Pomimo zatrudniania stosunkowo niewielkiego proc praktykujący prawnicy, “Wielkie Prawo” pojawia się w powszechnej wyobraźni — i w umysłach przyjeżdżających studentów prawa, którzy aspirują do chodzenia po jego prestiżowych (i wysoko płatnych) salach. Zanim przejdziemy do szczegółów, jak zdobyć pracę w BigLaw, porozmawiajmy o kilku podstawach — jak w ogóle działają te firmy?
Podstawy BigLaw
Kiedy mówimy o „BigLaw”, mówimy o firmach na Lista AmLaw 200 z kilkoma przypadkowymi wartościami odstającymi. Firmy te mają zwykle siedziby w dużych miastach, zwłaszcza w Nowym Jorku i Waszyngtonie, i mogą zatrudniać tysiące prawników w biurach na całym świecie. Niektóre z największych biur mogą zatrudniać ponad 1000 prawników.
Tradycyjnie duże firmy prawnicze miały dwóch szczebli prawników: wspólników i współpracowników. Pokolenie lub dwa lata temu podstawowe oczekiwanie było takie, że jeśli uda ci się zostać zatrudnionym jako współpracownik i wykonasz kompetentną pracę 8-10 lat (daj lub weź), zostałbyś wspólnikiem kapitałowym, co oznacza, że byłbyś współwłaścicielem firmy i miałbyś udział w zyski. Partnerzy rzadko się przemieszczali, a ludzie rzadko pracowali w wielu firmach w trakcie kariery.
Jak wszystko zmieniło się w latach 80
Całe to szlachetne zachowanie zmieniło się w latach 80., kiedy po raz pierwszy opublikowano listy AmLaw, wymieniające „zyski na partnera” w największych firmach w kraju. Nagle każdy miał kartę wyników i — co nie było zaskoczeniem — odnoszący sukcesy partnerzy w firmach o stosunkowo niższych stawkach zaczęli przenosić się do firm o wyższym PPP.
Tak więc powstanie „przesunięcia bocznego”, przejścia na poziomie partnerstwa z jednej firmy do drugiej. Tymi, którzy najprawdopodobniej byli w stanie wykonać takie ruchy, byli „zaklinacze deszczu” (ludzie, którzy sprowadzali klientów i, stąd pieniądze) z dużą „przenośną księgą biznesową” (co oznacza, że ich klienci pójdą za nimi do nowego solidny).
Kiedy zyski na partnera stały się ważnym wskaźnikiem (i ważnym sposobem utrzymywania najbardziej produktywnych partnerów każdej firmy), BigLaw opracował inne techniki nadmuchania PPP. Najważniejszym z nich było zatrudnianie większej liczby współpracowników (w celu zwiększenia dźwigni) i zmniejszanie procentu współpracownikami, którzy przeszli na partnerów (zapewniając w ten sposób duży kawałek tortu dla każdego partner).
Partner niekapitałowy
Firmy stworzyły również nowy typ „partnera nieudziałowego” (czasami nazywanego „of-advice”), który zasadniczo jest gloryfikowaną rolą starszego współpracownika z wynagrodzeniem, ale bez udziału w zyskach. Aha, i presja na wystawianie rachunków za coraz większą liczbę godzin — zważywszy, że firmy zazwyczaj otrzymują wynagrodzenie za godzinę — rosła coraz bardziej, aby zapewnić wystarczającą ilość pieniędzy na hojną wypłatę dla partnera.
Łącząc te trendy, dość łatwo zrozumieć, dlaczego duże firmy prawnicze nie mają najlepszej reputacji jako świetne miejsca pracy. Tradycyjna marchewka (partnerstwo) stała się wysoce nieprawdopodobna, nawet dla niezwykle utalentowanych i zdeterminowanych współpracowników, którzy co roku przybywają do BigLaw.
Zwiększanie wymagań dotyczących rozliczanych godzin pracy sprawia, że sama praca staje się coraz bardziej nieludzka, a szanse na równowagę między życiem zawodowym a prywatnym są niewielkie. A ponieważ bardzo niewielu współpracowników ma jakąkolwiek perspektywę awansu do partnerstwa, zachętę do tego inwestowanie w mentoring i szkolenia (tradycyjne powody do przyjęcia pracy BigLaw) są znaczące zmniejszone.
Energiczne konkursy na stanowiska BigLaw
A jednak… co roku studenci prawa z całego kraju zaciekle rywalizują o stanowisko w BigLaw! Jeśli weźmiesz pod uwagę średnie zadłużenie z tytułu kredytu studenckiego w szkole prawniczej i a Wynagrodzenie początkowe 160 000 USD plus premia, nie jest szczególnie zaskakujące, że firmy mają do wyboru wielu potencjalnych współpracowników.
Jeśli myślisz, że chcesz dostać pracę w BigLaw, poznaj podstawy rozmów kwalifikacyjnych na terenie kampusu, jak uzyskać oddzwonienie, jak zdobyć letnią ofertę, jak uzyskać ofertę powrotu po programie letnim i alternatywne sposoby zatrudnienia (bez udziału w letnim programie stowarzyszonym).
