Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie „Co powinni zrobić pracownicy, jeśli menedżerowie ignorują ich skargi?” ponieważ odpowiedź zależy od tego, co rozumiesz przez ignorowanie i co rozumiesz przez narzekanie. Aby odpowiedzieć na te pytania, możesz użyć czterech rodzajów typowych skarg pracowników.
Ignorowanie vs. Nie można spełnić
Jeśli pójdziesz do swojego szefa i powiesz: „Proces, którego używamy do śledzenia zapasów, jest przestarzały i bezużyteczny”, a twój szef mamrocze coś i nie robi nic, aby naprawić proces inwentaryzacji, to jest ignorowanie Ty.
Ale jeśli złożysz tę samą skargę, a ona odpowie: „Wiem, ale aby zaktualizować system, potrzebujemy 200 000 USD, a finanse na to nie zezwolą”, nie ignoruje cię. Nie zmienia niczego, o co prosiłeś, ale nie ignoruje cię. W rzeczywistości odpowiedziała – może nie była to odpowiedź, którą chciałeś usłyszeć – ale zdecydowanie odpowiedziała.
Często ludzie zakładają, że jeśli szef nie zrobi tego, o co ich prosisz, zostaniesz zignorowany. Szefowie nie są zobowiązani do wprowadzania każdej zmiany sugerowanej przez pracownika, aw rzeczywistości często nie mogą z powodów, których nie chcesz lub nie chcesz zrozumieć.
Rodzaje skarg składanych przez pracowników
A teraz rozważ co to jest skarga. Istnieją cztery kategorie skarg, a w przypadku każdej kategorii należy zastosować inną taktykę, gdy zostanie się zignorowanym. Skargi pracownicze można zazwyczaj podzielić na skargi prawne, problemy procesowe, problemy związane z obciążeniem pracą i inne niespecyficzne skargi. Sposób podejścia do każdego z nich będzie się różnić.
Skargi prawne
Jeśli skarżysz się swojemu szefowi, że Jane molestuje cię seksualnie lub że Steve narusza przepisy OSHA, a twój szef nie rozpoczyna dochodzenia, musisz eskalować problem. Możesz zgłosić te problemy szefowi swojego szefa lub do dział kadr.
Wiele firm ma anonimową infolinię, na której można zgłaszać naruszenia prawa i również można to robić. Jeśli wybranie tej trasy nie rozwiąże problemu, zawsze możesz zgłosić to odpowiedniej agencji rządowej.
Pamiętaj jednak, że skarga na coś nie musi oznaczać naruszenia prawa. Na przykład, jeśli twój skarga o molestowanie seksualne o Jane brzmi: „Jane zaprosiła mnie na randkę” i to wszystko, twój szef nie ma nic innego do roboty, jak tylko powiedzieć „OK, dzięki”.
To naruszenie tylko wtedy, gdy Jane nie przyjmie odmowy lub potraktuje cię inaczej, ponieważ odmówiłeś. Podobnie to, co możesz postrzegać jako naruszenie przepisów rządowych, może w rzeczywistości nim nie być — często nie wiesz, co dzieje się za kulisami.
Przetwarzanie reklamacji
Wracając do przykładu procesu inwentaryzacji, który jest przestarzały. Uważasz, że można to zrobić lepiej. Jeśli po prostu powiesz: „Proces inwentaryzacji śmierdzi!” oczekuj, że twój przełożony będzie cię ignorował.
To nie jest właściwa skarga, to po prostu skomlenie. Jeśli przychodzisz do swojego przełożonego i mówisz: „Proces inwentaryzacji śmierdzi, więc myślę, że powinniśmy zrobić A, B i C”, to jest to uzasadniona skarga. Jeśli twój przełożony nie wdraża twoich sugestii, nie oznacza to, że cię ignoruje lub że twoja sugestia jest niewykonalna.
Często znasz tylko część systemu. Widzisz swoją rolę i to wszystko. Tak więc firma może nie wdrożyć twoich pomysłów, ponieważ, szczerze mówiąc, twoje pomysły nie będą działać - dla wszystkich stron i procesów, których to dotyczy. Albo kosztują za dużo. Albo po prostu nie chcą – i to też jest uzasadniony powód. Poważnie.
