Większość autorów i redaktorów wie, że kiedy podchodzą do publikacji z napisanym przez siebie artykułem zgodnym ze specyfikacją, może nie zostać ona od razu zaakceptowana. Mówiąc najprościej, oznacza to, że piszesz coś do publikacji bez gwarancji – dorozumianej lub wyraźnej – że publikacja kupi od ciebie pracę, gdy skończysz pisać. Zasadniczo, jako pisarz, spekulujesz, że ktoś da ci szansę, i ryzykujesz. Termin „na zamówienie” w przypadku pisarzy oznacza spekulację lub hazard w związku z rezerwacją koncertu.
Pisanie fikcji według specyfikacji
Pisanie według specyfikacji jest tak powszechnym standardem w pisarstwie beletrystycznym, że niewielu pisarzy w ogóle myśli o tym, że właśnie to robią. Jeżeli redaktor nie kupi tego artykułu, to dla ciebie, pisarza, będzie to wielkie rozczarowanie. Jednakże jako pisarz nigdy nie przyjmujesz odmowy i robisz to, co robi każdy inny autor fikcji, wpychasz swoją historię do innej koperty i wysyłasz do następnego redaktora w kolejce.
Będziesz powtarzał ten proces, dopóki historia nie zostanie kupiona lub nie zabraknie redaktorów, do których możesz się zwrócić. Stosunkowo rzadko zdarza się, aby opowieść fikcyjna była tak specyficzna dla danego rynku, że nie można jej było sprzedać gdzieś indziej, zwłaszcza jeśli chcesz dokonać drobnych poprawek pomiędzy próbami uzyskania opublikowany.
Literatura faktu
Pisanie literatury faktu to zupełnie inna gra, ponieważ często jest bardzo specyficzna dla konkretnego rynku. Jako hipotetyczny przykład załóżmy, że piszesz utwór dla Kwartalnik dotyczący egzotycznych błędów —magazyn tworzony przez i dla miłośników egzotycznych owadów. Istnieje nieco mniejszy rynek wtórny dla produkowanej przez Ciebie części. Oczywiście można nadać temu charakter „ogólny” lub „populistyczny” i rozszerzyć swój rynek na ogród rynek szkodników, lasów tropikalnych lub zbieraczy owadów, ale nadal mówisz o ograniczonym zastosowaniu artykuł.
Dlatego na niektórych rynkach pisanie na temat literatury faktu jest bardziej ryzykowną propozycją. Właśnie dlatego proces składania wniosków w przypadku większości rynków literatury faktu ma na celu zmniejszenie ryzyka zarówno dla autorów, jak i redaktorów.
Autorzy literatury faktu rozpoczynają proces przesyłania od zapytania wyjaśniającego ich pomysł na historię oraz wszelkie wcześniej opublikowane klipy z historiami, które są zsynchronizowane z proponowaną historią. Redaktor przygląda się pomysłom na historię i klipom i próbuje określić, czy pasujesz do tej historii. Jeśli redaktor uzna, że jesteś godny, otrzymasz kontrakt na napisanie historii za uzgodnioną opłatą. Jeśli masz kontrakt na napisanie opowiadania, a artykuł zostanie uznany za nie do przyjęcia lub nie zostanie wyemitowany z innego powodu, najprawdopodobniej otrzymasz coś, co nazywa się „opłata za zabicie.” Opłaty za zabicie to płatności wysyłane do autora i zazwyczaj stanowią jedynie procent uzgodnionej ceny.
Niezależny pisarz
Dopóki nie dojdziesz do pewnego momentu w swojej karierze niezależnego strzelca, kiedy redaktorzy z wyprzedzeniem proszą cię o pracę, zakłada się, że wszystko – a przynajmniej krótka powieść – jest napisane według specyfikacji.
W przypadku niezależnego pisania literatury faktu kwestia oceny ryzyka i korzyści. Jeśli nagrody mają sens dla ciebie jako pisarza, być może warto zaryzykować i stworzyć coś, co będziesz w stanie sprzedać. Cokolwiek robisz, upewnij się, że dobrze rozumiesz, co robisz i dlaczego oraz jakie są dla ciebie zalety i wady.
Jest rzeczą oczywistą, że przed przesłaniem jakiejkolwiek pracy do publikacji należy zapoznać się z rodzajem prac, jakie ona publikuje. Przesyłaj do publikacji wyłącznie prace, które są zgodne z przeznaczeniem i w jak największym stopniu odzwierciedlają ich głos i styl.
