10 najlepszych riffów gitarowych lat 90.

Album z 1990 roku, z którego pochodzi ten potwór, nazywa się Zapach magiii praktycznie czuć ogień z siekier Suzi Gardner i Donity Sparks. Ich potężne zakręty sprawiły, że L7 stał się zespołem bez gówna, „odpychającym” przystojnych mężczyzn na bok. Riff ochrzcił nową dekadę trzaskiem butelki whisky i grymasem ostrych zębów.

L7 — „Wpychanie” 1992 Festiwal Czytania

„Palm niemy na paradzie” powinien być podtytułem tej piosenki. Wprowadzenie do gitarowych bogiń Louise Post i Niny Gordon z 1994 roku opierało się na tej taktyce nerwowej, poprzedzonej akordami mocy prosto w twarz. Nirvany

Wybielacz nieumyślnie poinformował o postępie, powiedział Gordon Radio.com w 2014. Ten chrupiący melanż zawierał również dźwięki z Pixies, Hole i My Bloody Valentine.

Veruca Salt -- „Seether” na żywo 1994

Co otrzymujesz, gdy w równym stopniu jesteś pod wpływem „Dimebaga” Darrella Abbotta z Pantery i Dave'a „The Edge” Evansa z U2? Dostajesz ten klejnot od Syjamski sen. „Wiedziałem, że muszę wymyślić jakiś rodzaj otwierającego riffu” – napisał Billy Corgan w swoim Świat gitary kolumna„Wtedy, niespodziewanie, usłyszałem w mojej głowie lizanie nuty w nutę. To jest stan umysłu, w którym się wyszkoliłem: zawsze szukam haczyka na gitarę. Hak na gitarę zawsze nas ma szukam ciężarówki z lodami.

Oglądaj Smashing Pumpkins -- „Dzisiaj” 1993 Bez alternatywy

Chociaż zespół nazywa się Kolektyw Soul, ich debiutancki singiel „Shine”, był dzieckiem Eda Rolanda. Był technicznie artystą solowym, który jammował z Willem Turpinem i Shane Evansem w 1993 roku. Mega-smash, który przejął alternatywne radio, był demo grany głównie przez Rolanda i automat perkusyjny, zgodnie z 1997 KRĘCIĆ SIĘ wywiad. Przypisz to do jego muzycznego wykształcenia z Berklee i dominującego wówczas grunge'owego brzmienia. (Dig that Drop D-Flat tuning.)

Collective Soul — „Shine” 1994 Billboard Music Awards.

Nirwana - „Przyjdź, jaka jesteś”

Gitara jest skończona. Nie możemy powiedzieć, ile razy wyrwaliśmy The Great Rock Riff, tylko po to, by pamiętać, że to już piosenka Green Day, piosenka Rolling Stones lub (masz obraz). Nirwana„Come As You Are” to triumf naśladowcy. Menadżer zespołu Danny Goldberg przyznał, że autor piosenek Kurt Cobain był nieufny co do tego, jak podobne są nuty intro do tych z Killing Joke”Lata osiemdziesiąte”. Singiel i tak został wydany, ku rozczarowaniu KJ. Jednakże, Toczący Kamień zgłoszone w 2003 roku Jokesters wybaczyli Nirwanie i poprosili Dave'a Grohla o bębny na ich albumie Pokaz Śmierci i Zmartwychwstania.

Nirvana -- “Come As You Are” 1992 Festiwal Czytania.

Niektóre sesje rozdrabniania zostały wysłane z góry. Lenny Kravitz głosi, że ta oda do Jezusa Chrystusa z 1993 roku została oddana przez Boga. „Jamowałem z Craigiem Rossem, z którym napisałem piosenkę. To była jedna z tych piosenek, które wydarzyły się w 5 minut”, mówi Kravitz w Songfactswywiad. Kolejny duch na niebie, który opiekuje się tym płaczem? Jimi Hendrix, którego piskliwe tryle są w tym utworze.

Lenny Kravitz -- „Are You Gonna Go My Way” 1993 Late Show z Davidem Lettermanem

Ci rozpaleni Angelenos miał na sobie armię dobrych riffów, dzięki nieszablonowym metodom Toma Morello. Większość charakterystycznych utworów Rage'a została napisana na jego gitarze akustycznej z nylonowymi strunami, on tłumaczy. Jeśli potrafi wyobrazić sobie wyciszoną wersję piosenki, która zadowoli tłum i sprawi, że 60 000 ludzi skacze, to jest strażnikiem. Uderzenie „Sleep Now in the Fire's” narodziło się nie podczas jam session RATM, ale podczas spotkania z niektórymi innymi kumplami Morello. Przyjazne wibracje tworzą przyszłe zagrywki!

Rage Against the Machine – „Śpij teraz w ogniu” na żywo 2010

Piloci Kamiennej Świątyni - „Plusz”

Ten Rdzeń Utwór zdobył Hard Rock Grammy za mięśnie wokalu Scotta Weilanda i ragtime-gryzący riff Roberta DeLeo. Tak, ragtime – ta muzyka Scott Joplin Americana – jest przodkiem „Plush”, według DeLeo w 2001 roku Świat gitary wywiad. Powołuje się również na Elvisa i innych muzyków rockabilly za jego chrupiący rytm. Na żywo brat Dean przejmuje rolę gitary, podczas gdy Robert zajmuje się wznoszącym się basem (jak widać na tym zdjęciu z 1993 roku). Ale ten hit ma w sobie sześciostrunowe DNA Roberta.

Piloci Stone Temple — „Plush” w MTV 1997

Aby uzupełnić stonowaną poezję Anthony'ego Kiedisa o narkomanii, gitarzysta John Frusciante pozwolił swojemu instrumentowi udać się na spacer w czasie. On często cytuje Jimi Hendrix i Curtis Mayfield jako inspiracje dla jego złożonego brzmienia. „Under the Bridge” naprawdę łączy funk i R&B z wersją rocka Red Hot Chili Peppers. Manewrowanie w górę iw dół wokół szyi odzwierciedla wzloty i upadki walki z narkotykami.

Red Hot Chili Peppers — „Under the Bridge” Japonia, 2004

Największy, najgorszy, absolutnie najgorszy riff, jaki wyszedł z lat 90-tych. Każda piosenka, która ostrzega cię przed "Spanie z jednym okiem otwartym" jest (przepraszam za grę słów) jakimś potworem. Kirk Hammett napisał growlera „o trzeciej nad ranem, i byłem cały podekscytowany. Powiedziałem sobie, że napiszę naprawdę ciężki riff, który jest cięższy niż cokolwiek innego”, uśmiechając się, kontynuuje: „Nie, tak naprawdę tego nie powiedziałem”. Perkusista Lars Ulrich Zauważa, że ​​formuła ta była kiedyś bardziej kręta, a dzięki jego sugestii powtórzenia trzykrotnego arpeggio w niskim E, stała się goliatem, którego znamy i kochamy dzisiaj.