Ponad sto lat temu nie było stałego przedrostka dla statków typu Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych. Statki identyfikowano w korespondencji lub dokumentach na jeden z kilku sposobów – na przykład:
- Według typu marynarki wojennej – fregata amerykańska (USF) [nazwa], U. S. Niszczyciel (USD) [Nazwa]
- Olinowaniem – United States Barque [Nazwa], Stany Zjednoczone Sloop [Nazwa]
- Według funkcji – statek flagowy Stanów Zjednoczonych (USFS) [nazwa].
Statki identyfikowały się również jako „Fregata [Nazwa]” lub po prostu „Statek [Nazwa]”.
Termin „Statek Stanów Zjednoczonych” – w skrócie przedrostek U.S.S. lub USS – widziano go już pod koniec lat dziewięćdziesiątych XVIII wieku i był w częstym (ale nie wyłącznym) użyciu w drugiej połowie XIX wieku. Jednak na początku lat 20t stulecia – a właściwie 8 stycznia 1907 roku – prezydent Theodore Roosevelt wydał dekret wykonawczy nr 549 i ustanowił obecne użycie przedrostków i wyeliminowanie wszystkich przedrostków innych niż „USS”, „USNS”, „USNV” i „USRC” w przypadku statków i innych obiektów wojskowych jednostka pływająca.
Przedrostek USNS oznacza „Statek Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych” i oznacza statek z załogą cywilną należący do Dowództwa Wojskowego Transportu Morskiego (lub innego dowództwa). Statki te są również oznaczone przedrostkiem „T” przed numerem kadłuba – na przykład USNS Łaska T-AH-19.
Przedrostek USNV oznacza statek marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych – zbudowany za granicą, dzierżawiony przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych wraz z załogą USN.
Przedrostek USRC oznaczał „United States Revenue Cutter” do 1915 r., kiedy to Revenue Cutter Service został przekształcony w Straż Przybrzeżna Stanów Zjednoczonychi wprowadzono przedrostek „USCGC”, oznaczający „Cutter Straży Przybrzeżnej Stanów Zjednoczonych”. Przez pewien czas USCG użyło także przedrostka USCGD dla określenia „niszczyciel straży przybrzeżnej Stanów Zjednoczonych” – niszczyciele te były używane w lata dwudzieste XX wieku (w „epoce prohibicji”), przeniesiony z Marynarki Wojennej do Straży Przybrzeżnej, aby pomagać w ściganiu „poszukiwaczy rumu”.
Służba latarni morskich Stanów Zjednoczonych korzystała z USLHT w ramach „przetargu na latarnię morską Stanów Zjednoczonych”, zanim została połączona ze Strażą Przybrzeżną Stanów Zjednoczonych.
„Statek Stanów Zjednoczonych” dotyczy statku tylko wtedy, gdy jest on w służbie – statek nie otrzymuje przedrostka USS do momentu oddania do eksploatacji – czyli wcześniej statek nazywany jest Jednostką Przedodbioru z przedrostkiem PCU. Na przykład CVN-80 (Przedsiębiorstwo) ma rozpocząć aktywną budowę około 2018 r. – wtedy będzie określana jako PCU Przedsiębiorstwo do czasu oddania go do służby w 2027 r.
Kiedy dany statek zostaje uznany za wycofany z czynnej służby, przed jego nazwą dołączany jest przedrostek „ex-”. Dokonuje się tego w celu oddzielenia dotkniętego statku od jakiegokolwiek innego statku noszącego tę samą nazwę i będącego w tym czasie w służbie. Na przykład CVN-65 był określany jako ex-Przedsiębiorstwo po przyjęciu na emeryturę. Po wycofaniu z eksploatacji statek jest właściwie nazywany nazwą, bez przedrostka.
Ogólnie rzecz biorąc, Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych odnosi się do statków po nazwie bez użycia przedimka „the” – mówiąc po prostu „Przedsiębiorstwo" zamiast tego Przedsiębiorstwo.” Jedynym wyjątkiem jest w przypadku (DDG-68 (a wcześniej DD-537) – „Sullivanowie” to pełna nazwa statku, będąca hołdem dla pięciu braci Sullivan (George, Francis, Joseph, Madison i Albert), którzy stracili życie podczas drugiej wojny światowej.
Inne oddziały armii amerykańskiej
The armia Stanów Zjednoczonych nadal obsługuje 50 statków pięciu typów – z wyjątkiem statków Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych (takich jak pogłębiarki) – i używa przedrostka USAV w odniesieniu do „statku armii Stanów Zjednoczonych”. w w przeszłości inne przedrostki statków armii obejmowały USAS dla „Statku Armii Stanów Zjednoczonych”, USAT dla „Transportu Armii Stanów Zjednoczonych” i USAHS dla „Statku Szpitalnego Armii Stanów Zjednoczonych” – przykłady to USAV Grot, Amerykański marynarz USAS, USAT Legion Amerykańskii USAHS Koniczyna.
W 1957 r Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych rozpoczął obsługę małej floty statków z oprzyrządowaniem zasięgu rakiet do obsługi poligonów do testów rakietowych, używając przedrostka nazwy statku „USAF”. Używano także USAFS dla „Statek Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych” – przykładami są: USAF Echo & USAFS Strażnik Nadbrzeżny.
The Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych nie posiada żadnych statków oddanych do użytku, a w zakresie takiego transportu korzysta z usług Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
Aby uwzględnić Służby Mundurowe, Krajowa Administracja Oceaniczna i Atmosferyczna używa przedrostka NOAAS dla „National Oceanic and Atmospheric Administration Ship” – na przykład NOAAS Gordona Guntera.
