Można wiele powiedzieć na temat terapeutycznego działania kontaktu z końmi. Logicznym kolejnym krokiem dla kogoś, kto odniósł korzyść z przebywania w towarzystwie koni przez całe życie, jest chęć przekazania tego daru swoim społecznościom. Ale jak najlepiej się do tego zabrać? Porozmawiajmy o tym. Oto kilka podstawowych rad: Rozpoczęcie terapeutycznego programu jazdy konnej wymaga odpowiedniego planowania, rekrutacji wykwalifikowanego personelu i wolontariuszy oraz specjalnych wysiłków w zakresie zbierania funduszy. Teraz zagłębmy się nieco głębiej.
Doświadczenie
Pierwszym krokiem, jaki należy wykonać przed rozpoczęciem własnego programu jazdy konnej terapeutycznej, jest zysk praktyczne doświadczenie poprzez wolontariat w uznanym terapeutycznym ośrodku jeździeckim. Nic nie zastąpi poznania tajników programu terapeutycznego poprzez uczestnictwo. Możesz także znaleźć mentora w ustalonym programie, który pomoże Ci w planowaniu programu.
Lokalizacja
Ważne jest, aby terapeutyczny ośrodek jeździecki był w pełni dostępny dla niepełnosprawnych fizycznie dorosłych i dzieci. Obiekt powinien posiadać stodoły przystosowane dla osób niepełnosprawnych, łazienki i parkingi.
Ze względów bezpieczeństwa ujeżdżalnia powinna być całkowicie ogrodzona, na wypadek gdyby koń niespodziewanie uciekł. Idealna jest arena zadaszona lub kryta, ponieważ sesje będą mogły odbywać się pomimo niesprzyjających warunków pogodowych.
Względy prawne
Jeśli Twój program terapeutyczny może kwalifikować się do statusu organizacji non-profit (znanej również jako status zwolniony z podatku 501(c)(3), darczyńcy będą mogli odpisać swoje datki pieniężne, materiały i inne prezenty. Po wypełnieniu odpowiednich dokumentów w Urzędzie Skarbowym uzyskanie statusu organizacji non-profit może zająć od trzech do sześciu miesięcy (lub dłużej).
Należy również sprawdzić, czy w Twoim mieście i stanie wymagane są licencje. Aby móc prowadzić ośrodek jazdy konnej, konieczne może być uzyskanie pozwolenia na prowadzenie działalności i złożenie dodatkowych formularzy.
Ubezpieczenie
Ważne jest, aby uzyskać polisę ubezpieczeniową obejmującą odpowiedzialność i inne potencjalne potrzeby. Ubezpieczenie chroni Cię, jeśli ktoś zostanie zraniony przez zwierzę lub w jakikolwiek inny sposób zraniony na terenie obiektu.
Zbiórki funduszy i darowizny
Darowizny od społeczności są jednym z głównych źródeł dochodu terapeutycznych programów jazdy konnej. Darczyńcy powinni mieć dostęp do strony internetowej i biuletynu e-mailowego, aby pokazać, co udało się osiągnąć dzięki ich wsparciu. Ważne jest, aby przesyłać podziękowania za darowizny i prowadzić szczegółową dokumentację wszystkich wpłat.
Inne opcje zbierania funduszy mogą obejmować ubieganie się o finansowanie z dotacji i darowizn, organizowanie wydarzeń charytatywnych (takich jak kolacja, pokaz mody lub pokaz sztuki), zadawanie pytań lokalnym firmy do zostania oficjalnymi sponsorami programu, zabiegania o rozgłos w mediach i sprzedaży niestandardowych przedmiotów, takich jak koszulki i czapki z nazwą i logo grupy.
Darowizny w postaci towarów i usług są często równie ważne jak wkłady finansowe. Firmy paszowe mogą dostarczać konie produkty po obniżonych cenach lub bezpłatne. Lokalni fotografowie zwierząt domowych mogą zgodzić się na przekazanie zdjęć koni i jeźdźców do Twojej witryny internetowej lub broszur.
Konie i sprzęt
Ważne jest, aby znaleźć odpowiednie konie, które są „odporne na bomby”, co oznacza, że nie dają się łatwo przestraszyć nagłymi gestami lub dźwiękami. Konie będą musiały poradzić sobie z wieloma nieoczekiwanymi ruchami i dźwiękami wydawanymi przez jeźdźców i personel pomocniczy, dlatego kluczowe znaczenie ma stała postawa. Konie powinny również mieć płynny chód i być dobrze wyszkolone dla jeźdźców na poziomie początkującym.
Niezbędny będzie cały zwykły sprzęt (taki jak siodła, podkładki pod siodła i uzdy) oraz sprzęt ochronny (kaski jeździeckie zatwierdzone przez ASTM/SEI). Bloki montażowe, rampy lub automatyczne podnośniki są bardzo przydatne, gdy pomagają jeźdźcom wspinać się na siodełko.
Certyfikat Instruktora
Najbardziej znaczący orzecznictwo grupą instruktorów jazdy konnej terapeutycznej jest Professional Association of Therapeutic Horsemanship International (ŚCIEŻKA), wcześniej znane jako North American Riding for the Handicapped Association (NARHA). Instruktorzy PATH posiadają trzy poziomy certyfikacji: Registered, Advanced i Master. Istnieje 3500 instruktorów jazdy konnej PATH i 30 000 wolontariuszy, którzy obecnie służą ponad 42 000 uczniów na całym świecie.
Inne programy certyfikacji instruktorów jazdy konnej terapeutycznej obejmują programy Certyfikowanego Stowarzyszenia Jeźdźców (Instruktor Jeźdźców Niepełnosprawnych), Jazda dla Osób Niepełnosprawnych (instruktor), Pennsylvania Council for Therapeutic Horsemanship (instruktor), British Horse Society (starszy instruktor jazdy konnej dla osób niepełnosprawnych) i Kanadyjskie Stowarzyszenie Terapeutyczne Jeździectwa (Instruktor).
Wolontariusze
Wolontariusze muszą być przygotowani do pomocy zróżnicowanej grupie uczniów stojących przed wyzwaniami fizycznymi, psychicznymi lub emocjonalnymi. Mogą służyć jako przywódcy koni, spacerowicze/obserwatorzy lub ekipa przygotowująca arenę (przygotowująca rzeczy do gier i zawodów na torze przeszkód).
Wolontariusze nie muszą koniecznie posiadać wcześniejszego doświadczenia, ale muszą znać się na koniach i koniach jazda konna okażą się szczególnie korzystne. Lokalne stajnie jeździeckie, pokazy koni i sklepy z akcesoriami to świetne miejsca do rozwieszania ulotek zachęcających do rekrutacji wolontariuszy.
Wolontariusze mogą pomagać w różnorodnych zajęciach terapeutycznych, takich jak pielęgnacja, siodłanie, ustawianie toru przeszkód, gry i ćwiczenia równowagi. Wolontariusze powinni przejść kompleksowe szkolenie, aby zapoznać ich z tajnikami pracy z końmi i uczniami w ramach programu terapeutycznego.
