Czy często czujesz się jak oszust w środowisku zawodowym – tak jakby twoje osiągnięcia były raczej wynikiem szczęścia niż ciężkiej pracy i wrodzonych zdolności? Jeśli tak, być może cierpisz na syndrom oszusta, wzorzec myślenia, który sprawia, że nawet osoby osiągające wysokie wyniki są przekonane, że nie zasługują na swój sukces.
Syndrom oszusta jest powszechny. Badania pokazują, że 70% ludzi doświadczy jednego lub więcej incydentów tego zjawiska w ciągu swojego życia.
Jeśli zmagasz się teraz z poczuciem oszustwa, zrozumienie tego, co się dzieje, może pomóc.
Co to jest syndrom oszusta?
Pierwotnie ukuty jako „zjawisko oszusta”, syndrom został po raz pierwszy opisany przez dr Pauline R. Clance i dr Suzanne A. Imes w swoim artykule w czasopiśmie „The Impostor Phenomenon in High Achieving Women: Dynamics and Therapeutic Intervention”.
Clance i Imes wyjaśnili to zjawisko jako „wewnętrzne doświadczenie intelektualnej fałszywości” i stwierdzili, że jest ono szczególnie rozpowszechnione wśród kobiet osiągających wysokie wyniki. Clance przedstawił także inne cechy syndromu, w tym „Cykl oszusta”, w którym cierpiący reaguje na niepokój związany z projektem nadmiernym przygotowaniem lub zwlekaniem.
Późniejsze badania wykazały syndrom oszusta w prawie każdej grupie demograficznej. W przeglądzie literatury na temat syndromu oszusta z 2019 r. Znaleziono doniesienia o tym zjawisku u wszystkich płci. W przeglądzie stwierdzono ponadto, że zespół ten był powszechny u studentów rasy czarnej, azjatyckiej i latynoskiej. Na przykład, ze względu na skorelowane czynniki, takie jak depresja i poczucie winy ocalałego, czarnoskórzy studenci pierwszego roku, którzy zgłaszali częstą dyskryminację rasową, ale niską poziom stresu spowodowanego dyskryminacją miał wyższy poziom syndromu oszusta niż osoby, które zgłaszały wysoki poziom cierpienia z powodu dyskryminacji dyskryminacja. Jeśli chodzi o populacje zatrudnionych, syndrom impostora wykryto wśród profesjonalistów, w tym m.in pielęgniarki, księgowi, menedżerowie i nauczyciele.Niektóre badania wykazały, że uczucia oszusta zmniejszały się wraz z wiekiem; inne nie wykazywały żadnego wpływu na wiek.
Krótko mówiąc, można śmiało powiedzieć, że każdy może doświadczyć uczucia oszustwa. Ale to, że będziesz mieć mnóstwo towarzystwa, nie oznacza, że powinieneś zaakceptować swoją sytuację.
Pozostawienie tych uczuć może mieć negatywne konsekwencje dla twojej kariery, nie wspominając już o twoim zdrowiu psychicznym.
Dlaczego poczucie bycia oszustem może zaszkodzić twojej karierze
Chociaż nie znajdziesz syndromu oszusta wymienionego w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym chorób psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego Zaburzenia (DSM-5), badania wykazały, że zjawisko to często współistnieje z problemami psychologicznymi, takimi jak lęk, depresja i niskie poczucie własnej wartości. Jeśli cierpisz, prawdopodobnie nie będzie to nowina.
Lęk, depresja i problemy z poczuciem własnej wartości mają oczywiste negatywne konsekwencje dla twojej kariery. Na przykład osoby z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi często zgłaszają trudności z koncentracją i dotrzymywaniem terminów oraz mogą zgłaszać objawy, takie jak bóle głowy, zawroty głowy i rozstrój żołądka. A badania wykazały, że zarówno lęk, jak i depresja zwiększają ryzyko częstych i długotrwałych zwolnienie lekarskie.
Niska samoocena może również mieć negatywny wpływ na perspektywy kariery, po prostu ograniczając chęć do obrony.
W rozmowie z Harvard Business Review Joseph Weintraub, założyciel i dyrektor wydziału Babson Coaching for Program przywództwa i pracy zespołowej mówi: „Nie możesz zakładać, że organizacja zatroszczy się o ciebie tylko dlatego, że wykonujesz dobra robota. Potrzebny jest pewien stopień autopromocji. Jeśli [nie] poprosisz, nie dostaniesz”.
