Rząd Stanów Zjednoczonych utrzymuje dla swoich pracowników dwa systemy emerytalne — federalny system emerytalny pracowników i system emerytalny służby cywilnej. Systemy emerytalne są powszechne na wszystkich szczeblach władzy. Pracownicy, a często także pracodawcy, wpłacają pieniądze na pracownicze fundusze emerytalne, a emeryci czerpią z systemu miesięczne dochody.
Istnieje kilka istotnych różnic pomiędzy tymi dwoma systemami.
CSRS nie jest już opcją
Wszystko pracownicy federalni miał możliwość konwersji z CSRS na FERS, kiedy FERS został utworzony po raz pierwszy w 1987 roku. Teraz wszyscy pracownicy federalni są automatycznie zapisani do FERS – nie mają możliwości wyboru CSRS.
Nie można tak powiedzieć NIE pracownicy federalni mają jednak CSRS. CSRS jest nadal dostępny dla pracowników federalnych, którzy byli w systemie CSRS przed 1987 rokiem i którzy zdecydowali się pozostać w CSRS, zamiast przejść na FERS. Ich świadczenia nie ustały wraz z wprowadzeniem FERS.
FERS ma w pełni odnieść sukces CSRS, gdy beneficjenci CSRS w końcu wymrą.
Jeden komponent vs. Trzy komponenty
CSRS powstał 1 stycznia 1920 roku i jest to klasyk Plan emerytalny podobne do tych, które powstały w tym samym okresie wśród związków zawodowych i dużych przedsiębiorstw. Pracownicy wpłacają określony procent swojego wynagrodzenia. Po przejściu na emeryturę otrzymują rentę wystarczającą do utrzymania poziomu życia podobnego do tego, jakiego doświadczyli w latach pracy.
Zakładając, że pracownik przepracował co najmniej 30 lat w służbie federalnej, świadczenie CSRS jest na ogół wystarczające, aby zapewnić komfortowy tryb życia nawet bez ubezpieczenia społecznego ani jakichkolwiek oszczędności emerytalnych. Jest indeksowana pod kątem inflacji.
Pracownik FERS otrzymuje mniejszą emeryturę, która nie ma na celu samodzielnego sfinansowania jego emerytury. Oprócz programu emerytalnego otrzymuje także plan oszczędnościowy i ubezpieczenie społeczne, które finansuje jego emeryturę.
Plan oszczędnościowy jest podobny do planu 401 (k), więc możliwe jest, że pracownikowi FERS nie uda się przejść na emeryturę, jeśli nie będzie efektywnie realizować planu. Jednak posiadanie TSP zapewnia pracownikom FERS większą kontrolę i elastyczność w zakresie planów emerytalnych. Pracownicy FERS zazwyczaj przechodzą na emeryturę z dwukrotnie większymi oszczędnościami, jakie gromadzą pracownicy CSRS, chociaż pracownicy CSRS rzeczywiście mają wyższe świadczenia emerytalne.
Korekty kosztów utrzymania
Starsi pracownicy, którzy przeszli CSRS, od początku otrzymywali korekty kosztów utrzymania. Korekta FERS jest bardziej skąpa i niedostępna, dopóki pracownik nie osiągnie wieku 62 lat. COLA jest równoważna tej przyznawanej emerytom wojskowym i beneficjentom Ubezpieczenia Społecznego.
Świadczenia dla niepełnosprawnych
Powszechnie przyjmuje się, że plan FERS ma tutaj przewagę, przynajmniej w przypadku pracowników, którzy przepracowali 18 miesięcy. Świadczenia są nieco wyższe i oczywiście pracownicy CSRS na ogół nie są uprawnieni do renty inwalidzkiej z Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ nie mają wystarczających kredytów z Ubezpieczeń Społecznych.
Korzyści dla ocalałych
Osoby pozostałe przy życiu po pracownikach CSRS są uprawnione do renty rodzinnej w wysokości 55% początkowego niezmniejszonego świadczenia CSRS. W przypadku osób, które przeżyły FERS, odsetek ten spada do 50%.Po 10% zniżki. Jednakże osoby pozostałe przy życiu w ramach FERS zazwyczaj otrzymywałyby również rentę rodzinną z Ubezpieczenia Społecznego i prawdopodobnie odziedziczyłyby również resztę pozostałą w planach oszczędnościowych.
Wielkość płatności rentowych
Ponieważ FERS składa się z trzech elementów, każdy z nich oferuje emerytom mniej pieniędzy. Wypłata renty dla emerytów CSRS ma być ich jedynym dochodem, podczas gdy emeryci FERS mają rentę, plan oszczędzania oszczędnościowego i świadczenia z Ubezpieczeń Społecznych.
Zasady planu oszczędzania oszczędnościowego
Rząd USA wpłaca kwotę równą 1% składki każdego pracownika FERS na jego konto oszczędnościowe. Pracownicy FERS mogą wpłacać więcej, a rząd USA dopłaca te składki do pewnego procentu.
Pracownicy CSRS mogą uczestniczyć w planie oszczędzania oszczędnościowego, ale jeśli tak zdecydują, nie otrzymają żadnych dodatkowych pieniędzy od rządu federalnego. Ten 1% pomaga rządowi zapewnić pracownikom FERS emeryturę porównywalną z emeryturą pracowników CSRS. Nabywa się je po trzech latach pracy i nie zamyka się automatycznie po przejściu na emeryturę, co wymusza transfer środków.
Kwota pobrana z wynagrodzeń
Pracownicy CSRS wpłacają do systemu od 7% do 9% swoich wynagrodzeń. Należy jednak zauważyć, że pracownicy FERS wnoszą porównywalną kwotę, jeśli do całkowitej składki uwzględni się Ubezpieczenie Społeczne. Pracownicy federalni zatrudnieni przed 2012 r. lub w jego trakcie wnoszą 8%, a pracownicy zatrudnieni po 2012 r. – 3,1%.
Stawka podatku na ubezpieczenie społeczne, zwana także ubezpieczeniem na wypadek starości, ubezpieczeniem dla osób pozostałych przy życiu i inwalidztwem, w skrócie OASDI, wynosi 5,3%. Pracownicy FERS mogą wnieść większy wkład do planu, jeśli tak zdecydują, korzystając z planu oszczędnościowego.
Najwcześniejszy wiek emerytalny
Pracownicy CSRS mogą przejść na emeryturę już w wieku 55 lat, natomiast pracownicy FERS, którzy rozpoczęli karierę w 1970 r. lub później, muszą poczekać do wiek 57. Starsi pracownicy FERS mogą odchodzić na emeryturę nieco wcześniej, w zależności od tego, kiedy rozpoczęli karierę zawodową.
Konkluzja
Teraz, gdy nie można już wybierać świadczeń CSRS, nie jest już konieczne rozważanie wszystkich za i przeciw. Może jednak pomóc w nieco skuteczniejszym zaplanowaniu emerytury, jeśli przepracujesz 30 lat, ale nie jesteś jeszcze gotowy na emeryturę.
