Z naukowego punktu widzenia samogłowy są członkami Centrarchidae, co oznacza rodzinę budującą gniazda. Ta rodzina jest w większości klasyfikowana przez ichtiologów jako „samogłów”, ale niektórzy ichtiolodzy klasyfikują ją jako „samogłów i okoń”. Różnice terminologiczne i krzyżowe użycie niektórych słów przypisywanych różnym gatunkom spowodowały spore zamieszanie wśród nie-naukowiec. To zamieszanie rozciąga się na użycie słowa „panfish” do opisania tych ryb. „Panfish” jest nietechnicznym terminem ogólnym dla asortymentu stosunkowo małych ryb słodkowodnych, które są szeroko wykorzystywane zarówno do celów spożywczych, jak i do uprawiania sportu. Obejmuje to wiele gatunków, które są klasyfikowane jako samogłowy, a także takie gatunki niegłowicowe, jak żółty okoń i biały okoń. Ale terminy „panfish” i „sunfish” nie są synonimami, ponieważ te ostatnie, technicznie i naukowo, odnoszą się do członków rodziny Centrarchidae.
Ryby centralne w Ameryce Północnej liczą około trzydziestu gatunków ściśle słodkowodnych i obejmują trzy uogólnione podgrupy: black bass, crappie i prawdziwy samogłowiec. Wszystkie są to gatunki ciepłowodne o podobnych lub nakładających się siedliskach. Mają szorstkie łuski i dwie połączone płetwy grzbietowe, z których pierwsza jest mocno kolczasta. Ich płetwy odbytowe mają trzy lub więcej kolców, a ogon jest zazwyczaj szeroki. Prawie wszystkie są tarlakami gniazdowymi, z gniazdami zbudowanymi przez samce, które również przez krótki czas strzegą gniazda i młodych. Wszystkie są mięsożerne, a więksi żerują na małych rybach.
Bas i Crappies są w rzeczywistości samogłami
Czarny bas należą do rodzaju Mikropterus. Mają bardziej wydłużone ciała niż inne centrarchids i obejmują największego i najbardziej znanego członka rodziny, bas wielkogębowy, a także bas małogębowy, okoń cętkowany i kilka innych gatunków.
Cukierki należą do rodzaju Pomoksy. Mają dłuższą płetwę odbytową, na ogół równą długości u podstawy płetwy grzbietowej, niż którykolwiek z innych centrarchidów i są zdolne do większego wzrostu niż większość samogłów. Istnieją dwa gatunki crappie; jednak mniejszy gatunek podobny do crappie, lotnik, Centrarchus macropterus, jest czasem łączony z crappie przez ichtiologów, ale ogólnie grupowany z samogłówem przez społeczeństwo.
Prawdziwe gatunki samogłowa
Największą grupę centrarchidów stanowią prawdziwe samogłowy. Większość z tych gatunków jest niewielka i nie wzbudza dużego zainteresowania wędkarskiego, choć ma duże znaczenie w swoich środowiskach jako pokarm dla większych drapieżników i dla żerowania, które sami uprawiają.
Większe i szerzej rozprzestrzenione samogłowy są niezwykle popularne wśród wędkarzy w całych Stanach Zjednoczonych i zapewniają niezliczone godziny wędkarskiej przyjemności. Są powszechnie cenione za doskonałe, białe, łuszczące się mięso, a ich obfitość i wysoki wskaźnik reprodukcji generalnie pozwalają na liberalne zbiory rekreacyjne. Komercyjne połowy tych gatunków są nielegalne we wszystkich miejscach ich występowania.
Najbardziej rozpowszechnionym i najbardziej znanym prawdziwym samogłowcem jest błękitnoskrzeli; to i wiele innych gatunków samogłów jest potocznie określanych jako „leszcz”. Inne popularne gatunki to zielony samogłów, samogłów dyniowy, samogłów rdzawogłowy, samogłów samogłowy, samogłów dłuższy, samogłowiec Warmouth i skała bas. W niektórych miejscach wędkarze mogą napotkać takie gatunki samogłów jak okoń Sacramento, Archoplici przerwali; bas Roanoke, Kawifrony Ambloplitów; samogłowa pomarańczowa, Lepomis humilis; samogłów błotny, Acantharchus pomotis; i samogłów cętkowany, Lepomis punctatus.
Samogłowy są powszechne, dostępne i popularne.
Samogłowy tolerują różnorodne i ciepłe środowiska i są bardzo elastyczne. Zostały one szeroko wprowadzone poza ich rodzimy zasięg w Ameryce Północnej, czasami celowo, a innym razem przez przypadek, a także zostały wprowadzone do Europy i Afryki. W niektórych miejscach są utrzymywane w równowadze dzięki wędkarstwu i naturalnemu drapieżnikowi, ale w innych stają się przeludnione, co powoduje zahamowanie wzrostu.
Ogólnie płytka natura prawdziwych samogłów sprawia, że są one dostępne dla wędkarzy przybrzeżnych i są ogólnie pogonią numer jeden wśród wędkarzy niepływających na wodzie. Są charakterystycznie silnymi, choć nie krzykliwymi wojownikami jak na swój rozmiar. Są bardzo przyjemnym haczykiem do lekkiego spinningu, spinningu i sprzętu muchowego, a także do kije bez kołowrotkowe, a szczególnie sprzyjają zapoznaniu młodych i początkujących wędkarzy z Wędkarstwo.