Jak możesz stwierdzić, czy masz syndrom oszusta?
Czy czytałeś ten artykuł i kiwałeś głową w uznaniu za każdy objaw syndromu oszusta? Poczucie oszustwa – sprawdź. Strach przed wykryciem – sprawdź. Problemy z poczuciem własnej wartości i/lub depresja lub niepokój — sprawdź. Jeśli tak, prawdopodobnie chciałbyś uzyskać ostateczną diagnozę i kilka wskazówek, jak pokonać syndrom oszusta lub przynajmniej nie dopuścić, by wykoleił on Twoją karierę.
Niestety, ostateczna diagnoza może być trudna do ustalenia, ponieważ zespół oszusta nie jest uznaną chorobą ani zaburzeniem. Nawet dr Pauline Clance, która ukuła termin „zjawisko oszusta” i stworzyła test, z którego mogą korzystać badani w celu wykrycia cech własności intelektualnej, ostrzega na swojej stronie, że „wyniki [t]estu nie są oficjalne diagnoza."
Jeśli jednak jesteś ciekawy i chcesz zmusić się do liczenia się z poczuciem oszustwa, test Clance'a, zwany Clance Impostor Phenomenon Scale (CIPS), to dobre miejsce na początek.
Najważniejsze jest to, że musisz ustalić, czy postrzeganie swoich umiejętności utrudnia rozwój zawodowy.
CIPS może ci w tym pomóc lub być może będziesz w stanie zauważyć wzorzec w swojej karierze i podjąć kroki w celu poprawy swojej sytuacji.
Jak przezwyciężyć wątpliwości i osiągnąć sukces
Jest jedna rzecz, która prawdopodobnie nie pomoże ci pokonać syndromu oszusta, a jest nią powtarzający się sukces. Dlaczego? Ponieważ badania wykazały, że „oszuści” zwykle nie przypisują swojego sukcesu swoim umiejętnościom. Jeśli zareagowali na swój niepokój związany z projektem nadmiernym przygotowaniem, mogą nawet powiązać swoje osiągnięcie ze swoim perfekcjonizmem, napędzając w ten sposób cykl.
Co pomoże ci poradzić sobie z poczuciem, że jesteś oszustem? Naukowcy i eksperci zidentyfikowali kilka strategii, które mogą być skuteczne:
1. Znajdź wsparcie społeczne
Jedno z badań sugeruje, że lekarstwem na uczucie oszustwa może być spojrzenie poza najbliższe otoczenie.
Naukowcy z Brigham Young University odkryli, że kiedy badani studenci kontaktowali się z rodziną i przyjaciółmi poza ich programem akademickim, „ich zmniejszyło się postrzeganie impostoryzmu”. Z kolei ci, którzy we własnym programie szukali wsparcia społecznego u innych uczniów, często czuli się gorzej lepszego.
2. Dokonaj drobnych zmian, aby przeformułować swoje myślenie
Dr Suzanne Imes poinformowała, że pomaga swoim klientom przerwać błędne koło, przeformułowując ich myśli poprzez stopniowe zmiany — na przykład poświęcając projektowi osiem godzin zamiast 10.
„Przesądy należy zmieniać bardzo stopniowo, ponieważ są tak silne” – mówi Amerykańskiemu Towarzystwu Psychologicznemu.
3. Uznaj, że wielu z nas od czasu do czasu czuje się oszustami
Słynni ludzie sukcesu, od Johna Steinbecka po sędziego Sądu Najwyższego Sonię Sotomayor, zgłaszali objawy syndromu oszusta.Steinbeck napisał w swoim dzienniku: „Nie jestem pisarzem. Oszukuję siebie i innych ludzi”.Sotomayor nazwał to zjawisko po imieniu, mówiąc: „Nie jestem klasycznym syndromem oszusta, ponieważ Mam tę początkową niepewność, ale jestem w stanie wyjść poza to i udowodnić sobie, że to źle”.
I być może jest to najlepsza rzecz, jaką można wynieść z analizy własnych uczuć: często zdarza się, że od czasu do czasu czujemy się jak fałszywi. Umiejętność poradzenia sobie z tymi wątpliwościami i kontynuowania pracy jest tym, co wyróżni Cię spośród rówieśników.
