednocześnie dostarczając interesariuszom niezbędnych informacji, aby posunąć produkt do przodu. Celem jest ułatwienie pozytywnego doświadczenia użytkownika końcowego poprzez dokładną analizę Zapewnienie jakości (QA). Biorąc pod uwagę wysokie stawki dla programistów, jednymi z nich są menedżerowie kontroli jakości najlepiej zarabiający w branży technologicznej. Testowanie zwykle obejmuje następujące kroki:
- Przeprowadź analizę wymagań, w której menedżerowie nakreślą plan wdrożenia odpowiedniej strategii testowania.
- Rozpocznij testy i przeanalizuj wyniki.
- Popraw wszelkie usterki i poddaj oprogramowanie testom regresji (system sprawdzający, czy program nadal działa po modyfikacjach).
- Utwórz raport zamknięcia testu, szczegółowo opisujący proces i wyniki.
Osoby fizyczne mogą zostać certyfikowanymi testerami oprogramowania za pośrednictwem BCS, The Chartered Institute for IT, ISTQB (Międzynarodowa Rada ds. Kwalifikacji Testowania Oprogramowania) oraz pytanie (Amerykańskie Towarzystwo Jakości).
Metody testowania oprogramowania
Testy czarno-białe to dwie podstawowe metody oceny zachowania i wydajności produktu. Testowanie czarnej skrzynki, zwane także testowaniem funkcjonalnym lub opartym na specyfikacji, koncentruje się na wynikach. Testerów nie interesują mechanizmy wewnętrzne. Sprawdzają tylko, czy oprogramowanie robi to, co do niego należy. Znajomość kodowania nie jest konieczna, a testerzy pracują na poziomie interfejsu użytkownika.
Testy białoskrzynkowe wykorzystują doświadczenie w kodowaniu jako część procedury testowej. Kiedy produkt zawiedzie, testerzy zagłębiają się w kod, aby znaleźć przyczynę. Twórcy oprogramowania zrobią to sami, ponieważ klienci oczekują, że sprawią, że produkt będzie działał. Testowanie białej skrzynki jest również określane jako testowanie „oparte na strukturze” lub „szklane pudełko”.
Testy statyczne sprawdzają kod źródłowy i wszelką towarzyszącą mu dokumentację, ale nie wykonują programu. Testy statyczne rozpoczynają się na wczesnym etapie rozwoju produktu, podczas procesu weryfikacji.
Testy dynamiczne używają różnych danych wejściowych, gdy oprogramowanie jest uruchomione, a testerzy porównują wyniki z oczekiwanym zachowaniem. Testowanie graficznego interfejsu użytkownika ocenia formatowanie tekstu, pola tekstowe, przyciski, listy, układ, kolory i inne elementy interfejsu. Testowanie GUI jest czasochłonne, a firmy zewnętrzne często przejmują to zadanie zamiast programistów.
Poziomy testu
Różne poziomy testowania służą do identyfikacji obszarów słabych i nakładających się w każdej fazie cykl życia wytwarzania oprogramowania. Poziomy testu to:
- Test jednostkowy
- Testy integracyjne
- Testowanie systemu
- Testy akceptacyjne
Podczas testów jednostkowych programiści testują najbardziej podstawowe części kodu, takie jak klasy, interfejsy i funkcje/procedury. Wiedzą, jak powinien reagować ich kod i mogą wprowadzać poprawki w zależności od danych wyjściowych.
Testy integracyjne są również znane jako testowanie „modułowe” lub „programowe”. Jest podobny do testów jednostkowych, ale zawiera wyższy poziom integracji. Moduły oprogramowania są testowane pod kątem defektów w celu weryfikacji ich działania. Testy integracyjne identyfikują błędy podczas integracji modułów. Różne metody testów integracyjnych obejmują „oddolne”, „odgórne” i „funkcjonalne przyrostowe”.
Testy systemowe testują komponenty projektu jako całości w różnych środowiskach. Testowanie systemu podlega metodzie czarnej skrzynki i jest jednym z końcowych testów w procesie. Określi, czy system jest przygotowany do spełnienia potrzeb biznesowych i użytkowników.
Zasadniczo istnieją dwa rodzaje testów akceptacyjnych. W testach alfa oprogramowanie jest wykonywane wewnętrznie w siedzibie programisty w symulowanym lub rzeczywistym środowisku. Oprogramowanie działa tak, jakby korzystali z niego użytkownicy końcowi na żywo. Programiści notują wszelkie problemy i zaczynają naprawiać błędy i inne problemy.