To może wydawać się śmieszne, ale tak nie jest. Firma nie jest w stanie wdrożyć wszystkiego, co sugerują pracownicy. Powiedziałeś, co do ciebie należało, zaoferowałeś rozwiązanie, a potem możesz to zostawić. To nie jest rodzaj sugestii, którą eskalujesz. Twój menedżer tego nie doceni i nie będziesz dobrze wyglądać.
Skargi dotyczące obciążenia pracą
Nie zakładaj, że twój kierownik dokładnie wie, co robisz przez cały dzień. Twój przełożony może nie wiedzieć, że jesteś całkowicie przeciążony, podczas gdy Twój współpracownik cały dzień ogląda filmy w YouTube.
Jeśli jesteś przepracowany, przedstaw to swojemu przełożonemu w ten sposób: „W tej chwili mam na talerzu A, B, C i D. Nie widzę żadnego rozsądnego sposobu, żeby zrobić je wszystkie do piątku. Które mają najwyższy priorytet?” Jeśli twój kierownik mówi: „Zrób to wszystko”, możesz poprosić o pomoc.
Jeśli twój menedżer nie oferuje żadnej pomocy lub cię ignoruje, musisz zrobić kilka kroków.
- Po pierwsze, oceń, czy naprawdę realistycznie podchodzisz do ilości pracy, którą masz. Czy też spędzasz zbyt dużo czasu na wygłupianiu się?
- Po drugie, ustal priorytety. Musisz dowiedzieć się, jakie jest najważniejsze zadanie i zrobić to w pierwszej kolejności.
- Po trzecie, zdecyduj, czy chcesz żyć tym życiem.
Nikt nie zmusza cię do pracy w określonym zawodzie. Jeśli obciążenie pracą nie pasuje do tego, jak chcesz żyć, zacznij szukać nowej pracy. Kiedy go znajdziesz, rzuć pracę i odejdź.
Pamiętaj jednak, że jeśli chcesz robić postępy w swojej karierze, prawdopodobnie nie zrobisz tego pracując 40 godzin tygodniowo. Osoby, które wspięły się na szczyt drabiny kariery, poświęcają zwykle dużo więcej godzin niż osoby na dole. W porządku, jeśli jesteś szczęśliwy tam, gdzie jesteś, ale nie narzekaj, że nie awansowałeś, kiedy wychodzisz nie później niż o 5:02 każdego wieczoru.
Inne rodzaje reklamacji
Obejmują one wszystko, od „Mój współpracownik śmierdzi” do „Nienawidzę swojej pracy”. To są skargi, których musisz przestać składać. Jeśli twój współpracownik śmierdzi, możesz albo bezpośrednio mu o tym powiedzieć („Nie bardzo wiem, jak to powiedzieć, ale zauważyłem, że możesz chcieć częściej brać prysznic”), albo pozwolić temu odejść.
Twój przełożony zauważył, że ta osoba również brzydko pachnie i nic nie zrobiła, więc zwrócenie się do przełożonego tak naprawdę niczego nie zmieni. Ponieważ „Nienawidzę swojej pracy”, twój szef nie chce tego słuchać. To nie jest konstruktywne, to tylko marudzenie. Znajdź nową pracę zamiast narzekać.
Podstawową zasadą reklamacji jest to, że jeśli możesz zaoferować rozwiązanie, możesz złożyć skargę. Inaczej to tylko jęczenie. Narzekanie na zasady, rozsądne obciążenie pracą lub złe nawyki współpracownika to tylko marudzenie. Jęczenie nie jest tak naprawdę tolerowane, a twój szef powinien cię ignorować.
————————————
Suzanne Lucas jest niezależną dziennikarką specjalizującą się w zagadnieniach związanych z zasobami ludzkimi. Prace Suzanne były prezentowane w publikacjach z notatkami, w tym Forbes, CBS, Business InsideR, i Yahoo.
