Przysięga wojskowa składana w momencie przyjęcia do wojska jest następująca:
„Ja, ____________, uroczyście przysięgam (lub potwierdzam), że będę wspierać i bronić Konstytucji Stanów Zjednoczonych przed wszystkimi wrogami, zagranicznymi i krajowymi; że będę miał prawdziwą wiarę i wierność temu samemu; oraz że będę posłuszny rozkazom Prezydenta Stanów Zjednoczonych i rozkazom mianowanych nade mną funkcjonariuszy, zgodnie z przepisami i Jednolitym Kodeksem Sprawiedliwości Wojskowej. Tak mi dopomóż Bóg"
Zwróć uwagę na przysięgę, która brzmi: „Będę posłuszny rozkazom Prezydenta Stanów Zjednoczonych…”, ale Kodeks Jednolity Artykuł 90 wymiaru sprawiedliwości wojskowej (UCMJ) stanowi, że personel wojskowy musi przestrzegać „zgodnych z prawem rozkazów swoich”. znakomity. Obowiązek i obowiązek stosowania się do zgodnych z prawem poleceń nie tworzy szarej strefy do dyskusji. Ale czy członek wojska ma obowiązek NIEPOSŁUCHAĆ „niezgodnych z prawem rozkazów”, w tym poleceń wydanych przez starszych oficerów, Sekretarza Obrony, a nawet Prezydenta Stanów Zjednoczonych? UCMJ faktycznie chroni żołnierza w tej sytuacji, gdyż ma on moralny i prawny obowiązek wynikający z Konstytucji i nieposłuszeństwa niezgodnym z prawem rozkazom i osobom je wydającym. Muszą to być mocne przykłady bezpośredniego naruszenia Konstytucji i UCMJ, a nie własnej opinii żołnierza.
Dyscyplina i skuteczność wojskowa budowane są na fundamencie posłuszeństwa rozkazom. Rekrutów uczy się natychmiastowego i bezwarunkowego wykonywania poleceń przełożonych już od pierwszego dnia obozu rekrutacyjnego.
Zgodne z prawem zamówienia
Żołnierze, którzy nie zastosują się do zgodnych z prawem poleceń wydawanych przez przełożonych, ryzykują poważnymi konsekwencjami. Artykuł 90 Jednolitego Kodeksu Sprawiedliwości Wojskowej (UCMJ) określa przestępstwo umyślnego nieposłuszeństwa członka wojska lub przełożonego. Artykuł 91 obejmuje umyślne nieposłuszeństwo przełożonemu podoficerowi lub chorążemu. Artykuł 92 określa, co stanowi przestępstwo nieposłuszeństwa jakiemukolwiek zgodnemu z prawem porządkowi (w rozumieniu tego artykułu nieposłuszeństwo nie musi być „umyślne”).
Artykuły te wymagają posłuszeństwa LEGALNY Zamówienia. Nie tylko nie należy zastosować się do niezgodnego z prawem polecenia, ale wykonanie takiego polecenia może skutkować wszczęciem postępowania karnego. Sądy wojskowe od dawna utrzymują, że żołnierze ponoszą odpowiedzialność za swoje czyny, nawet jeśli wykonują rozkazy.
„Wykonywałem tylko rozkazy. "
"Wykonywałem tylko rozkazy” był bezskutecznie stosowany jako obrona prawna w setkach spraw (prawdopodobnie przede wszystkim przez nazistowskich przywódców przed trybunałami w Norymberdze po II wojnie światowej).
Pierwszy odnotowany przypadek a Wojsko Stanów Zjednoczonych funkcjonariusz posługujący się „Wykonywałem tylko rozkazy„obrona sięga roku 1799. Podczas wojny z Francją Kongres uchwalił ustawę zezwalającą na przejmowanie statków zmierzających do dowolnego francuskiego portu. Jednakże, gdy prezydent John Adams wystawiał nakaz autoryzacji, napisał, że statki Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych są upoważnione do przejmowania każdego statku zmierzającego do portu francuskiego lub wypływającego z portu francuskiego. Zgodnie z instrukcjami Prezydenta kapitan Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych przejął duński statek ( Latająca ryba), który płynął z portu francuskiego. Właściciele statku pozwali kapitana marynarki wojennej do Sądu Morskiego Stanów Zjednoczonych za wtargnięcie. Wygrali, a Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych podtrzymał decyzję. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł, że dowódcy Marynarki Wojennej „działają na własne ryzyko”, wykonując rozkazy prezydenta, gdy są one nielegalne.
Wojna w Wietnamie dostarczyła amerykańskim sądom wojskowym więcej spraw „Wykonywałem tylko rozkazy„obrona niż jakikolwiek poprzedni konflikt. Decyzje wydane w tych sprawach potwierdziły, że wykonywanie poleceń w sposób ewidentnie niezgodny z prawem nie stanowi skutecznej obrony przed postępowaniem karnym.
W Stany Zjednoczone przeciwko Keenana, oskarżony (Keenan) został uznany za winnego morderstwa po tym, jak wykonał rozkaz zastrzelenia i zabicia starszego obywatela Wietnamu. Wojskowy Sąd Apelacyjny stwierdził, że „nie ma uzasadnienia dla czynów dokonywanych na podstawie rozkazów, jeżeli nakaz był tego rodzaju, że człowiek o zdrowym rozsądku i zrozumieniu wiedziałby, że jest on nielegalny.(Co ciekawe, żołnierz, który wydał rozkaz Keenanowi, kapral Luczko, został uniewinniony ze względu na niepoczytalność).
Prawdopodobnie najsłynniejszy przypadek „Wykonywałem tylko rozkazyobrona była przed sądem wojskowym porucznika Williama Calleya za jego udział w masakrze w My Lai 16 marca 1968 roku. Sąd wojskowy odrzucił argument Calleya o podporządkowaniu się rozkazom przełożonych. 29 marca 1971 roku Calley został skazany za morderstwo z premedytacją i skazany na dożywocie.
Jednak publiczne oburzenie w Stanach Zjednoczonych po tym szeroko nagłośnionym, kontrowersyjnym procesie było tak duże, że prezydent Nixon udzielił mu ułaskawienia. Calley spędził 3,5 roku w areszcie domowym w Fort Benning w stanie Georgia, gdzie ostatecznie sędzia federalny nakazał jego zwolnienie.
W 2004 r. wojsko wszczęło procesy przed sądami wojskowymi przeciwko kilku żołnierzom rozmieszczonym w Iraku za znęcanie się nad więźniami i zatrzymanymi. Kilku członków twierdziło, że wykonywali jedynie rozkazy urzędników wywiadu wojskowego. Niestety (dla nich) ta obrona nie działa. Znęcanie się nad więźniami jest przestępstwem zarówno w świetle prawa międzynarodowego, jak i Jednolitego Kodeksu Sprawiedliwości Wojskowej (patrz artykuł 93 – Okrucieństwo i maltretowanie).
Być posłusznym, czy nie być posłusznym?
Zatem słuchać czy nie słuchać? To zależy od zamówienia. Członkowie wojska sprzeciwiają się rozkazom na własne ryzyko. Wykonują także polecenia na własne ryzyko. Nakaz popełnienia przestępstwa jest niezgodny z prawem. Nakaz pełnienia służby wojskowej, niezależnie od tego, jak niebezpiecznej, jest zgodny z prawem, o ile nie wiąże się z popełnieniem przestępstwa.