Również w ramach testów czarnoskrzynkowych, w testach akceptacyjnych, klienci testują oprogramowanie, aby dowiedzieć się, czy programista w pełni opracował program, aby pasował do ich pożądanych specyfikacji.
Testy beta, czyli testy terenowe, pozwalają klientom przetestować produkt na swoich stronach w rzeczywistych warunkach. Klienci mogą zaoferować grupie użytkowników końcowych możliwość przetestowania oprogramowania w wersji przedpremierowej lub beta. Testy beta mają na celu uzyskanie rzeczywistych opinii użytkowników, które są wysyłane do programisty.
Typy testów
Różne rodzaje testów oprogramowania mają na celu skupienie się na określonych celach. Inżynier testów i menedżer konfiguracji używają testów instalacji, aby upewnić się, że użytkownik końcowy może zainstalować i uruchomić program. Obejmuje takie obszary, jak pliki instalacyjne, lokalizacje instalacji i uprawnienia administracyjne.
Testy rozwojowe wdrażają szereg zsynchronizowanych strategii w celu wykrywania defektów i zapobiegania im. Obejmuje statyczną analizę kodu, wzajemne przeglądy kodu, identyfikowalność i analizę metryk. Celem jest ograniczenie ryzyka i oszczędność kosztów.
Doświadczenie użytkownika znajduje się w centrum uwagi dzięki testom użyteczności. Mierzy, jak łatwy w użyciu jest GUI. Sprawdza poprawność i efektywność funkcji oraz reakcje emocjonalne osób badanych.
Test poczytalności wskazuje, czy oprogramowanie jest warte czasu i kosztów, aby kontynuować dalsze testy. Jeśli jest zbyt wiele wad, bardziej agresywne testy nie zostaną przeprowadzone.
Testowanie poprawności jest przeprowadzane w fazie wydawania oprogramowania, gdzie przeprowadza się testy dymne, aby sprawdzić, czy oprogramowanie będzie działać wystarczająco, aby można je było przetestować.
Testy dymne ujawniają podstawowe awarie, które są na tyle poważne, że uniemożliwiają uwolnienie. Kiedy programiści testują nową kompilację, nazywa się to testem „weryfikacji kompilacji”. Gdy system przechodzi modyfikację, testy regresji monitorują nieoczekiwane zachowanie. Wskazuje niekorzystny wpływ na moduły lub komponenty.
Testerzy wprowadzają nieprawidłowe wpisy i rozpoznają zdolność oprogramowania do zarządzania nieoczekiwanymi danymi wejściowymi w testach niszczących. To pokazuje programistom, jak solidny jest program w zarządzaniu błędami.
Gdy sprzęt lub inne funkcje zawiodą, testy odzyskiwania pokazują, jak dobrze oprogramowanie może odzyskać i nadal działać.
Automatyzacja wykonuje funkcje, które są trudne do wykonania ręcznie. Testowanie polega na użyciu określonego oprogramowania do przeprowadzania testów i dostarczania danych na temat rzeczywistych i rzeczywistych wyników. oczekiwane rezultaty.
Oprogramowanie musi działać w różnych środowiskach komputerowych, więc testy zgodności sprawdzają, jak oprogramowanie reaguje na różne systemy. Na przykład programiści testują oprogramowanie z różnymi systemami operacyjnymi i przeglądarkami internetowymi.
Testy muszą być obszerne i uwzględniać wszystkie obawy klientów, w przeciwnym razie projekt szybko stanie się marnotrawstwem zasobów.
Testy wydajności sprawdzają wydajność oprogramowania w różnych scenariuszach. Gromadzone są informacje o responsywności, stabilności, alokacji zasobów i szybkości. W tym procesie ważną rolę odgrywają testy podrzędne, takie jak testy objętości, pojemności i skoków.
Testy bezpieczeństwa mierzą zdolność oprogramowania do ochrony bezpieczeństwa użytkowników. Funkcje autoryzacji, uwierzytelnianie, poufność, integralność, dostępność i niezaprzeczalność to przykłady funkcji, które należy przetestować.
Testy dostępności różnią się od testów użyteczności. Określa to, w jakim stopniu użytkownicy o różnych umiejętnościach mogą korzystać z oprogramowania.
Wyniki testów internalizacji i lokalizacji pokazują, w jaki sposób oprogramowanie może dostosować się do różnych języków i wymagań regionalnych. Obejmuje to dodawanie komponentów dla określonych lokalizacji i tłumaczenie tekstu.
